Elektorat Saksonii

W tym artykule szczegółowo zgłębimy temat Elektorat Saksonii, który w ostatnim czasie cieszy się dużym zainteresowaniem. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie, przeanalizujemy wszystkie istotne aspekty związane z Elektorat Saksonii. Ponadto przeanalizujemy różne opinie i badania przeprowadzone w tej sprawie, aby przedstawić pełną i obiektywną wizję na ten temat. W tym artykule chcemy zapewnić naszym czytelnikom głębsze i jaśniejsze zrozumienie Elektorat Saksonii, aby mogli wyrobić sobie na ten temat świadomą opinię. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o Elektorat Saksonii!

Elektorat Saksonii
Kurfürstentum Sachsen
1356–1806
Flaga
Herb
Flaga Herb
Stolica

Wittenberga (1356-1547)
Miśnia (1423-1464)
Drezno (1464-1806)

Ustrój polityczny

monarchia absolutna

Typ państwa

elektorat

Głowa państwa

Elektor Saksonii Fryderyk August I

Zależne od

 Świętego Cesarstwa Rzymskiego

Podniesiony do rangi królestwa

1806

Mapa

     Granice Elektoratu Saksonii po Pokoju westfalskim w 1648

Elektorat Saksonii (niem. Kurfürstentum Sachsen lub Kursachsen), czasem nazywany Górną Saksonią – niezależny elektorat Świętego Cesarstwa Rzymskiego; utworzony przez cesarza Karola IV na mocy wydanej w 1356 roku Złotej Bulli, która podniosła księstwo Saksonii-Wittenberg do rangi jednego ze świeckich elektoratów.

Historia

Po wygaśnięciu dynastii askańskiej w 1423, Elektorat Saksonii został nadany jako lenno margrabiom Miśni z dynastii Wettynów, którzy przenieśli swoją siedzibę nad Łabę, do Drezna.

Powstało silne państwo, obejmujące Saksonię, Turyngię oraz Saksonię-Anhalt, którego władcy byli elektorami. Mimo że państwo znajdowało się dość daleko od centrum dawnej Saksonii było ono zwane Górną Saksonią, a z czasem po prostu Saksonią.

W 1485 roku dynastia Wettynów podzieliła się na dwie linie – ernestyńską, która zachowała prawa elektorskie, i albertyńską. Spowodowało to oddzielenie obecnej Turyngii od reszty państwa. Mimo to znaczenie rządzonej przez linię albertyńską zmniejszonej Saksonii wzrosło, zwłaszcza po odzyskaniu w 1547 roku praw elektorskich. Po zawarciu pokoju w Pradze (1635) Saksonia została powiększona o Łużyce nadane jako dziedziczne lenno Wettynów, co potwierdził pokój westfalski (1648).

W latach 1697–1763 kraj pozostawał w unii personalnej z Polską.

W XVIII wieku Saksonia była ważnym ośrodkiem kulturowym, ale została spustoszona w wyniku wojen, m.in. wojny północnej i siedmioletniej.

Po upadku Cesarstwa w 1806 roku, Wettynowie przyjęli tytuł królów Saksonii.

Elektorat Saksonii, 1648


Uwagi

  1. Opanowaną przez Wettynów w 1264.
  2. Zobacz: August II Mocny i August III.

Bibliografia