Gieorgij Aleksandrow

W dzisiejszym świecie Gieorgij Aleksandrow stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum ludzi. Od momentu powstania Gieorgij Aleksandrow wywarł głęboki wpływ na różne aspekty społeczeństwa, wywołując debaty, refleksje i znaczące zmiany. W tym artykule staramy się kompleksowo i dogłębnie zająć się znaczeniem Gieorgij Aleksandrow, badając jego różne aspekty i konsekwencje w różnych obszarach. Celem szczegółowej analizy jest rzucenie światła na najważniejsze aspekty związane z Gieorgij Aleksandrow, aby zapewnić większe zrozumienie i świadomość jego dzisiejszego znaczenia i znaczenia.

Gieorgij Aleksandrow
Георгий Александров
Pełne imię i nazwisko

Gieorgij Fiodorowicz Aleksandrow

Data i miejsce urodzenia

22 marca 1908
Petersburg

Data i miejsce śmierci

21 lipca 1961
Moskwa

Minister kultury ZSRR
Okres

od 9 marca 1954
do 10 marca 1955

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego

Odznaczenia
Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru”

Gieorgij Fiodorowicz Aleksandrow (ros.) Георгий Фёдорович Александров (ur. 9 marca?/22 marca 1908 w Petersburgu, zm. 21 lipca 1961) – Rosjanin, radziecki filozof i działacz polityczny, doktor nauk filozoficznych (1939), profesor (1939).

Życiorys

W 1924 został słuchaczem szkoły budownictwa radzieckiego i partyjnego w Tambowie, pracował jako instruktor gubernialnego komitetu Komsomołu w Tambowie i później wykładowca w szkole w tym mieście. Członek WKP(b) od 1928, był kierownikiem szkoły budownictwa radzieckiego i partyjnego w Borisoglebsku. W 1932 ukończył Moskiewski Instytut Filozofii, Literatury i Historii, później zajmował różne stanowiska w tym instytucie, w którym w 1935 ukończył aspiranturę i w 1939 został doktorem nauk filozoficznych. O Od 1938 do stycznia 1939 kierował Wydziałem Redakcyjno-Wydawniczym Komitetu Wykonawczego Kominternu, a od 1939–1946 pełnił funkcję dyrektora Wyższej Szkoły Partyjnej przy KC WKP(b), 30 listopada 1946 został akademikiem Akademii Nauk ZSRR (Wydział Filozofii i Prawa). Od 18 marca 1946 do 5 października 1952 był członkiem Biura Organizacyjnego KC WKP(b), od 6 września 1940 do 17 września 1947 szefem Wydziału Propagandy i Agitacji KC WKP(b), a od 20 lutego 1941 do 14 lutego 1956 kandydatem na członka CK WKP(b)-KPZR.

W 1947 przeszedł z aparatu partyjnego na stanowisko dyrektora Instytutu Filozofii Akademii Nauk ZSRR, był jednym z ideologów walki z kosmopolityzmem. Od 9 marca 1954 do 10 marca 1955 pełnił funkcję ministra kultury ZSRR, odszedł ze stanowiska w wyniku skandalu obyczajowego.

Odznaczenia i nagrody

Publikacje

Pod ogólną redakcją Gieorgija (w polskim przekładzie Jerzego) Aleksandrowa ukazał się podręcznik akademicki oparty na obowiązującym programie wykładów materializmu dialektycznego w wyższych zakładach naukowych w ZSRR. Książka została przygotowana przez Instytut Filozofii Akademii Nauk ZSRR i przetłumaczona na język polski. W 1947 roku w Związku Radzieckim odbyła się filozoficzna dyskusja nad książką Aleksandrowa Historia filozofii zachodnioeuropejskiej.

Podręcznik G.F. Aleksandrowa wydany w 1946 roku, Historia filozofii zachodnioeuropejskiej,.. był całkowicie prawowierny w zamyśle, zaopatrzony we wszystkie odpowiednie cytaty z "klasyków marksizmu-leninizmu" i pisany niezawodnie z najlepszą wolą przysłużenia się partii. Jako rozprawa historyczna był to tekst lichy, wiadomości w nim zawarte były na poziomie popularnym i zresztą zaopatrzone we wszystkie wyjaśnienia dotyczące "klasowej treści" omawianych doktryn.

Leszek Kołakowski, Główne nurty marksizmu, § "Dyskusja filozoficzna w 1947 roku(inne języki)"

Praca ta poddana została krytyce za błędy obiektywistyczne, za to, że nie ukazała w dostateczny sposób znaczenia rewolucyjnego przewrotu, jaki dokonany został w filozofii przez marksizm. W dyskusji zabrał głos Andriej Żdanow, który w swoim wystąpieniu, zdaniem Michaiła Jowczuka, słusznie scharakteryzował rolę walki partyj w historii filozofii.

Redakcja podręczników
Przekłady na język polski

Przypisy

  1. ↑ 00933 , www.knowbysight.info .
  2. ↑ Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.).
  3. ↑ Zenkowicz, Nikołaj: Самые закрытые люди. От Ленина до Горбачева: Энциклопедия биографий. Moskwa: Ołma-Press, 2002. ISBN 5-224-03851-0.
  4. ↑ Jowczuk 1969 ↓, s. 696.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot