W dzisiejszym świecie Gérard Depardieu stał się tematem o wielkim znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie w dziedzinie kulturalnej, społecznej, naukowej czy technologicznej, Gérard Depardieu stał się kluczowym punktem odniesienia we współczesnym społeczeństwie. Przez lata Gérard Depardieu wzbudzał ciekawość badaczy, naukowców, profesjonalistów i hobbystów, generując ogromną wiedzę i debatę na ten temat. W tym artykule zbadamy wiele aspektów Gérard Depardieu, analizując jego wpływ w różnych obszarach i oferując globalną wizję jego znaczenia i przydatności dzisiaj.
Depardieu (2016) | |
Imię i nazwisko |
Gérard Xavier Marcel Depardieu |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
27 grudnia 1948 |
Zawód |
aktor, reżyser, producent filmowy |
Współmałżonek |
Élisabeth Guignot (1970–1996; rozwód) |
Lata aktywności |
od 1964 |
Odznaczenia | |
Gérard Xavier Marcel Depardieu (ur. 27 grudnia 1948 w Châteauroux) – francuski aktor, producent filmowy, reżyser, restaurator, właściciel winnic i producent wina. Nazywany „francuskim Robertem De Niro”.
Zagrał w ponad 130 kinowych produkcjach francuskich, brytyjskich, amerykańskich, włoskich, niemieckich, a także rosyjskich, polskich i norweskich. Laureat dwóch Cezarów (1981, 1991), Złotego Globu (1991) i nagrody aktorskiej na MFF w Cannes (1990), nominowany do Oscara (1991), właściciel winnicy Château de Tigné w Andegawenii oraz plantacji w okolicach wsi Ugłowoje na Krymie. Honorowy rezydent Belgii. Otrzymał obywatelstwo Rosji. 10 sierpnia 2015 otrzymał gwiazdę w Alei Sławy Aktorskiej w Wyborgu.
Urodził się jako trzecie z sześciorga dzieci Anne Jeanne Josèphe (1923–1988; wł. Alice Marillier) i René Maxime Lionela Depardieu (1923–1988). Jego dziadek ze strony matki Xavier Charles Marillier był pilotem wojskowym i na początku lat 40. został przeniesiony do bazy lotniczej w Châteauroux. Dziadek matki był właścicielem fabryki fajek.
Został wychowany w biednym środowisku. Część wakacji spędzał ze swoją babką na lotnisku w Orly, czasem jeździł także do dalekiej ciotki ojca. W 1962 zdał egzamin końcowy w szkole powszechnej pod wezwaniem św. Dionizego w Châteauroux i odbył praktykę w drukarni Centre Presse. Żył potem z dorywczych prac.
W 1965 roku dotarł do Paryża, gdzie zdobywał doświadczenie teatralne z Charlesem Dullinem w National Theatre Populaire, a następnie pod kierunkiem Jeana-Laurenta Cocheta w Théâtre Édouard VII – wraz z Claude Jade i Alainem Doutey, który wziął go pod opiekę, a następnie podróżował z teatrem objazdowym Café de la Gare. Debiutował na ekranie rolą bikiniarza w filmie krótkometrażowym Bikiniarz i koteczek (Le Beatnik et Le Minet, 1965), przychylność krytyki zdobył dzięki roli Jeana-Claude, żyjącego z nieczystych źródeł dochodu, który terroryzuje mieszkańców blokowiska w komedii kryminalnej Bertranda Bliera Jaja (Les Valseuses, 1974) obok Patricka Dewaere, Miou-Miou i Jeanne Moreau. Bernardo Bertolucci zatrudnił go do historycznego dramatu Wiek XX (Novecento, 1976) z Robertem De Niro. Marco Ferreri zaangażował go do prowokującego filmu Żegnaj małpko (Ciao Maschio, 1978) z Marcello Mastroiannim i Geraldine Fitzgerald, w którym jego postać Lafayette’a kastruje się wielkim nożem elektrycznym.
Za rolę młodego aktora w dramacie Ostatnie metro (La Dernier métro, 1980) z Catherine Deneuve otrzymał swojego pierwszego Cezara za główną rolę męską. Tytułowa kreacja w filmie Cyrano de Bergerac (1990) Jean-Paula Rappeneau przyniosła mu nagrodę aktorską na 43. MFF w Cannes, drugiego w karierze Cezara i nominację do Oscara dla najlepszego aktora.
