Elihu Root

Dziś Elihu Root jest tematem zainteresowania i debaty w różnych obszarach. Jego znaczenie przekroczyło granice, generując wszelkiego rodzaju opinie i stanowiska. Zarówno na polu akademickim, jak i w sferze publicznej, Elihu Root przykuł uwagę specjalistów i ogółu społeczeństwa. Zjawisko to wywołało rosnące zainteresowanie zrozumieniem jego implikacji i konsekwencji, a także poszukiwaniem rozwiązań i alternatyw pozwalających skutecznie temu zaradzić. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i podejścia związane z Elihu Root, aby przeanalizować jego wpływ i zaoferować pełniejszy pogląd na ten temat.

Elihu Root
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1845
Clinton, Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

7 lutego 1937
Nowy Jork

38. Sekretarz stanu Stanów Zjednoczonych
Okres

od 19 lipca 1905
do 27 stycznia 1909

Przynależność polityczna

Partia Republikańska

Poprzednik

John Milton Hay

Następca

Robert Bacon

41. Sekretarz wojny Stanów Zjednoczonych
Okres

od 1 sierpnia 1899
do 31 stycznia 1904

Poprzednik

Russell A. Alger

Następca

William Taft

podpis

Elihu Root (ur. 15 lutego 1845 w Clinton, zm. 7 lutego 1937 w Nowym Jorku) – amerykański prawnik i polityk, laureat Pokojowej Nagrody Nobla.

Jego ojciec wykładał matematykę w prestiżowym Hamilton College, matematykiem był również jego starszy brat. Elihu w 1867 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Nowojorskim i rozpoczął praktykę w kancelarii.

Był członkiem Partii Republikańskiej. W 1889 prezydent William McKinley powierzył mu funkcję sekretarza wojny w swoim gabinecie. Urząd ten piastował aż do roku 1905, kiedy to Theodore Roosevelt mianował go sekretarzem stanu – był nim do 27 stycznia 1909. W tym czasie brał udział w negocjacjach w Ameryce Południowej, związanych m.in. z budową Kanału Panamskiego. W latach 1909–1915 był senatorem 3. klasy ze stanu Nowy Jork.

W czasie I wojny światowej sprzeciwiał się polityce neutralności prezydenta Woodrowa Wilsona. Po wojnie działał w komisji Ligi Narodów tworzącej Stały Trybunał Sprawiedliwości Międzynarodowej.

W 1912 otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla.

Bibliografia