Henri Dunant

Obecnie Henri Dunant stał się bardzo istotny w obszarze _var2. Jego znaczenie przekroczyło granice i przyciągnęło uwagę ekspertów w tej dziedzinie, a także ogółu społeczeństwa. Henri Dunant był przedmiotem licznych badań i badań mających na celu zrozumienie jego wpływu na _var3 i jego wpływ na _var4. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Henri Dunant, od jego pochodzenia i ewolucji, po jego implikacje dla dzisiejszego społeczeństwa. Dodatkowo przeanalizujemy jego znaczenie w kontekście _var5 i jego przyszłą projekcję.

Jean Henri Dunant
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 maja 1828
Genewa

Data i miejsce śmierci

30 października 1910
Heiden

Zawód, zajęcie

kupiec

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons

Jean Henri Dunant, wym. /ʒɑ̃ ɑ̃ˈri düˈnɑ̃/ (ur. 8 maja 1828 w Genewie, zm. 30 października 1910 w Heiden, Henry Dunant, Henri Dunant) – szwajcarski kupiec, filantrop i założyciel Czerwonego Krzyża, laureat pierwszej Pokojowej Nagrody Nobla w 1901 (wraz z Francuzem Frédéricem Passy).

Życiorys

Dunant urodził się w protestanckiej rodzinie kupieckiej. Od wczesnej młodości stykał się z ludzką nędzą, towarzysząc matce w odwiedzaniu najbiedniejszych mieszkańców Genewy – chorych, kalekich i umierających. Po ukończeniu gimnazjum pracował w banku, angażując się jednocześnie w różnorodną działalność społeczną, m.in. pomoc więźniom.

Jako reprezentant Związku Chrześcijańskiej Młodzieży Męskiej (YMCA) podróżował po Belgii, Holandii i Francji. W połowie 1859 wrócił do Europy, aby osobiście prosić cesarza Francuzów Napoleona III o wstawiennictwo w realizacji algierskich projektów.

Był aktywnym syjonistą i wspierał utworzenie państwa żydowskiego na terenie Palestyny.

Powstanie Czerwonego Krzyża

24 czerwca 1859, w drodze na spotkanie z cesarzem, Dunant przejeżdżał koło włoskiego miasteczka Solferino, gdzie odgrywała się najkrwawsza w ówczesnej Europie (obok Waterloo) – bitwa pod Solferino, stoczona między armią austriacką a sprzymierzonymi siłami francusko-włoskimi. Liczba ofiar przekraczała 40 000. Obok ciał zabitych, których nikt nie zbierał z pola walki, umierało w męczarniach tysiące rannych żołnierzy. Niewielkie i źle zorganizowane wojskowe służby medyczne były bezradne wobec ogromu nieszczęścia. Dunant, mimo braku przygotowania medycznego, starał się pomóc rannym i umierającym. W pobliskim kościele w Castiglione zorganizował prymitywny szpital, opatrywał rannych, dostarczał im wodę do picia, zapisywał ostatnie życzenia umierających. Namawiał do pomocy kilka miejscowych kobiet, które – choć z oporami – dawały się przekonać, że ranni żołnierze cierpią tak samo, niezależnie od narodowości. Tu powstało hasło Tutti fratelli – wszyscy jesteśmy braćmi.

Komitet Pięciu – Komitet Założycielski Czerwonego Krzyża

Po dwóch latach spędzonych bezowocnie w Paryżu Dunant wrócił do Genewy i napisał książkę Wspomnienie Solferino. Jest to nie tylko relacja z pola bitwy i opis wstrząsających przeżyć, ale gorący apel do społeczeństw Europy, który miał poruszyć ich sumienia. Niewielka książeczka, przetłumaczona na kilka języków i wydana w niemal wszystkich krajach europejskich, zdobyła ogromną popularność. Dunant zaproponował w niej:

  • powołanie we wszystkich krajach stowarzyszeń pomocy, których przeszkoleni wolontariusze mogliby nieść ratunek rannym na polu walki
  • zapewnienie im bezpieczeństwa przy pomocy wyróżniającego znaku, powszechnie uznawanego przez wszystkie strony konfliktu i dającego status pełnej neutralności.

