Język kurmandżi

W dzisiejszym świecie Język kurmandżi odgrywa fundamentalną rolę w różnych aspektach codziennego życia. Niezależnie od tego, czy chodzi o sferę osobistą, społeczną czy zawodową, Język kurmandżi stał się istotnym tematem, który zasługuje na analizę i dyskusję. W miarę rozwoju społeczeństwa Język kurmandżi jest pozycjonowany jako kluczowy element wpływający na nasze decyzje, opinie i styl życia. Dlatego istotne jest głębsze zagłębienie się w różne aspekty, które obejmuje Język kurmandżi, zrozumienie jego wpływu i zakresu w życiu codziennym. W tym artykule zbadamy znaczenie Język kurmandżi i to, w jaki sposób stał się on tematem zainteresowania tak wielu ludzi.

Kurmancî, Kurdî
Obszar

Turcja, Syria, Irak, Iran, Liban, Armenia, Azerbejdżan, Gruzja, Turkmenistan

Liczba mówiących

ok. 14,6 mln

Pismo/alfabet

alfabet łaciński, zmodyfikowane arabskie, cyrylica, ormiańskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 3 środek szerszej komunikacji↗
Kody języka
ISO 639-2 brak
ISO 639-3 kmr
IETF kmr
Glottolog nort2641
Ethnologue kmr
WALS kji
SIL kmr
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w języku kurdyjskim
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język kurmandżi, kurdi, północnokurdyjski – język z grupy irańskiej.

Liczbę osób posługujących się językiem kurmandżi ocenia się na ok. 14,6 mln, z czego 8 miliony zamieszkują wschodnie regiony Turcji. Pozostali użytkownicy kurmandżi to mieszkańcy Syrii, Iranu, Iraku, Libanu, Armenii, Gruzji, Azerbejdżanu i Turkmenistanu.

W klasyfikacji Ethnologue tworzy tzw. makrojęzyk kurdyjski, wraz z sorani (środkowokurdyjskim) i południowokurdyjskim. Bywa podkładany pod pojęcie języka kurdyjskiego. Niemniej między północno- a środkowokurdyjskim istnieją silne różnice w zakresie morfologii, które utrudniają wzajemne zrozumienie.

Ethnologue wyróżnia następujące dialekty kurmandżi: boti (botani), marashi, ashiti, bayezidi, hekari, shemdinani, shikakî, silivî, mihemedî.

W 1932 r. powstał system pisma na bazie alfabetu łacińskiego. Alfabetem łacińskim posługuje się ludność w Turcji i Syrii. Do zapisywania języka kurmandżi wykorzystywane bywa też pismo arabskie (Iran, Irak, Syria, Liban), cyrylica (Rosja, Armenia) lub pismo ormiańskie (Armenia).

System pisma

Odmiana kurmandżi jest zapisywana przede wszystkim alfabetem łacińskim w wersji tureckiej (nieco zmodyfikowanej):

Litera Wymowa Opis
a jak polskie „a”
b jak polskie „b”
c jak polskie „dż”
ç jak polskie „cz”
d jak polskie „d”
e krótkie otwarte „e”
ê długie zamknięte „e”
f jak polskie „f”
g jak polskie „g”
h przydechowe „h”
i krótkie zredukowane „e”
î długie „i”
j jak polskie „ż”
k jak polskie „k”
l jak polskie „l”
m jak polskie „m”
n jak polskie „n”
o jak polskie „o”
p jak polskie „p”
q gardłowe „k”
r jak polskie „r”
s jak polskie „s”
ş jak polskie „sz”
t jak polskie „t”
u niezaokrąglone „u”
û długie „u”
w jak polskie „ł”
x jak polskie „ch”
y jak polskie „j”
z jak polskie „z”

Przypisy

  1. ↑ a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kurdish, Northern, Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 (ang.).
  2. ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kurdish, Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 (ang.).
  3. ↑ Haig 2019 ↓, s. 273.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot