Gubernia charkowska

W dzisiejszym świecie Gubernia charkowska to temat, który zyskał duże znaczenie i przykuł uwagę szerokiego grona odbiorców. Wraz ze wzrostem znaczenia Gubernia charkowska w naszym społeczeństwie istotne stało się zrozumienie jego implikacji i wpływu w różnych obszarach. Od poziomu osobistego po polityczny, Gubernia charkowska wywołał intensywną debatę i promował ważne zmiany. W tym artykule dokładnie zbadamy znaczenie i implikacje Gubernia charkowska, analizując jego ewolucję w czasie i jego wpływ na różne sfery współczesnego życia.

Gubernia charkowska
Харьковская губерния
gubernia
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Imperium Rosyjskie

Siedziba

Charków

Data powstania

17 grudnia 1835

Data likwidacji

1 sierpnia 1925

Powierzchnia

54 493 km²

Populacja (1905)
• liczba ludności


2 919 700

Szczegółowy podział administracyjny
Plan guberni charkowskiej
Liczba ujezdów

11

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Mapa guberni charkowskiej

Gubernia charkowska (ros. Харьковская губерния) – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego ze stolicą w Charkowie, utworzona pierwotnie jako namiestnictwo charkowskie ukazem Katarzyny II w 1780 roku z przekształcenia guberni słobodzko-ukraińskiej. W 1797 Paweł I likwidując namiestnictwa przywrócił gubernię słobodzko-ukraińską, 5 grudnia?/17 grudnia 1835 została ona przemianowana na gubernię charkowską. Obejmowała powierzchnię 54 493 km².

Gubernia była położona pomiędzy 48°31′ a 51°16′ szerokości geograficznej północnej i 33°50′ a 39°50′ długości geograficznej wschodniej. Graniczyła od północy z gubernią kurską i woroneską, na wschodzie z Obwodem Wojska Dońskiego, na południu z gubernią katerynosławską, na zachodzie z gubernią połtawską.

Zlikwidowana w 1925 przy reformie podziału administracyjnego Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej.

Mapa etnograficzna guberni charkowskiej według spisu 1897
Herb guberni charkowskiej w latach 1878–1887

Demografia

Gubernia zamieszkana była według spisu powszechnego 1897 przez 2 492 316 osób, a w 1901 przez 2 773 047 osób. Spis z roku 1897 wykazał następujący podział ludności według języka deklarowanego przez respondentów jako ojczysty: 2 009 411 (80,6%) Ukraińcy, 440 936 (17,7%) Rosjanie, 12 650 (0,5%) Żydzi, 10 258 0,4% Białorusini, 9080 – 0,4% Niemcy, 5910 – 0,2% Polacy, inne 4071 (0,2%).

Ludność w ujezdach według deklarowanego języka ojczystego 1897" class="mw-editsection-visualeditor">edytuj | edytuj kod]

Ujezd Ukraińcy Rosjanie Żydzi Polacy Białorusini Niemcy
Gubernia łącznie 80,6% 17,7%
achtyrski 87,6% 11,3%
bogoduchowski 88,2% 9,9% 1,6%
wałkowski 97,1% 2,6%
wołczański 74,8% 25,0%
zmijewski 63,7% 35,6%
izjumski 86,2% 12,0% 1,5%
kupiański 86,6% 13,2%
łebedyński 95,3% 4,4%
starobielski 83,4% 14,7% 1,5%
sumski 91,9% 7,0%
charkowski 54,9% 39,5% 2,8% 1,2%

Przypisy

Bibliografia