W tym artykule przyjrzymy się fascynującemu światu George Marshall i jego wielu aspektom. George Marshall to temat, który na przestrzeni dziejów przyciągnął uwagę i zainteresowanie wielu ludzi, będąc przedmiotem badań, debat i refleksji w różnych dyscyplinach. Od samego początku do chwili obecnej George Marshall był istotnym tematem, który wzbudził zainteresowanie zarówno ekspertów, jak i fanów. Na tych stronach będziemy analizować jego wpływ na społeczeństwo, jego ewolucję w czasie i różne perspektywy, które istnieją wokół George Marshall. Celem tego artykułu jest przedstawienie kompleksowej i wzbogacającej wizji George Marshall, tworząc przestrzeń do refleksji i nauki dla wszystkich czytelników zainteresowanych tym ekscytującym tematem.
George C. Marshall (1946) | |
generał armii | |
Pełne imię i nazwisko |
George Catlett Marshall |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
31 grudnia 1880 |
Data i miejsce śmierci |
16 października 1959 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1902–1959 |
Siły zbrojne | |
Stanowiska |
szef sztabu US Army |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca |
sekretarz stanu USA, |
Odznaczenia | |
Pełne imię i nazwisko |
George Catlett Marshall |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data śmierci | |
50. Sekretarz stanu Stanów Zjednoczonych | |
Okres |
od 21 stycznia 1947 |
Poprzednik | |
Następca |
George Catlett Marshall (ur. 31 grudnia 1880 w Uniontown, zm. 16 października 1959 w Waszyngtonie) – amerykański dowódca wojskowy, generał armii United States Army, uczestnik I i II wojny światowej, polityk, 50. Sekretarz stanu Stanów Zjednoczonych (1947–1949), sekretarz obrony USA (1950–1951), przewodniczący Amerykańskiego Czerwonego Krzyża, laureat Pokojowej Nagrody Nobla (1953).
Od 1901 w armii amerykańskiej. Do czasu wybuchu II wojny światowej pełnił wiele funkcji związanych ze szkoleniem, planowaniem oraz modernizacją uzbrojenia. W 1939 prezydent Franklin Delano Roosevelt mianował go szefem Sztabu Armii Lądowej. Marshall pełnił tę funkcję do 1945. W latach 1947–1949 był sekretarzem stanu w ekipie Harry’ego Trumana.
Uważany jest za współtwórcę doktryny Trumana oraz twórcę planu pomocy gospodarczej dla Europy – European Recovery Program, od jego nazwiska nazwanego Planem Marshalla. Marshall, w przemówieniu wygłoszonym 5 czerwca 1947 na Uniwersytecie Harvarda, powiedział: Stany Zjednoczone powinny zrobić wszystko, co jest w ich mocy, by pomóc w powrocie do zdrowia gospodarczego na świecie, bez którego nie może być politycznej równowagi i pokoju. Plan ten został zrealizowany w latach 1948–1951 – brało w nim udział 16 państw europejskich i Turcja. Państwa bloku wschodniego (m.in. Polska) oraz Finlandia odmówiły udziału w programie pod naciskiem ZSRR, uznającego ten plan za próbę szerzenia kapitalizmu przez USA.
W 1949 Marshall zrezygnował z pracy w Departamencie Stanu i został przewodniczącym Amerykańskiego Czerwonego Krzyża. W latach 1950–1951 był sekretarzem obrony USA.
W uznaniu zasług w stworzeniu „Planu Marshalla” w 1953 został uhonorowany Pokojową Nagrodą Nobla. Człowiek Roku 1943 i 1947 według magazynu „Time”.