Światową popularność zyskał dzięki roli francuskiego imigranta, który najpierw poślubia, a dopiero później poznaj i zakochuje się w Amerykance (Andie MacDowell) w komedii Petera Weira Zielona karta (1990), za którą zdobył Złoty Glob. W kolejnych latach kręcił po pięć-sześć filmów rocznie. W jego dorobku kinowym jest m.in. tytułowa rola polityka Georges’a Dantona w filmie historycznym Andrzeja Wajdy Danton (1982). Przewodniczył obradom jury konkursu głównego na 45. MFF w Cannes (1992).
Sympatię wśród widzów zyskał rolą Obeliksa w czterech adaptacjach komiksu: Asterix i Obelix kontra Cezar (Astérix et Obélix contre César, 1999), Asterix i Obelix: Misja Kleopatra (Astérix & Obélix: Mission Cléopâtre, 2002), Asterix na olimpiadzie (Astérix aux Jeux Olympiques, 2006) i Asterix i Obelix: W służbie Jej Królewskiej Mości (Astérix et Obélix: Au service de sa Majesté, 2012).
Wyreżyserował m.in. filmy: Świętoszek (Le Tartuffe, 1984) według Moliera i Most pomiędzy dwoma brzegami (Un pont entre deux rives, 1999). Był producentem filmów: Drôle d’endroit pour une rencontre (1988) i Shakha proshaka (1991) oraz miniseriali, w których również wystąpił: Nędznicy (Les Misérables, 2000) jako Jean Valjean i Napoleon (Napoléon, 2002) jako Joseph Fouché, który był nominowany do nagrody Emmy.
Jako gość gali rozdania Telekamer w 2000 otrzymał nagrodę specjalną dla najpopularniejszej gwiazdy zagranicznej. W 2006 wydał książkę autobiograficzną pt. „Po prostu żyję! Rozmowy z Laurentem Neumannem”. W 2010 podpisał kontrakt reklamowy z Bankiem Zachodnim WBK.
11 kwietnia 1970 zawarł związek małżeński z Élisabeth Guignot, z którą zagrał w dramacie Jean de Florette (1986). Mieli dwoje dzieci: syna Guillaume (ur. 7 kwietnia 1971, zm. 13 października 2008 w wyniku powikłania zapalenia płuc) i córką Julie (ur. 18 czerwca 1973). 2 listopada 1996 doszło do rozwodu. Z nieformalnego związku z modelką Karine Sillą ma córkę Roxanne (ur. 28 stycznia 1992). W latach 1997–2003 był związany z Carole Bouquet. W styczniu 2001 został dziadkiem Louise, której rodzicami byli Guillaume i jego żona Elise Ventre.
Był stałym rezydentem miejscowości Néchin w Belgii. Oprócz tego miał niemal 30 posiadłości we Francji, Hiszpanii, Maroku i Argentynie. W grudniu 2012 złożył wniosek o nadanie obywatelstwa belgijskiego, z powodu wprowadzenia przez francuski rząd 75-procentowego podatku dla najbogatszych. Po wypowiedzi francuskiego premiera Ayraulta, który nazwał wyjazd Depardieu do Belgii „żałosnym”, aktor zapowiedział w liście otwartym zrzeczenie się francuskiego obywatelstwa i potępił politykę podatkową francuskiego rządu jako karzącą ludzi najzdolniejszych. W styczniu 2013 roku prezydent Rosji Władimir Putin ukazem przyznał mu rosyjskie obywatelstwo. 5 stycznia 2013 w Soczi Depardieu odebrał rosyjski paszport osobiście z rąk prezydenta. W tym samym miesiącu nabył nieruchomość w osiedlu Biełyje Stołby (miasto Domodiedowo, obwód moskiewski, Rosja), w której od lat był częstym gościem.
W 1999 miał wypadek motocyklowy w Paryżu. 10 lipca 2000, niedługo po przejściu zawału serca, poddał się zabiegowi wszczepienia bypassów w klinice w Paryżu.
4 września 2020 przyjął prawosławie, ochrzczony przez metropolitę Jana (Renneteau), zwierzchnika Arcybiskupstwa Zachodnioeuropejskich Parafii Tradycji Rosyjskiej, w Soborze św. Aleksandra Newskiego w Paryżu.
