Gabriel Heinze

W tym artykule zbadamy wpływ Gabriel Heinze na różne aspekty społeczeństwa. Od momentu powstania do chwili obecnej Gabriel Heinze odgrywał fundamentalną rolę w sposobie, w jaki współdziałamy, komunikujemy się i rozumiemy otaczający nas świat. Na przestrzeni dziejów Gabriel Heinze był przedmiotem debat i analiz, a jego wpływ był odczuwalny w tak różnorodnych dziedzinach, jak polityka, technologia, sztuka i kultura popularna. Dzięki podejściu interdyscyplinarnemu przyjrzymy się bliżej, jak Gabriel Heinze ukształtował nasze doświadczenia i perspektywy oraz jakie ma konsekwencje dla przyszłości.

Gabriel Heinze
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Gabriel Iván Heinze

Data i miejsce urodzenia

19 kwietnia 1978
Crespo

Wzrost

177 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Newell's Old Boys (trener)

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1996–1997 Newell’s Old Boys 8 (0)
1997–2001 Real Valladolid 54 (1)
1998–1999 Sporting CP (wyp.) 5 (1)
2001–2004 Paris Saint-Germain 99 (4)
2004–2007 Manchester United 52 (1)
2007–2009 Real Madryt 44 (3)
2009–2011 Olympique Marsylia 58 (7)
2011–2012 Roma 30 (0)
2012–2014 Newell’s Old Boys 53 (3)
W sumie: 403 (20)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2004  Argentyna U-23 6 (1)
2003–2010  Argentyna 72 (3)
W sumie: 78 (4)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2015 Godoy Cruz
2016–2017 Argentinos Juniors
2018–2020 Vélez Sarsfield
2021 Atlanta United
2022– Newell's Old Boys
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
złoto Ateny 2004 piłka nożna
Puchar Konfederacji
srebro Niemcy 2005 piłka nożna
Copa América
srebro Peru 2004
srebro Wenezuela 2007
Strona internetowa

Gabriel Iván Heinze (wym. ; ur. 19 kwietnia 1978 w Crespo) – argentyński piłkarz pochodzenia niemiecko-włoskiego grający na pozycji obrońcy oraz trener piłkarski.

Wychowanek CA Newell’s Old Boys, w swojej karierze grał m.in. w Manchesterze United, Realu Madryt czy Olympique Marsylia, zdobywając z nimi krajowe trofea. W latach 2003–2010 reprezentował Argentynę, grając m.in. na mistrzostwach świata i igrzyskach olimpijskich. W 2015 roku rozpoczął działalność trenerską.

Życiorys

Wczesne lata

Po ojcu, który wywodził się z Niemców nadwołżańskich, ma pochodzenie niemieckie. Jego matka włoskiego pochodzenia z zawodu była nauczycielką. Ma trzech braci. Ze względu na swoje korzenie ma obywatelstwo niemieckie, dzięki któremu nie potrzebował zezwoleń na pracę na terenie Unii Europejskiej.

Kariera klubowa

Jest wychowankiem Newell’s Old Boys. Do seniorskiego zespołu dołączył w 1996 roku. Rok później odszedł do hiszpańskiego Realu Valladolid. Od 1 lipca 1998 do 30 czerwca 1999 przebywał na wypożyczeniu w portugalskim Sportingu CP. Po powrocie do Valladolid zadebiutował w rozgrywkach Primera División – miało to miejsce 11 września 1999 w przegranym 0:2 meczu z Deportivo La Coruña. Grał w nim do 56. minuty, po czym został zmieniony przez Eusebio Sacristána.

1 lipca 2001 został piłkarzem francuskiego Paris Saint-Germain. W Ligue 1 zagrał po raz pierwszy 28 lipca 2001 w zremisowanym 0:0 spotkaniu z Lille OSC. W barwach PSG zagrał w sumie w 99 meczach ligowych, w których zdobył 4 gole. Przed sezonem 2004/2005 odszedł za 10 milionów euro do angielskiego Manchesteru United. Jego debiut w Premier League przypadł na zremisowany 2:2 mecz z Bolton Wanderers, który został rozegrany 11 września 2004. W 44. minucie tego spotkania zdobył gola na 1:0 po podaniu Mikaëla Silvestre. Przez kibiców klubu został wybrany najlepszym piłkarzem sezonu 2004/2005. 14 września 2005 w meczu Ligi Mistrzów z hiszpańskim Villarrealem CF (0:0) odniósł kontuzję kolana, która ostatecznie wykluczyła go z gry w pierwszym zespole do końca sezonu 2005/2006. W sezonie 2006/2007 wraz z klubem został mistrzem Anglii. Utracił w nim jednak miejsce w wyjściowym składzie na rzecz Patrice’a Evry. W związku z tym usiłował wymóc na władzach klubu wyrażenie zgody na odejście do Liverpoolu F.C., co doprowadziło do konfliktu z ówczesnym trenerem Manchesteru United Aleksem Fergusonem. Heinze w późniejszych latach w publicznych wypowiedziach żałował swojego postępowania.

