W tym artykule zagłębimy się w wpływ, jaki Doris Lessing wywarł na współczesne społeczeństwo. Od samego początku Doris Lessing wywołał ciągłą debatę i wzbudził szerokie zainteresowanie w różnych obszarach nauki. Z biegiem lat Doris Lessing nabrał szczególnego znaczenia i znaczenia, wpływając na sposób, w jaki rozumiemy otaczający nas świat. Poprzez szczegółową analizę zbadamy wiele aspektów Doris Lessing, jego ewolucję w czasie i jego rolę w kształtowaniu naszej obecnej rzeczywistości. Artykuł ten ma na celu przedstawienie panoramicznej i wzbogacającej wizji Doris Lessing, w celu promowania lepszego zrozumienia i docenienia jego znaczenia w bieżącym kontekście.
Doris Lessing (2006) | |
Imię i nazwisko |
Doris May Lessing |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Język | |
Dziedzina sztuki |
powieść, opowiadanie, esej, literatura faktu, dramat, poezja |
Ważne dzieła | |
| |
Odznaczenia | |
Nagrody | |
Nagroda Nobla w dziedzinie literatury
| |
Strona internetowa |
Doris May Lessing z domu Tayler (ur. 22 października 1919 w Kermanszahu, zm. 17 listopada 2013 w Londynie) – angielska pisarka, laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (2007).
Urodziła się w rodzinie brytyjskiej w Persji, dzisiejszym Iranie. Jej ojciec Alfred Cook Tayler, okaleczony w I wojnie światowej, był urzędnikiem w Imperial Bank of Persia, matka zaś była pielęgniarką. Wczesne dzieciństwo Lessing spędziła w Kermanszahu. W latach dwudziestych XX w. rodzina przeniosła się do Rodezji, gdzie jej ojciec kupił farmę. W 1948 przeprowadziła się do Anglii.
11 października 2007 przyznano jej literacką Nagrodę Nobla, uzasadniając wybór stwierdzeniem: „...jej epicka proza jest wyrazem kobiecych doświadczeń. Przedstawia je z pewnym dystansem, sceptycyzmem, ale też z ogniem i wizjonerską siłą”. Była najstarszą osobą nagrodzoną literacką Nagrodą Nobla. Przed nią najstarszym laureatem był Theodor Mommsen, mający w momencie przyznawania nagrody 85 lat.
Zmarła 17 listopada 2013 roku w Londynie w wieku 94 lat.
Była znana z krytycznych opinii o polityce wewnętrznej RPA okresu apartheidu, co doprowadziło do jej długoletniego zakazu wjazdu do RPA oraz Rodezji.
Uznanie zdobyła dzięki książkom psychologicznym i obyczajowym z życia kobiet. Ze względu na wymowę części swojej twórczości Doris Lessing stała się żywym symbolem marksizmu, feminizmu, antykolonializmu i sprzeciwu wobec apartheidu. Przez pewien czas była członkiem Komunistycznej Partii Wielkiej Brytanii, ale wystąpiła z niej po radzieckiej interwencji na Węgrzech w 1956 roku. W powieści „A Ripple from the Storm” już wyśmiewa swoją fascynację komunizmem. Jest autorką ponad czterdziestu dzieł. Kilka jej książek należy do gatunku science-fiction.
W wywiadzie udzielonym dla hiszpańskiej gazety „El País” pisarka określiła prezydenta USA George’a W. Busha jako „światową katastrofę”, a byłego premiera brytyjskiego Tony’ego Blaira jako „katastrofę dla własnego kraju”. Ponadto Doris Lessing powiedziała: „Niektórzy Amerykanie będą myśleć, że oszalałam. Dużo ludzi zginęło, prestiżowe budynki zostały zburzone, ale zamachy z 11 września nie były tak straszne w porównaniu z krwawym terrorem Irlandzkiej Armii Republikańskiej (IRA)”.
Twórczość Doris Lessing określa się jako autobiograficzną, ze względu na wielokrotne czerpanie z własnych doświadczeń z czasów pobytu w Afryce. Pisarka w swoich powieściach skupiała się na takich zjawiskach jak zderzenia kultur, niesprawiedliwość społeczna i rasowa, konflikt między jednostką a społeczeństwem.
Twórczość Lessing można podzielić na trzy okresy. Pierwszy, "komunistyczny" (1944-1956), gdy pisarka skupiała się na opisywaniu spraw społecznych. Z tego czasu pochodzi też jej debiutancka powieść, Trawa śpiewa, z 1950 roku, której akcja toczy się w Rodezji Południowej, opowiadającą o relacji białej żonie właściciela farmy z czarnym służącym. Powieść ta przyniosła jej dużą popularność i odniosła sukces zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i za granicą.
W latach 50. i 60. Lessing publikowała kolejne części cyklu The Children of Violence, częściowo opartej na wątkach autobiograficznych. Licząca sześć części seria, opowiadająca historię życia Marty Quest, była nowoczesnym odpowiednikiem XIX-wiecznych powieści o dojrzewaniu.
Drugi okres to "psychologiczny" (1956-1969), a pochodzi z niego powieść Złoty notes z 1962 roku jest uznawana za jedno z przełomowych dzieł Lessing, uważana za jednej z klasyków literatury feministycznej.
Trzeci okres, "sufistyczny", to czas inspiracji sufizmem i science fiction, z którego pochodzi seria powieści fantastycznych The Canopus in Argos (1979-1983).
W Polsce książki Doris Lessing tłumaczyli, m.in. Bogdan Baran, Agnieszka Glinczanka, Anna Gren, Zofia Kierszys, Wacław Niepokólczycki, Magdalena Słysz, Andrzej Szulc i Barbara Rewkiewicz-Sadowska.