Hajdarabad (Indie)

W dzisiejszych czasach Hajdarabad (Indie) to temat, który jest na ustach wszystkich i który nie pozostaje niezauważony w dzisiejszym społeczeństwie. W miarę pogłębiania się analizy jego znaczenie i znaczenie stają się coraz bardziej oczywiste. Hajdarabad (Indie) wygenerował szeroką gamę opinii i stanowisk, zarówno za, jak i przeciw, co wywołało ciągłą debatę w różnych obszarach. W tym artykule w pełni zbadamy wpływ, jaki Hajdarabad (Indie) miał na nasze codzienne życie, a także jego konsekwencje dla teraźniejszości i przyszłości. Ponadto przeanalizujemy różne perspektywy istniejące wokół Hajdarabad (Indie), aby zapewnić wszechstronną i kontrastową wizję tego enigmatycznego tematu.

Hajdarabad
Ilustracja
Od góry i od lewej: meczet Charminar, jezioro Hussain Sagar, hinduistyczna Birla Mandir, twierdza Golkonda, pałac Chowmahalla
Państwo

 Indie

Stan

Telangana

Powierzchnia

1230 km²

Wysokość

ok. 500 m n.p.m.

Populacja (2016)
• liczba ludności
• gęstość


9 305 000
7600 os./km²

Nr kierunkowy

+91-40

Kod pocztowy

500 xxx

Tablice rejestracyjne

AP9, AP10, AP11, AP12, AP13, AP28, AP29

Położenie na mapie Andhra Pradeshu
Mapa konturowa Andhra Pradeshu, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Hajdarabad”
Położenie na mapie Indii
Mapa konturowa Indii, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Hajdarabad”
Ziemia17°21′57,59″N 78°28′33,59″E/17,365997 78,475997
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Hajdarabad (hindi हैदराबाद, trb.: Hajdarabad, trl.: Haidarābād; telugu హైదరాబాదు; urdu ‏حیدر آباد‎; ang. Hyderabad) – miasto w środkowo-południowych Indiach, stolica stanu Telangana. Do 2 czerwca 2014 roku był stolicą Andhra Pradesh i przez kolejne 10 lat od tej daty ma służyć jako tymczasowa stolica tego stanu.

Geografia

Hajdarabad leży w środkowej części wyżyny Dekan, nad rzeką Musi (dopływ Kryszny).

Historia

Meczet Charminar

Założony w 1591 jako nowa stolica przez władcę Golkondy Kutbśaha. W XVII wieku na przedmieściach działały znane kopalnie diamentów. Pod koniec tego stulecia miasto zdobył wielki Mogoł Aurangzeb, ale w 1724 Asaf Dżah I ponownie stworzył tu państwo. Rządzony odtąd przez nizamów, Hajdarabad stał się ważnym ośrodkiem artystycznym. W połowie XVIII wieku popadł on w zależność od Francji, a zaraz potem – od Anglii.

Podstawowe języki – telugu dla hinduistów, urdu dla ludności muzułmańskiej. Coraz popularniejszy staje się angielski.

