J

W następnym artykule szczegółowo przeanalizujemy J, temat, który w ostatnich latach wzbudził duże zainteresowanie i debatę. Od momentu pojawienia się J przyciąga uwagę zarówno ekspertów, jak i fanów, generując szeroką gamę opinii i teorii. W tym artykule będziemy badać różne aspekty J, od jego wpływu na dzisiejsze społeczeństwo po jego znaczenie w kontekście historycznym. Dodatkowo zbadamy przyszłe implikacje J i rolę, jaką może odegrać w naszym codziennym życiu. Celem tej analizy jest przedstawienie kompleksowego spojrzenia na J w celu wzbogacenia wiedzy i zrozumienia tego bardzo istotnego tematu.

J j

J (minuskuła: j) (jot, jota) – dziesiąta litera alfabetu łacińskiego, trzynasta litera alfabetu polskiego. Pierwotnie była jedynie wariantem graficznym litery I. W pisowni polskiej J służy głównie do zapisu półsamogłoski przedniej /j/ (niesylabicznego i). W alfabecie łacińskim J występuje od XII w., w polskim występuje od XVII w..

Współcześnie litera j jest używana do oznaczania głoski:

Litery j używa się w oficjalnych transkrypcjach z następujących języków azjatyckich:

Wymowa litery J

Inne reprezentacje litery J

Sygnalizacja Język migowy Alfabet
Braille’a
flaga
Międzynarodowego
Kodu Sygnałowego
Alfabet
semaforowy
Kod Morse’a francuski kanadyjski polski
J  i

Zobacz też

Przypisy

  1. Nazwa jota używana w polskich publikacjach językoznawczych, np. Polański Edward. Reformy ortografii polskiej – wczoraj, dziś, jutro. „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego”. LX, s. 29–46, 2004. Warszawa: Energeia. ISSN 0032-3802. . (pol.). 
  2. Encyklopedia Powszechna PWN. T. 2. G-M. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. 316.