Grażyna Niestój

W tym artykule przyjrzymy się fascynującemu życiu Grażyna Niestój, postaci, która wywarła znaczący wpływ na historię. Od skromnych początków po monumentalne osiągnięcia Grażyna Niestój udowodnił, że jest inspirującą postacią godną przestudiowania. Dzięki swojemu zaangażowaniu, pasji i determinacji Grażyna Niestój pozostawił niezatarty ślad na świecie, przeciwstawiając się oczekiwaniom i pokonując przeciwności losu. Na tych stronach przyjrzymy się bliżej kluczowym momentom w życiu Grażyna Niestój i zbadamy jego trwałe dziedzictwo. Dołącz do nas w tej podróży, aby dowiedzieć się więcej o historii i wpływie Grażyna Niestój.

Grażyna Niestój
Data urodzenia

1955

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa Polski
złoto Spała 1976 pięciobój
złoto Bydgoszcz 1977 pięciobój
srebro Bydgoszcz 1977 skok wzwyż
srebro Poznań 1979 sztafeta 4 x 400 m
brąz Spała 1978 pięciobój
brąz Poznań 1979 pięciobój
Halowe mistrzostwa Polski
złoto Warszawa 1976 pięciobój
złoto Zabrze 1977 pięciobój

Grażyna Niestój (ur. 19 grudnia 1955) – polska wieloboistka, mistrzyni i rekordzistka Polski.

Kariera sportowa

Była zawodniczką Spójni Warszawa i Gwardii Warszawa, jej trenerem był m.in. Sławomir Nowak.

Na mistrzostwach Polski seniorek na otwartym stadionie zdobyła sześć medali, w tym dwa złote w pięcioboju (1976, 1977), srebrny w skoku wzwyż (1977), srebrny w sztafecie 4 x 400 metrów (1979 i dwa brązowe w pięcioboju (1978, 1979). W halowych mistrzostwach Polski seniorek wywalczyła dwa złote medal w pięcioboju (1976 i 1977).

Była rekordzistką Polski w pięcioboju, wynikiem 4235 (30.07.1977).

Rekordy życiowe:

  • 100 m ppł – 13,60 (09.08.1975)
  • skok w dal – 6.07 (27.08.1976)
  • skok wzwyż – 1,82 (29.07.1977)
  • siedmiobój – 4982 (31.08.1980)

Przypisy

  1. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 197
  2. Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece, wyd. Bydgoszcz 2011, s. 416
  3. Daniel Grinberg i inni, Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 440
  4. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012, wyd. Zamość 2013, s. 351
  5. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 192, 197, 201, 213