W lutym 1863 powstał w Genewie tzw. Komitet Pięciu, w którym obok Dunanta zasiadali czterej wpływowi obywatele szwajcarscy.

26 października 1863, z inicjatywy Dunanta, Komitet Pięciu zwołał do Genewy międzynarodową konferencję, w której wzięło udział 14 oficjalnych delegacji krajów europejskich oraz wielu obserwatorów. Większość idei Henry Dunanta została zaakceptowana, m.in. powołanie narodowych komitetów pomocy rannym, ochrona personelu medycznego podczas działań wojennych i wspólny znak ochronny – czerwony krzyż na białym tle.

Dzień 29 października 1863, w którym konferencja przyjęła te rezolucje, uznany został za dzień powstania Czerwonego Krzyża.

Późniejsze lata

Po 1867, w wyniku niesnasek i sporów wśród założycieli Czerwonego Krzyża, Dunant wycofał się z Komitetu. Pogarszała się też zdecydowanie jego sytuacja materialna, a kolejne idee, jak np. utworzenie stref bezpieczeństwa dla cywilnych uchodźców, powołanie Światowej Organizacji Zdrowia czy Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, nie znalazły zrozumienia rządów państw europejskich.

W 1887 roku Dunant osiedlił się w przytułku dla ubogich w szwajcarskim miasteczku Heiden. W 1895 odnalazł go tam dziennikarz, którego artykuły o tym, że założyciel Czerwonego Krzyża żyje w ubóstwie i zapomnieniu, poruszyły całą Europę.

Rezultatem było przyznanie przez Norweski Komitet Noblowski w 1901 pierwszej pokojowej nagrody Nobla Henry Dunantowi. 30 października 1910 Henry Dunant zmarł w Heiden (Szwajcaria).

Upamiętnienie

  • O dokonaniach Dunanta opowiadają filmy: D'homme à hommes (1948), Henry Dunant: Red on the Cross (2006)
  • Na cześć Dunanta w dniu 6 października 2014 r. nazwa drugiego pod względem wysokości szczytu w Szwajcarii została zmieniona przez prezydenta Szwajcarii Didiera Burkhaltera na Dunantspitze (Szczyt Dunanta)
  • Henry Dunant Hospital Center to nazwa szpitala w Atenach w Grecji
  • Imieniem Dunanta została nazwana planetoida (1962) Dunant
  • Jego imię nosi wysoko wydajny podmorski kabel komunikacyjny łączący Europę z Ameryką Północną uruchomiony we wrześniu 2020

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Wymowa imienia i nazwiska. dictionary.com . . (ang.).
  2. ↑ Nowa Europa Wschodnia, Rabin z Torunia wskazał drogę do Państwa Żydowskiego , 18 listopada 2021.
  3. ↑ D'HOMME A HOMMES (ang.).
  4. ↑ Henry Dunant - RED ON THE CROSS (ang.).
  5. ↑ «Der schönste Berg der Schweiz» , 6 października 2014 (niem.).
  6. ↑ Henry Dunant Hospital Center (ang.).
  7. ↑ Lutz D. Schmadel, Dictionary of Minor Planet Names – (1962) Dunant, Berlin, Heidelberg: Springer, 2003, s. 76, ISBN 978-3-540-29925-7 (ang.).
  8. ↑ Delivering increased connectivity with our first private trans-Atlantic subsea cable , Google, 17 lipca 2018 (ang.).
  9. ↑ Peter Galuszka, Cable Junction - How data centers and new underwater cables could transform Richmond’s economy, Style Weekly , 24 listopada 2020 (ang.).

Bibliografia

Laureaci Pokojowej Nagrody Nobla
XX wiek
XXI wiek

Nobel

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot