François Rabelais

W tym artykule szczegółowo zbadamy i przeanalizujemy François Rabelais, temat, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie, dokonamy przeglądu jego wpływu na społeczeństwo, możliwych konsekwencji na poziomie globalnym oraz różnych perspektyw, jakie istnieją wokół niego. François Rabelais przykuł uwagę specjalistów, naukowców, profesjonalistów, a także ogółu społeczeństwa, generując różnorodne opinie i punkty widzenia. W następnych kilku linijkach zbadamy jego najważniejsze aspekty, badając jego wpływ w różnych obszarach i badając jego ewolucję w czasie. Dołącz do nas w tej wycieczce, aby odkryć wszystko, co musisz wiedzieć o François Rabelais!

François Rabelais
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

ok. 1494
La Devinière obok Chinon

Data i miejsce śmierci

9 kwietnia 1553
Paryż

Zawód, zajęcie

pisarz satyryczny, duchowny, lekarz

Narodowość

francuska

podpis

François Rabelais (wym. ; ur. ok. 1494 w La Devinière koło Chinon, zm. 9 kwietnia 1553 w Paryżu) – francuski pisarz satyryczny, duchowny i lekarz. Wszechstronnie wykształcony, przyjaciel wielu ówczesnych humanistów europejskich, przeszedł do historii jako autor jednej książki, zarazem popularnej i budzącej kontrowersje: Gargantui i Pantagruela.

Życiorys

Jego życiorys nie jest w pełni ustalony. Urodził się w La Devinière koło Chinon w Turenii, jako rok urodzenia wymienia się 1483, 1490 i 1495. Według jednych jego ojciec był aptekarzem, według innych urzędnikiem lub oberżystą. Nauki rozpoczął u benedyktynów, a kontynuował u franciszkanów w okolicach Angers. Wstąpił do konwentu franciszkańskiego w Fontenay-le-Comte, gdzie pozostawał przez piętnaście lat i przyjął święcenia kapłańskie, ale duch jego zakonu nie sprzyjał wtedy studiom cenionym przez renesans i ku którym on sam się skłaniał – opuścił więc konwent. Dzięki pośrednictwu biskupa Geoffroya d'Estissac otrzymał zgodę papieża Klemensa VII na zmianę: dołączył do benedyktyńskiego opactwa Maillezais. W 1530 był studentem medycyny w Montpellier, w następnych latach profesorem anatomii w Lyonie i głównym lekarzem szpitala Pont-du-Rhône. W Lyonie przebywał w towarzystwie Doleta i Marota, został też ojcem dziecka, które jednak wcześnie umarło. W 1534 kardynał Jean du Bellay sprowadził go do Rzymu jako lekarza, a w 1536 Rabelais otrzymał od papieża Pawła III indult zwalniający go z obowiązków zakonnych i zezwalający uprawiać zawód medyka. W następnym roku Rabelais otrzymał tytuł doktora medycyny w Montpellier. Prowadził odtąd życie wędrowne. W 1541 był lekarzem Guilliaume'a du Bellay. Prawdopodobnie z obawy, że jego dzieła mogą ściągnąć na niego przykre konsekwencje, w 1546 przeniósł się do Metzu, gdzie jego usługi lekarskie opłacało miasto. Tam roztoczył nad nim opiekę kardynał Jean du Bellay. Rabelais cieszył się wówczas poparciem nie tylko z jego strony, ale także jego brata Guilliaume'a, rodzin Chatillon, Montmorency, Gwizjuszów oraz Diany de Poitiers.

Autor dzieła już niezmiernie za jego życia popularnego, a zarazem potępionego przez środowisko paryskiej Sorbony – powieści Gargantua i Pantagruel (wydanej w pięciu księgach, drukowanych od 1532 roku; ostatnia z ksiąg wydana pośmiertnie w roku 1564).

Jego ostatnie słowa miały brzmieć Spuśćcie kurtynę, farsa skończona lub Udaję się na poszukiwanie wielkiego Być Może. Nie ma jednak pewności, czy którakolwiek z tych wersji jest autentyczna.

Przypisy

  1. F. Rabelais, Gargantua i Pantagruel, Kraków 2010, s. 657.
  2. H. Markiewicz, A. Romanowski, Skrzydlate słowa: wielki słownik cytatów polskich i obcych, Kraków 2005, s. 343.

Linki zewnętrzne