Ostatecznie zmienił on klub 22 sierpnia 2007, przechodząc do Realu Madryt za 12 milionów euro. Pierwszy mecz ligowy w jego barwach rozegrał 2 września 2007 z Villarrealem (5:0). Na boisko wszedł w 58. minucie, zastępując Raúla Gonzáleza. W sezonie 2007/2008 zdobył wraz z nim mistrzostwo Hiszpanii. 1 sierpnia 2009 został zawodnikiem francuskiego Olympique Marsylia, z którym również wygrał krajową ligę. W latach 2011–2012 grał we włoskim AS Roma. Karierę zakończył w 2014 roku w macierzystym Newell’s Old Boys, z którym rok wcześniej wygrał mistrzostwo Argentyny. Najwięcej meczów w karierze rozegrał we francuskiej Ligue 1 – 157. Zdobył cztery mistrzostwa kraju – Anglii, Argentyny, Francji i Hiszpanii.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Argentyny zadebiutował 30 kwietnia 2004 w wygranym 3:1 meczu z Libią. W jej barwach dwukrotnie wystąpił na mistrzostwach świata (2006 i 2010), dwukrotnie na Copa América (2004 i 2007), na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2004 w Atenach i na Pucharze Konfederacji 2005. Na igrzyskach wraz z reprezentacją zdobył złoty medal. Na Copa América dwukrotnie został wicemistrzem Ameryki Południowej. Na rozgrywanym w Niemczech Pucharze Konfederacji zdobył srebrny medal. W kadrze po raz ostatni zagrał 17 listopada 2010 w wygranym 1:0 spotkaniu towarzyskim z Brazylią.

Kariera trenerska

13 czerwca 2015 został trenerem CD Godoy Cruz. Funkcję tę pełnił do 27 września 2015. Następnie od 20 czerwca 2016 do 1 sierpnia 2017 prowadził klub Argentinos Juniors. 12 grudnia 2017 dołączył do Vélezu Sarsfield.

Inne

Jego nazwisko pojawiło się w mediach w kontekście afery Panama Papers. W 2005 roku podpisał umowę sponsorską z niemieckim przedsiębiorstwem Puma, a pieniądze z niej trafiały na Brytyjskie Wyspy Dziewicze, stanowiące raj podatkowy, do podmiotu zarejestrowanego na jego matkę.

Przypisy

  1. Il Messaggero - Heinze, il "sempre" derby. Pagine Romaniste, 2011-10-11. . (wł.).
  2. GABRIEL HEINZE: El hijo de Titina y la garra de un pueblo. ESTACION PLUS. . (hiszp.).
  3. Man Utd secure Heinze deal. BBC Sport, 2004-06-11. . (ang.).
  4. a b c d e f g Gabriel Heinze, baza Transfermarkt (zawodnicy–transfery) .
  5. a b c Gabriel Heinze, baza Transfermarkt (zawodnicy–debiuty) .
  6. Deportivo de La Coruña - Real Valladolid CF, 11 wrz 1999 - LaLiga, baza Transfermarkt (protokoły meczowe) .
  7. Gabriel Heinze, baza Transfermarkt (zawodnicy–podsumowanie występów) .
  8. Bolton Wanderers - Manchester United, 11 wrz 2004 - Premier League, baza Transfermarkt (protokoły meczowe) .
  9. a b c d e f g Gabriel Heinze, baza Transfermarkt (zawodnicy–sukcesy) .
  10. Heinze faces long lay-off with knee injury. Time of Malta, 2005-09-17. . (ang.).
  11. Gabriel Heinze regrets manner of leaving Manchester United. The Guardian, 2011-02-22. . (ang.).
  12. Gabriel Heinze, baza Transfermarkt (zawodnicy–podsumowanie występów) .
  13. Villarreal CF - Real Madryt, 2 wrz 2007 - LaLiga, baza Transfermarkt (protokoły meczowe) .
  14. Gabriel Heinze, baza Transfermarkt (zawodnicy–podsumowanie występów) .
  15. World Cup 2006 - Argentina player profiles. MSN. . (ang.).
  16. Gabriel Heinze, baza Transfermarkt (zawodnicy–kadra) .
  17. Gabriel Heinze, baza Transfermarkt (trenerzy) .
  18. Papeles de Panamá: La Real Sociedad abrió firmas offshore a sus jugadores extranjeros para pagarles. Noticias de Papeles Panamá. El Confidencial. . (hiszp.).

Bibliografia