Rok | Tytuł | Rola | Reżyser |
---|---|---|---|
1967 | Bitnik i koteczek (Le beatnik et le minet, film krótkometrażowy) | bitnik | Roger Leenhardt |
1970 | Les aventures de Zadig (TV) | Zadig | Claude-Jean Bonnardot |
Le Cyborg ou le voyage vertical | Gabriel | Jacques Pierre | |
Tango (TV) | Edek | Jean Kerchbron | |
Krzyk kormorana wieczorem na dżonkach (Le Cri du cormoran le soir au-dessus des jonques) | Henri | Michel Audiard | |
Nauzykaa (Nausicaa, TV) | hipis | Agnès Varda | |
Rendez-vous à Badenberg (TV) | Eddy Belmont | Jean-Michel Meurisse | |
1971 | La vie sentimentale de Georges Le Tueur (film krótkometrażowy) | Daniel Berger | |
Trochę słońca w zimnej wodzie (Un peu de soleil dans l'eau froide) | Pierre | Jacques Deray | |
1972 | Nathalie Granger | sprzedawca | Marguerite Duras |
Dożywocie (Le viager) | wspólnik Jo | Pierre Tchernia | |
Zabójca (Le tueur) | Frédo Babasch | Denys de La Patellière | |
La scoumoune | włamywacz | Jose Giovanni | |
1973 | Na spotkanie radosnej śmierci (Au rendez-vous de la mort joyeuse) | Beretti | Juan Luis Buñuel |
Dwaj ludzie z miasta (Deux hommes dans la ville) | młody gangster | José Giovanni | |
Sprawa Dominicich (L’affaire Dominici) | Zézé Perrin | Claude Bernard-Aubert | |
L'Inconnu | Gérard | Youri Komerovsky | |
L'An 01 | podróżny, który nie wsiadł do pociągu | Jacques Doillon | |
Un monsieur bien rangé | Jean-Joseph Jenk | Agnès Delarive | |
Trudny dzień dla królowej (Rude journée pour la reine) | Fabien | René Allio | |
1974 | Szczury Paryża (Les gaspards) | listonosz | Pierre Tchernia |
Stavisky... | młody wynalazca | Alain Resnais | |
Nie taki zły (Pas si méchant que ça) | Pierre | Claude Goretta | |
Jaja (Les valseuses) | Jean-Claude | Bertrand Blier | |
Kobieta Gangesu (La femme du Gange) | mężczyzna z plaży | Marguerite Duras | |
Vincent, François, Paul i inni (Vincent, François, Paul... et les autres) | Jean Lavalée | Claude Sautet | |
1975 | Siedem śmierci na receptę (Sept morts sur ordonnance) | dr Jean-Pierre Berg | Jacques Rouffio |
Bertolucci według kina (Bertolucci secondo il cinema, dokumentalny) | statysta | Gianni Amelio | |
1976 | René la canne | René Bornier | Francis Girod |
Wiek XX (1900) | Olmo Dalco | Bernardo Bertolucci | |
Barok (Barocco) | Samson / zabójca Samsona | André Téchiné | |
Ostatnia kobieta (L'ultima donna) | Gérard | Marco Ferreri | |
Je t'aime... moi non plus | człowiek koń | Serge Gainsbourg | |
Kochanka (Maîtresse) | Olivier | Barbet Schroeder | |
1977 | Ciężarówka (Le camion) | Lui | Marguerite Duras |
Powiedz, że ją kocham (Dites-lui que je l’aime) | David | Claude Miller | |
La nuit tous les chats sont gris | Philippe Larcher | Gérard Zingg | |
Leworęczna kobieta (Die Linkshändige Frau) | mężczyzna w t‑shircie | Peter Handke | |
Baxter, Vera Baxter | Michel Cayre | Marguerite Duras | |
Violanta | Fortunat | Daniel Schmid | |
1978 | Cukier (Le sucre) | Raoul-Renaud Homecourt | Jacques Rouffio |
Przygotujcie chusteczki (Préparez vos mouchoirs) | Raoul | Bertrand Blier | |
Korek (L’ingorgo – una storia impossibile) | Franco | Luigi Comencini | |
Żegnaj małpko (Ciao maschio) | Gérard Lafayette | Marco Ferreri | |
1979 | Zimny bufet (Buffet froid) | Alphonse Tram | Bertrand Blier |
Avec... le charme de Carole Laure (dokumentalny) | w roli samego siebie | Jean-Louis Cap | |
