W tym artykule poruszony zostanie temat Filip (diakon), który w ostatnich latach zyskał na znaczeniu ze względu na jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Od postępu technologicznego po zmiany w dynamice pracy, Filip (diakon) wywołał duże zainteresowanie i debatę wśród ekspertów i ogółu społeczeństwa. W tym kontekście zostanie przeanalizowany wpływ Filip (diakon) w różnych kontekstach, a także jego krótko- i długoterminowe implikacje. Zbadane zostaną również przyszłe perspektywy dotyczące Filip (diakon) i tego, jak będzie on nadal wpływać na nasze środowisko.
Wizerunek Św. Filipa Ewangelisty | |
Czczony przez | |
---|---|
Wspomnienie |
6 czerwca |
Filip – postać Nowego Testamentu, święty Kościoła katolickiego nazywany ewangelistą.
Przypuszczalnie był Żydem mówiącym po grecku, a źródłem informacji o tej postaci w głównej mierze jest Pismo Święte. Żył w I wieku. Został wybrany do obsługiwania stołów przy których zasiadali apostołowie Jezusa Chrystusa obok Szczepana, Prochora, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Mikołaja prozelity (Dz 6, 1-5 BT). Zgodnie z tradycją dało to początek diakonatowi (Dz 6, 6 BT). Następną informację o Filipie znajdujemy przy opisie jego działalności w Samarii, gdzie udał się po śmierci św. Szczepana. Głosił Ewangelię i ochrzcił Szymona Maga (Dz 8, 5-13 BT), a później w drodze powrotnej do Jerozolimy nawrócił dworzanina etiopskiej królowej (Dz 8, 25-39 BT). Dzielił się wiarą głosząc Słowo Boże początkowo w Aszdod, a wędrując od miasta do miasta dotarł do Cezarei (Dz 8, 40 BT) gdzie jak twierdzi św. Hieronim osiadł. Miał cztery córki mające dar proroctwa (Dz 21, 9 BT). Jest nazywany ewangelistą (Dz 21, 8 BT). Klemens Aleksandryjski upatruje w Filipie adresata słów Pańskich (Mt 8, 21-22 BT; Łk 9, 59-60 BT):
Zostaw umarłym grzebanie ich umarłych, a ty idź i głoś królestwo Boże!
Jego wspomnienie zgodnie z wpisem w Martyrologium Romanum obchodzone jest w Kościele katolickim 6 czerwca.