Turystyka

  • Ćarminar – Charminar, którego nazwa oznacza cztery wieże stanowi symbol miasta; zbudowany w 1591 roku przez króla Muhammada Kuli Kutbśaha z dynastii Kutbśahi, jako zalążek nowego miasta nad rzeką Musi; według jednej legendy stanął w miejscu, gdzie król ujrzał swoją kochankę, tancerkę Bhagmati, według innej w podzięce za uwolnienie miasta od epidemii; z czterech stron tej budowli znajdują się monumentalne arkady, a na górze najstarszy meczet w mieście. Minarety maja 54 metry wysokości; wokół dzielnica meczetów i bazarów.
  • Ćarkaman – cztery łuki triumfalne, wzniesione w 1594 roku; kiedyś prowadziły na dziś już nieistniejący plac apelowy pałaców królewskich; wśród nich ozdobiony motywem symbolizujących pomyślność ryb Maćhli Kaman, Śer-e-dil Kaman, który prowadzi do sklepów sari z brokatu i jedwabiu, Ćarminar Kaman, który stanowił wejście do królewskiego meczetu w Ćarminarze i Daulat-Khan-e-Ali, który wiódł do pałacu.
  • Laad Bazaar, słynie ze sprzedaży m.in. wypraw dla panny młodej.
  • Szpital Unani, który wzniósł ostatni nizam Hajdarabadu, by podtrzymać tradycję grekoarabskiej medycyny.
  • Muzeum Salara Dżanga III, / Salardźanga premiera, Hajdarabadu – w kolekcji wyroby z jadeitu z czasów Mogołów, miniaturowe malarstwo, Koran z podpisami trzech Mogołów.
  • Purani Haweli – Muzeum Nizamów – kompleks XIX-wiecznych klasycystycznych budowli, siedziba szóstego nizama Mahbub Ali Paszy, w bocznym skrzydle rezydencji, w Massarat Mahal dwupiętrowa garderoba o powierzchni siedemdziesięciu trzech metrów kwadratowych; wśród eksponatów muzeum zdjęcia pokazujące niezwykłe bogactwo nizamów, ich porcelana i srebra.
  • Osmania Hospital, wzniesiony w 1925 roku podczas odbudowy miasta przez nizama po powodzi 1908 roku; wraz z gmachami Boy's High School z różowego granitu i Sądu Najwyższego z czerwonego piaskowca i gmachem dworca kolejowego zbudowanymi w latach 1914-36 stanowi on zespół budowli zbudowanych według planów Brytyjczyka Vincenta Esha, używającego w dekoracji islamskich detali.
  • Badśahi Aśukhana – Królewski Dom Żałoby, zbudowany w 1595 przez Muhammada Kuli Kutbśaha, piątego władcę z dynastii Kubtśahi jako miejsce, w którym zbierali się szyici w święto Muharram; przechowuje się tu zdobione złotem, srebrem i kamieniami szlachetnymi sztandary niesione w procesji.
  • Pałac Falaknuma, najbardziej wystawny z pałaców nizamów, zbudowany 1872 roku; fronton w stylu palladiańskim, a zenanę pomieszczenia dla kobiet– zbudowano w stylu indosaraceńskim; wystrój bardzo bogaty, stropy obite skórą, meble i tkaniny z Francji, a marmury z Włoch; tu gościł król Jerzy VI, ale od czasu, gdy zmarł tu z przepicia szósty nizam Mir Mehbub Ali Khan, pałac używano rzadko; dziś to luksusowy hotel.
  • na wzgórzu Kalabahad – Birla Mandir, hinduistyczny kompleks świątynny z białego radżastańskiego marmuru ufundowany w 1976 roku przez indyjskiego przemysłowca G.T. Birlę. Główną świątynię dedykowano manifestacji Kryszny Wenkateśwarze – Panu Góry Wenkata; obok też ufundowane przez Birlę – planetarium i centrum nauki
  • Mekka Masdźid – Mecca Masjid, w którego centralny łuk z czarnego granitu wbudowano czerwone cegły z Mekki; zbudowany w 1598 roku przez króla Abdullaha Kutb Szaha; pochowano w nim kilku nizamów z dynastii Asaf Dźahi; w 2007 roku w wyniku wybuchu bomby zginęło czternaście osób, w tym pięć w zamieszaniu zabiła policja.
  • Dżama Masdżid/ Jami Masjid, drugi z najstarszych meczetów Hajdaraabadu, wzniesiony w 1597 roku.
  • Pałac Ćoumohalla – Chowmohalla, koło Charminaru; należał do siódmego i ostatniego nizama Osmana Ali Paszy (1911-1948); na dziedzińcach z fontannami odbywają się obecnie koncerty pieśni w urdu i perskim.
  • Muzeum Archeologiczne Birla mieści się w myśliwskiej rezydencji szóstego nizama Mira Mehbuba Ali Khana, w pałacu Asmangarh – w nim wykopaliska z Andhra Pradesh, w tym rzeźby z brązu przedstawiające Wisznu i Śiwę; na południe od muzeum obelisk nad grobem Michela Raymonda, francuskiego najemnika w wojskach nizama, którego miejscowi uznali za bohatera.
  • Państwowe Muzeum Archeologiczne zawiera dużą kolekcję sztuki buddyjskiej, brązy Ćolów, repliki malowideł i rzeźb z grot Elury i Adżanty.
  • Rezydencja, obecnie University College for Women, zbudowana w osiemset piątym przez trzeciego nizama w darze dla brytyjskiego ambasadora Jamesa Kirkpatricka, na frontonie portyku – godło Kompanii Wschodnio– Indyjskiej – lew i jednorożec. Na terenie rezydencji znajduje się replika gmachu – dar Kirkpatricka dla żony, hajdarabadzkiej arystokratki Khairunissy Begum.
  • Park KBR.
  • Jusufian Dargah – grób sufickiego świętego z XVII wieku, z bractwa Czisztija.
  • Utworzone w XVII wieku jezioro Husajn Sugar; wzdłuż niego trzykilometrowa promenada, przy której posągi wielkich postaci Andhra Pradesh; na środku na skale 22-metrowy, monolityczny posąg Buddy Purnima Pełni Księżyca. Posąg waży trzysta pięćdziesiąt ton. Transportowany na miejsce w 1986 roku spadł z promu do wody, stanął na skale wydobyty z wody dopiero po siedmiu latach; nad jeziorem Park Lumbini, w którym w sierpniu 2007 roku w wyniku wybuchu dwóch bomb zginęły czterdzieści dwie osoby; jezioro oddziela właściwy Hajdarabad od Sikandarabadu,.
  • Sikandarabad – Sekundarabd – zbudowana w 1806 dzielnica garnizonowa dla oddziałów brytyjskich; przez dwieście lat stała się bliźniaczym dla Hajdarabadu miastem, w centrum którego znajduje się Plac Defilad – Parade Ground, obok niego kościół świętego Andrzeja, Sucendarabad Club, neogotycki kościół św. Trójcy z 1848, otoczone murem ziemie pałaców Pajga zamieszkałych przez hajdarabadzką arystokrację, w wśród nich Wikar Manzil i Hiszpański Meczet z 1906 roku.
  • filmowe miasteczko Ramdźi – produkcja filmów Tollywood – w języku telugu.
  • Cyberabad – nowo powstałe miasto firm technologii komputerowej.
  • w pobliżu Hajdarabadu umiejscowione są groby nizamów i kolebka Hajdarabadu, twierdza Golkonda.