Psy (Les chiens) | Morel, handlarz psami | Alain Jessua | |
1980 | Lulu (Loulou) | Loulou | Maurice Pialat |
Kocham was wszystkich (Je vous aime) | Patrick | Claude Berri | |
Fajtłapa (Inspecteur la Bavure) | Roger Morzini | Claude Zidi | |
Temporale Rosy | Raoul Lamarre | Mario Monicelli | |
Wujaszek z Ameryki (Mon oncle d’Amérique) | René Ragueneau | Alain Resnais | |
1981 | Wybór broni (Le choix des armes) | Mickey | Alain Corneau |
Kobieta z sąsiedztwa (La femme d’a côté) | Bernard Coudray | François Truffaut | |
Pechowiec (La chèvre) | Campana | Francis Veber | |
1982 | Powrót Martina Guerre (Le retour de Martin Guerre) | Arnaud de Tihl | Daniel Vigne |
Le Grand Frère | Gérard Berger / Bernard Vigo | Francis Girod | |
1983 | Trzech ojców (Les compères) | Jean Lucas | Francis Veber |
Danton | Danton | Andrzej Wajda | |
Księżyc w rynsztoku (La Lune dans le caniveau) | Gérard | Jean-Jacques Beineix | |
1984 | Świętoszek (Le tartuffe) | Tartuffe | Gérard Depardieu |
Prawy brzeg, lewy brzeg Sekwany (Rive droite, rive gauche) | Paul Senanques | Philippe Labro | |
Fort Saganne | Charles Saganne | Alain Corneau | |
1985 | Policja (Police) | Mangin | Maurice Pialat |
Jedna kobieta lub dwie (Une femme ou deux) | Julien Chayssac | Daniel Vigne | |
1986 | Rue du départ | ojciec Klary | Tony Gatlif |
Strój wieczorowy (Tenue de soirée) | Bob | Bertrand Blier | |
Jean de Florette | Jean Cadoret/Jean de Florette | Claude Berri | |
Nienawidzę aktorów (Je hais les acteurs) | więzień na komisariacie | Gérard Krawczyk | |
Zbiegowie (Les fugitifs) | Jean Lucas | Francis Veber | |
1987 | Pod słońcem szatana (Sous le soleil de Satan) | ks. Donissan | Maurice Pialat |
1988 | Camille Claudel | Auguste Rodin | Bruno Nuytten |
Dziwne miejsce na spotkanie (Drôle d’endroit pour une rencontre) | Charles | François Dupeyron | |
1989 | Ich dwoje (Deux) | Marc Lambert | Claude Zidi |
Chcę wracać do domu (I Want to Go Home) | Christian Gauthier | Alain Resnais | |
Zbyt piękna dla ciebie (Trop belle pour toi) | Bernard Barthelemy | Bertrand Blier | |
1990 | Cyrano de Bergerac | Cyrano de Bergerac | Jean-Paul Rappeneau |
Zielona karta (Green Card) | Georges | Peter Weir | |
Uranus | Léopold | Claude Berri | |
Les branches de l'arbre | producent | Satyajit Ray | |
1991 | Dziękuję ci życie (Merci la vie) | dr Marc-Antoine Worms | Bertrand Blier |
Mój ojciec, ten bohater (Mon pere ce héros) | André Arnel | Gérard Lauzier | |
Wszystkie poranki świata (Tous les matins du monde) | Marin Marais | Alain Corneau | |
1992 | 1492. Wyprawa do raju (1492: Conquest of Paradise) | Krzysztof Kolumb | Ridley Scott |
Visionarium (film krótkometrażowy) | pracownik lotniska w Paryżu | Jeff Blyth | |
1993 | Na moje nieszczęście (Hélas pour moi) | Simon Donnadieu | Jean-Luc Godard |
Germinal | Toussaint Maheu | Claude Berri | |
1994 | Pułkownik Chabert (Le Colonel Chabert) | Chabert | Yves Angelo |
Tata i małolata (My Father the Hero) | André | Steve Miner | |
Maszyna (La machine) | dr Marc Lacroix | François Dupeyron | |
Czysta formalność (Una pura formalità) | Onoff | Giuseppe Tornatore | |
1995 | Le Garçu | Gerard | Maurice Pialat |
Élisa | Jacques 'Lebovitch' Desmoulin | Jean Becker | |
Anioł Stróż (Les anges gardiens) | Antoine Carco | Jean-Marie Poiré | |
1996 | Odmienić los (Unhook the Stars) | Big Tommy Bellaveau | Nick Cassavetes |
