W dzisiejszym artykule zagłębimy się w temat II Republika Francuska, zagadnienia, które w ostatnim czasie przykuło uwagę wielu osób. Od jego początków po znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie – zagłębimy się w jego różne aspekty, aby zrozumieć jego znaczenie i wpływ w różnych obszarach. II Republika Francuska to temat, który wzbudził duże zainteresowanie ze względu na jego znaczenie w życiu codziennym, dlatego w tym artykule dokładnie zbadamy jego implikacje w różnych kontekstach. Przygotuj się na wejście do ekscytującego świata II Republika Francuska i odkryj wszystko, co ten motyw ma do zaoferowania!
| 1848–1852 | |||||
| |||||
| Dewiza: Wolność, równość, braterstwo | |||||
| Hymn: Le Chant des Girondins (Pieśń Żyrondystów) | |||||
| Ustrój polityczny | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konstytucja | |||||
| Stolica | |||||
| Data powstania |
24 lutego 1848 | ||||
| Data likwidacji |
2 grudnia 1852 | ||||
| Prezydent | |||||
| Premier | |||||
| Populacja (1852) • liczba ludności |
| ||||
| Waluta | |||||
| Język urzędowy | |||||
| Religia dominująca | |||||
| Położenie na mapie | |||||
II Republika Francuska (franc. Deuxième République) – okres w historii Francji datowany od 24 lutego 1848 roku (abdykacja króla Ludwika Filipa I) do 2 grudnia 1852 roku (koronacja Napoleona III na cesarza Francuzów).
Ludwik Filip I abdykował w następstwie rewolucji lutowej, tego samego dnia udało się powołać rząd tymczasowy, który oficjalnie proklamował republikę 25 lutego 1848[2], 6 marca nadano mężczyznom czynne prawo wyborcze[3].
W obliczu kryzysu gospodarczego, celem likwidacji bezrobocia (a także ochrony mieszkańców narażonych na zwolnienie[3]) zapoczątkowano roboty publiczne pod nazwą warsztaty narodowe (fr. Ateliers nationaux)[4], te zaś jeszcze bardziej pogłębiły ów kryzys. Ostatecznie warsztaty rozwiązano 24 maja 1848, co wywołało niezadowolenie robotników, którzy 22 czerwca 1848 wysłali delegatów na negocjacje z rządem. Z powodu braku rezultatów, 23 czerwca 1848 zorganizowali manifestację, gdzie wznieśli barykady. 26 czerwca powstanie zostało brutalnie stłumione[5].
4 listopada 1848 II Republika przyjęła konstytucję, wzorowaną na konstytucji amerykańskiej. Na jej mocy władzę wykonawczą miał sprawować prezydent wybierany na 4-letnią kadencję. W grudniu miały miejsce pierwsze wybory prezydenckie, wygrał je Karol Ludwik Napoleon Bonaparte, z poparciem 75%[6]. 2 grudnia 1851 przeprowadził on zamach stanu po nieudanej próbie zmiany konstytucji, która miałaby umożliwić mu reelekcję, rok później został obwołany cesarzem Francuzów[7].