Christoph Ernst Friedrich Weyse
W tym artykule zbadamy Christoph Ernst Friedrich Weyse z zupełnie nowej perspektywy, analizując wszystkie otaczające go aspekty, aby zapewnić pełny i szczegółowy przegląd tego tematu. Od jego powstania do dzisiejszego wpływu, kompleksowo zbadamy każdy aspekt Christoph Ernst Friedrich Weyse, aby pomóc zrozumieć jego znaczenie i znaczenie w różnych kontekstach. Poprzez szeroko zakrojone badania i multidyscyplinarne podejście będziemy starali się rzucić światło na Christoph Ernst Friedrich Weyse i rozwikłać otaczające go tajemnice. Syntetyzując różne źródła i punkty widzenia, postaramy się przedstawić rygorystyczną i obiektywną analizę Christoph Ernst Friedrich Weyse, umożliwiając czytelnikowi głębsze zagłębienie się w ten ekscytujący temat.
 Portret kompozytora, mal. Christian Albrecht Jensen | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Christoph Ernst Friedrich Weyse (ur. 5 marca 1774 w Altonie, zm. 8 października 1842 w Kopenhadze) – duński kompozytor, pianista i organista.
Życiorys
Początkowo uczył się u dziadka, który był kantorem w Altonie. Chciał zostać uczniem C.P.E. Bacha, jednak po bezskutecznych próbach nawiązania z nim kontaktu wyjechał w 1789 roku do Kopenhagi, gdzie rozpoczął studia u J.A.P. Schulza. W 1792 roku został organistą w kopenhaskim Reformert Kirke, następnie od 1805 roku do śmierci był organistą Vor Frue Kirke. Od 1816 roku był profesorem Uniwersytetu Kopenhaskiego, w 1842 roku otrzymał doktorat honorowy tej uczelni. W 1819 roku objął funkcję nadwornego kompozytora.
Twórczość
Stylistycznie nawiązywał do muzyki późnego baroku i klasycyzmu, brak natomiast w jego twórczości wpływów estetyki Beethovena. Główną część twórczości Weysego stanowi muzyka wokalna, w której sięgał po teksty czołowych poetów duńskich i niemieckich ówczesnej epoki. Dużą popularnością cieszyły się napisane przez niego pieśni. W jego symfoniach widoczne jest nawiązanie do muzyki Haydna, we wczesnych dziełach fortepianowych natomiast do Clementiego i Mozarta. W późniejszych utworach na fortepian dostrzegalne są elementy stylu galant. Jego twórczość przyczyniła się do ukształtowania stylu narodowego w muzyce duńskiej.
Ważniejsze kompozycje
(na podstawie materiałów źródłowych)
Utwory orkiestrowe
- 7 symfonii (1795–1799)
Utwory kameralne
- Sonata na 2 fagoty (ok. 1798)
Utwory fortepianowe
- 6 Allegri di bravura (wyd. Berlin 1796)
- 8 Études (1837)
Utwory wokalne
- Miserere na chór podwójny i organy (1818)
- liczne kantaty
Muzyka do sztuk teatralnych
Opery
- Sovedrikken (wyst. Kopenhaga 1809)
- Faruk (wyst. Kopenhaga 1812)
- Ludlams hule (wyst. Kopenhaga 1816)
- Et eventyr i Rosenborg Have (wyst. Kopenhaga 1827)
- Festen påa Kenilworth (wyst. Kopenhaga 1836)
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 12. Część biograficzna w–ż. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2012, s. 145–146. ISBN 978-83-224-0935-0.
- ↑ a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3908–3909. ISBN 0-02-865571-0.
- ↑ a b c Alastair H. Thomas: Historical Dictionary of Denmark. Lanham: Rowman & Littlefield, 2016, s. 535. ISBN 978-1-4422-6464-9.
Linki zewnętrzne
- Christoph Ernst Friedrich Weyse – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project