Najpiękniejszy zawód świata (Le plus beau métier du monde) | Laurent Monier | Gérard Lauzier | |
Tajny agent (The Secret Agent) | Ossipon | Christopher Hampton | |
Bogus, mój przyjaciel na niby (Bogus) | Bogus | Norman Jewison | |
Hamlet | Reynaldo | Kenneth Branagh | |
1997 | XXL | Jean Bourdaloue | Ariel Zeitoun |
1998 | Mots d’amour | Avv. Levi | Mimmo Calopresti |
Człowiek w żelaznej masce (The Man in the Iron Mask) | Portos | Randall Wallace | |
Bimboland | Laurent Gaspard | Ariel Zeitoun | |
Hrabia Monte Christo (Le comte de Monte Cristo) | Edmund Dantes | Josée Dayan | |
1999 | Most pomiędzy dwoma brzegami (Un pont entre deux rives) | Georges | Gérard Depardieu |
Asterix i Obelix kontra Cezar (Astérix et Obélix contre César) | Obeliks | Claude Zidi | |
Aktorzy (Les acteurs) | w roli samego siebie | Bertrand Blier | |
Balzac (TV) | Honoriusz de Balzac | Josée Dayan | |
2000 | Mirka | Strix | Rachid Benhadj |
Nędznicy (Les misérables, TV) | Jean Valjean | Josée Dayan | |
102 dalmatyńczyki (102 Dalmatians) | Jean-Pierre Le Pelt | Kevin Lima | |
Zazdrość bogów (Зависть богов) | Bernard | Władimir Mieńszow | |
Tutto l'amore che c'è | Molotov | Sergio Rubini | |
Vatel | François Vatel | Roland Joffé | |
2001 | Plotka (Le placard) | Félix Santini | Francis Veber |
Nieuczciwa konkurencja (Concorrenza sleale) | prof. Angelo | Ettore Scola | |
Streghe verso nord | Depardieu | Giovanni Veronesi | |
Vidocq | Vidocq | Pitof | |
CQ | Andrzej, reżyser | Roman Coppola | |
2002 | Ruy Blas (TV) | Don Salluste | Jacques Weber |
Księga Diny (I Am Dina) | Jacob | Ole Bornedal | |
Kochaj ojca (Aime ton père) | Leo Shepherd | Jacob Berger | |
Asterix i Obelix: Misja Kleopatra (Astérix & Obélix: Mission Cléopâtre) | Obeliks | Alain Chabat | |
Napoleon (Napoléon, TV) | Joseph Fouché | Yves Simoneau | |
Miasto duchów (City of Ghosts) | Emile | Matt Dillon | |
Pośród obcych (Between Strangers) | Max | Edoardo Ponti | |
2003 | Przyjaciel gangstera (Tais-toi!) | Quentin | Francis Veber |
Nathalie... | Bernard | Anne Fontaine | |
Zmowa milczenia (Le pacte du silence) | Joachim Ferrer | Graham Guit | |
Skok życia (Wanted) | Daniel Foray | Brad Mirman | |
Bon voyage | Jean-Etienne Beaufort | Jean-Paul Rappeneau | |
Volpone albo lis (Volpone, TV) | Volpone | Frédéric Auburtin | |
2004 | Zostańmy przyjaciółmi (Je préfere qu’on reste amis) | Serge | Olivier Nakache, Éric Toledano |
San Antonio | porucznik Alexandre-Benoît Bérurier | Frédéric Auburtin | |
36 (36 quai des orfèvres) | Denis Klein | Olivier Marchal | |
Utracona miłość (Les temps qui changent) | Antoine Lavau | André Téchiné | |
Muszkieterka (La femme musketeer) | kardynał Mazarin | Steve Boyum | |
Wiek namiętności (Nouvelle-France) | Le curé Thomas Blondeau | Jean Beaudin | |
RRRrrrr!!! | szef Cheveu Sale | Alain Chabat | |
2005 | Boudu | Boudu | Gérard Jugnot |
Królowie przeklęci (Les rois maudits, TV) | Jacques de Molay | Josée Dayan | |
Olé! | François Veber | Florence Quentin | |
Za ile mnie pokochasz? (Combien tu m’aimes?) | Charly | Bertrand Blier | |
2006 | Zakochany Paryż (Paris, je t'aime; nowela „Quartier Latin”) | szef | Gérard Depardieu |
Melodia życia (Quand j'étais chanteur) | Alain Moreau | Xavier Giannoli | |
Ostatnie wakacje (Last Holiday) | szef kuchni Didier | Wayne Wang | |
2007 | Niczego nie żałuję – Edith Piaf (La Môme) | Louis Leplée | Olivier Dahan |
