Franc Perko

Dziś Franc Perko nadal jest tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem i znaczeniem w społeczeństwie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Franc Perko staje się coraz bardziej obecnym tematem w codziennym życiu ludzi. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, społecznym czy zawodowym, Franc Perko wpływa na wszystkie aspekty naszego życia. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Franc Perko, od jego historii i ewolucji po dzisiejszy wpływ. Dodatkowo sprawdzimy, jak Franc Perko wpłynął na różne obszary i jak wygenerował znaczące zmiany w sposobie, w jaki żyjemy i odnosimy się do otaczającego nas świata.

Franc Perko
Ilustracja
Kraj działania

Jugosławia,
Jugosławia

Data i miejsce urodzenia

19 listopada 1929
Krka

Data i miejsce śmierci

20 lutego 2008
Lublana

Arcybiskup belgradzki
Okres sprawowania

1986–2001

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

29 czerwca 1953

Nominacja biskupia

16 grudnia 1986

Sakra biskupia

6 stycznia 1987

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

6 stycznia 1987

Konsekrator

św. Jan Paweł II

Współkonsekratorzy

Eduardo Martínez Somalo,
José Tomás Sánchez

Franc Perko (ur. 19 listopada 1929 w Krka, zm. 20 lutego 2008 w Lublanie) – słoweński duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup belgradzki.

Biografia

W 1941 rozpoczął naukę w Diecezjalnym Gimnazjum Klasycznym. W 1945, po przejęciu władzy przez komunistów szkoła ta została zlikwidowana. Perko dokończył edukację w Państwowym Gimnazjum Klasycznym. Po zdaniu matury w 1949, rozpoczął studia teologiczne. 29 czerwca 1953 z rąk biskupa pomocniczego lublańskiego Antona Vovka otrzymał święcenia prezbiteriatu.

W 1954 otrzymał powołanie do służby wojskowej. Po jej zakończeniu został skazany na 5 lat więzienia za szerzenie wrogiej propagandy. Został zwolniony po 3 latach i powrócił do pracy duszpasterskiej. Kontynuował również naukę. W 1963 obronił pracę doktorską. W 1964 został wykładowcą na Wydziale Teologicznym w Lublanie. Studiował również na Papieskim Instytucie Wschodnim w Rzymie. Po powrocie do kraju przez pięć lat był dziekanem Wydziału Teologicznego.

16 grudnia 1986 papież Jan Paweł II mianował go arcybiskupem belgradzkim, jednocześnie tworząc metropolię belgradzką. 6 stycznia 1987 przyjął sakrę biskupią z rąk Jana Pawła II. Współkonsekratorami byli substytut Sekretariatu Stanu abp Eduardo Martínez Somalo oraz sekretarz Kongregacji Rozkrzewiania Wiary abp José Tomás Sánchez.

31 marca 2001 zrezygnował z katedry i powrócił do Słowenii, gdzie spędził resztę życia.

Bibliografia