Ich czworo

W tym artykule przyjrzymy się fascynującemu życiu Ich czworo, postaci, która pozostawiła niezatarty ślad w historii. Dzięki swoim osiągnięciom i wkładowi Ich czworo udowodnił, że jest prawdziwym pionierem w swojej dziedzinie, inspirując całe pokolenia swoją odwagą i determinacją. Od skromnych początków po drogę do sławy Ich czworo pokonał pozornie nie do pokonania przeszkody, aby osiągnąć sukces. Dzięki dziedzictwu, które będzie trwać wiecznie, Ich czworo pozostaje kultową postacią, która nadal wpływa na nasze życie w sposób, którego nawet sobie nie wyobrażaliśmy. Dołącz do nas w tej podróży w czasie, odkrywając życie i dziedzictwo Ich czworo.

Ich Czworo
Autor

Gabriela Zapolska

Typ utworu

komedia

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Polska

Język

polski

Data wydania

1907

Ich czworo. Tragedia ludzi głupich w 3 aktachkomedia obyczajowa autorstwa Gabrieli Zapolskiej napisana w roku 1907, w tym samym roku wystawiona po raz pierwszy we Lwowie, wydana w Warszawie w 1912. Do roku 1970 doczekała się ok. 70 inscenizacji.

Bohaterowie

  • Mąż
  • Żona
  • Dziecko
  • Kochanek
  • Wdowa
  • Szwaczka
  • Sługa
  • Dorożkarz
  • Mandragora

Czas i miejsce akcji

Akcja rozgrywa się na początku XX wieku we Lwowie.

Treść" class="mw-editsection-visualeditor">edytuj | edytuj kod]

Realistyczna i dobrze ukazująca psychikę bohaterów historia małżeńskiego trójkąta. Akcję poprzedza prolog z udziałem Mandragory, uosabiającej duszę ludzką. Spośród wielu rzeczy złych, które cechują człowieka, do przedstawienia w sztuce wybrano głupotę. Największym jej wcieleniem jest Żona - kobieta, która przez małżeństwo chciała jedynie podnieść swoją pozycję społeczną. Mało inteligentna, nieznająca właściwie podstawowych zasad zachowania, w stałym konflikcie z Mężem, który nie potrafi zapanować nad sytuacją. Punktem kulminacyjnym sztuki jest ujawnienie romansu Żony i jej Kochanka. Jedną z postaci dramatu jest Dziecko, zapominane przez matkę w dorożce, obserwujące zażarte kłótnie rodziców.

Przypisy

Bibliografia

  • Jadwiga Czachowska, Gabriela Zapolska. Monografia bio-bibliograficzna, Kraków 1966. s. 379-394.

Linki zewnętrzne