Michou d'Auber | Georges Duvalier, pośrednik handlowy | Thomas Gilou | |
2008 | Asterix na olimpiadzie (Astérix aux jeux olympiques) | Obeliks | Thomas Langmann, Frédéric Forestier |
'Wsio mogut koroli (Все могут короли) | w roli samego siebie | Aleksandr Czerniajew | |
Babylon A.D. | Gorsky | Mathieu Kassovitz | |
Disco | Jean-François Civette | Fabien Onteniente | |
Bouquet final | Hugo | Michel Delgado | |
Hello Goodbye | Alain Gaash | Graham Guit | |
Trouble at Timpetill | generał Igor | Nicolas Bary | |
2009 | Diamant 13 | Mat | Olivier Marchal |
Bellamy | inspektor Paul Bellamy | Claude Chabrol | |
Coco | lekarz | Gad Elmaleh | |
Początek (À l'origine) | Abel | Xavier Giannoli | |
2010 | L'autre Dumas | Alexandre Dumas | Safy Nebbou |
Mammuth | Serge Pilardosse | Benoît Delépine, Gustave Kervern | |
Moje popołudnia z Margueritte (La tête en friche) | Germain Chazes | Jean Becker | |
Pozdniaja lubow | Gueorgui | Sabit Kurmanbekov | |
Żona doskonała (Potiche) | Maurice Babin | François Ozon | |
2011 | Grenouille d'hiver (film krótkometrażowy) | Benjamin | Slony Sow |
Je n'ai rien oublié | Conrad Lang | Bruno Chiche | |
Un baiser papillon | lekarz Manon | Karine Silla | |
Rasputin (Rasputine) | Grigorij Rasputin | Josée Dayan | |
2012 | Le grand soir | Juvénal | Benoît Delépine, Gustave de Kervern |
Życie Pi (Life of Pi) | kucharz | Ang Lee | |
Asterix i Obelix: W służbie Jej Królewskiej Mości (Astérix & Obélix: Au service de Sa Majesté) | Obeliks | Laurent Tirard | |
L’homme qui rit | Ursus | Jean-Pierre Améris | |
2013 | Niente può fermarci | francuski chłop | Luigi Cecinelli |
Turf (Les turfistes) | Pan Paul | Fabien Onteniente | |
Cadences obstinées | Ojciec Villedieu | Fanny Ardant | |
Aniołki spod znaku Miserere (La Marque des anges) | Lionel Kasdan | Sylvain White | |
Les Invincibles | Jacky Camboulaze | Frédéric Berthe | |
A Farewell to Fools | Ipu | Bogdan Dreyer | |
2014 | Зайцев+1 (3 sezon) | Zhora | Michael Starchak |
Witamy w Nowym Jorku (Welcome to New York) | Dominique Strauss-Kahn | Abel Ferrara | |
F2014 (United passions) | Jules Rimet | Frédéric Auburtin | |
La voix des steppes | Anatole | Gérard Depardieu, Jermek Szynarbajew | |
Viktor | Victor Lambert | Philippe Martinez | |
2015 | Dolina miłości (Valley of Love) | Gérard | Guillaume Nicloux |
2016 | Le divan de Staline | Józef Stalin | Fanny Ardant |
Koniec (The End) | mężczyzna | Guillaume Nicloux | |
Tour de France | Serge Desmoulins | Rachid Djaidani | |
2017 | Mata Hari (TV) | ks. Bernard | Dennis Berry |
2018 | Na krańce świata (Les confins du monde) | Saintonge | Guillaume Nicloux |
2019 | Fahim, mały książę szachów (Fahim) | Sylvain Charpentier | Pierre-François Martin-Laval |
Rok | Nagroda | Kategoria | Film |
---|---|---|---|
1981 | Cezar | Najlepszy aktor | Ostatnie metro (1980) |
1985 | 42. MFF w Wenecji | Najlepszy aktor | Policja (1985) |
1990 | 43. MFF w Cannes | Złota Palma dla najlepszego aktora | Cyrano de Bergerac (1990) |
1991 | Cezar | Najlepszy aktor | |
Złoty Glob | Najlepszy aktor w filmie komediowym lub musicalu | Zielona karta (1990) | |
1996 | Złote Kamery (Niemcy) | Najlepszy międzynarodowy aktor | Anioł Stróż (1995) |
1997 | 54. MFF w Wenecji | Złoty Lew za wkład w kinematografię światową | – |
2006 | Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Moskwie | Nagroda Stanisławskiego | – |