Gypini
W dzisiejszym świecie Gypini stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu różnych ludzi na całym świecie. Od momentu pojawienia się Gypini przyciąga uwagę zarówno ekspertów, jak i entuzjastów, wywołując dogłębne debaty, badania i analizy dotyczące jego implikacji i reperkusji. Z wyraźnym wpływem na współczesne społeczeństwo, Gypini zdołał przeniknąć do różnych obszarów życia codziennego, od polityki po kulturę popularną, stając się zjawiskiem, które nie pozostawia nikogo obojętnym. W tym artykule dokładnie zbadamy różne aspekty związane z Gypini, jego ewolucją w czasie i jego wpływem na różne aspekty dzisiejszego społeczeństwa.
| Gypini | |||
| Blyth, 1851 | |||
 Przedstawiciel plemienia – sęp himalajski (Gyps himalayensis) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię |
Gypini | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Gyps Savigny, 1809 | |||
| Synonimy | |||
| |||
| Rodzaje | |||
| |||
Gypini – plemię ptaków z podrodziny jastrzębi (Accipitrinae) w rodzinie jastrzębiowatych (Accipitridae).
Zasięg występowania
Plemię obejmuje gatunki padlinożerne, zamieszkujące Stary Świat.
Charakterystyka
Ptaki te charakteryzują się następującymi cechami:
- szerokie skrzydła o dużej rozpiętości
- naga, lub pokryta rzadkim puchem głowa i szyja
- gniazdo na drzewie lub skalnej półce
- 1–2 jaja w zniesieniu
- wysiadywanie trwa 42–60 dni
- młode opuszczają gniazdo w wieku 10–18 tygodni
Systematyka
Do plemienia należą następujące rodzaje i gatunki:
- Sarcogyps Lesson, 1842 – jedynym przedstawicielem jest Sarcogyps calvus (Scopoli, 1786) – sęp łysy.
- Trigonoceps Lesson, 1842 – jedynym przedstawicielem jest Trigonoceps occipitalis (Burchell, 1824) – sęp białogłowy.
- Necrosyrtes Gloger, 1841 – jedynym przedstawicielem jest Necrosyrtes monachus (Temminck, 1823) – sęp brunatny.
- Gyps Savigny, 1809
- Aegypius Savigny, 1809 – jedynym żyjącym przedstawicielem jest Aegypius monachus (Linnaeus, 1766) – sęp kasztanowaty.
- Torgos Kaup, 1828 – jedynym przedstawicielem jest Torgos tracheliotus (J.R. Forster, 1796) – sęp uszaty.
Przypisy
- ↑ D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Hawks, Eagles, and Kites (Accipitridae), version 1.0.. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.accipi1.01. . (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Gypini Blyth, 1851 (Wersja: 2019-03-24). Kompletna lista ptaków świata . Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. .