Szkolnictwo wyższe

  • Uniwersytet Osmania (zał. w 1917)
  • Uniwersytet Hyderabadu (zał. w 1974)
  • Indyjska Szkoła Biznesu (zał. w 1999)
  • Uniwersytet Prawa (zał. w 1998)
  • Krajowy Uniwersytet Urdu im. Maulana Azada (zał. w 1998)

Klimat

Latem temperatura waha się od 18 do 43 stopni Celsjusza (zimą od 9 do 26 stopni). Pora deszczowa – między czerwcem a październikiem. Monsun mniej odczuwalny niż na południu i bliżej wybrzeża.

Hajdarabad w filmie indyjskim

Akcja wielu filmów indyjskich, szczególnie produkowanych w języku telugu, rozgrywa się w Hajdarabadzie, np:

Od 1995 roku odbywa się tu co dwa lata międzynarodowy festiwal filmów dla dzieci.

Miasta partnerskie

Przypisy

  1. ↑ World urban areas
  2. ↑ THE ANDHRA PRADESH REORGANISATION ACT, 2014. The Gazette of India, 2014-03-01. . .
  3. ↑ Nowa encyklopedia powszechna, PWN, Warszawa 1995–1996
  4. ↑ a b c Ibidem
  5. ↑ Emanuel Rostworowski, Historia powszechna: wiek XVIII, Warszawa 2004

Bibliografia

  • Słownik cywilizacji indyjskiej, Louis Frederic, Książnica 1998
  • Indie. Życie, legendy i sztuka, Chakravarthi Ram-Prasad, National Geographic 2007
  • Indie Dorling Kindersley, Wiedza i Życie, Hachette Livre Polska
  • Indie David Abram, Nick Edwards, Mike Ford, Daniel Jacobs, Devdan Sen, Gavin Thomas i Beth Wooldridghe (wyd. Rough Guides, w Polsce Global PWN, Warszawa 2011)
  • Indie Pippa de Bruyn, Keith Bain, Niloufer Ventatraman, Shonar Joshi, wydawnictwo PASCAl,Bielsko-Biała 2009
  • Indie Mediaprofit Warszawa 2006 (tłum. z Insight Guides, Londyn)

Linki zewnętrzne

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot