Epoka lodowa
Artykuł, który za chwilę przeczytasz, dotyczy Epoka lodowa, tematu, który ostatnio przykuł uwagę wielu osób. Epoka lodowa to temat, który wywołał debatę, zainteresowanie i ciekawość w różnych obszarach. Było przedmiotem badań, kontrowersji i spekulacji, a jego wpływ był znaczący w dzisiejszym społeczeństwie. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Epoka lodowa, od jego pochodzenia po możliwe konsekwencje. Przeanalizujemy jego wpływ na kulturę popularną, politykę, naukę i życie codzienne. Przyjrzymy się także różnym perspektywom na Epoka lodowa, aby zaoferować wszechstronną i wzbogacającą wizję tego bardzo istotnego tematu. Poprzez głęboką i szczegółową analizę postaramy się rzucić światło na Epoka lodowa i jego znaczenie w obecnym scenariuszu.
Epoka lodowa, inaczej epoka lodowcowa – historyczny termin na określenie okresu zlodowaceń w Europie odpowiadający z grubsza plejstocenowi, zaproponowany w 1838 przez niemieckiego botanika Karla Friedricha Schimpera jako alternatywa terminu dyluwium. Później stosowana także poza Europą. Obecnie termin ten nie jest używany w nauce w pierwotnym znaczeniu (jako synonim plejstocenu lub jednostka stratygraficzna), natomiast częściowo przetrwał w nazwach epizodów ochłodzeń holocenu, np. mała epoka lodowa. Używa się go też często w pracach popularnonaukowych (np. Andel) i w niektórych naukowych (zwłaszcza ogólnych podręcznikach anglojęzycznych pod angielską nazwą ice age) na określenie glacjałów plejstocenu. Czasami także w znacznie szerszym aspekcie dla każdego okresu, gdy istniały rozległe lądolody (np. Ziemia-śnieżka). W polskiej literaturze naukowej preferuje się nazwę epoka lodowa, a nie epoka lodowcowa, choć obie wersje są obecnie traktowane jako synonimy.
Zobacz też
Bibliografia
- L. Lindner. Czwartorzęd. Wyd. PAE, 1992.
- Słownik stratygraficzny. Wyd. Geologiczne, 1968.
- Stankowski W. Wstęp do geologii kenozoiku. Wyd. Nauk. UAM, 1996.
- Tjeerd H. van Andel, Nowe spojrzenie na starą planetę. PWN, 1997.