Język wietnamski

W tym artykule poruszymy temat Język wietnamski, który jest dziś niezwykle istotny i interesujący. Język wietnamski przykuł uwagę ekspertów i opinii publicznej ze względu na swój wpływ na różne obszary społeczeństwa. W związku z tym zbadane zostaną różne aspekty związane z Język wietnamski, od jego pochodzenia i ewolucji, po jego implikacje we współczesnym świecie. Analizowane będą także opinie i stanowiska specjalistów w tej sprawie oraz możliwe rozwiązania lub działania, jakie należy podjąć w tej kwestii. Bez wątpienia Język wietnamski to temat, który nikogo nie pozostawia obojętnym, dlatego konieczne jest pogłębienie jego badań i zrozumienia, aby osiągnąć pełniejszą i jaśniejszą wizję.

tiếng Việt
Obszar

Wietnam, Laos, Kambodża i diaspory Wietnamczyków m.in. w USA

Liczba mówiących

70 mln

Pismo/alfabet

łacińskie (alfabet wietnamski), dawniej chữ nôm

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
język urzędowy  Wietnam
UNESCO 1 bezpieczny
Ethnologue 1 narodowy
Kody języka
ISO 639-1 vi
ISO 639-2 vie
ISO 639-3 vie
IETF vi
Glottolog viet1252
Ethnologue vie
GOST 7.75–97 вье 140
Linguist List vie
WALS vie
SIL VIE
Występowanie
Ilustracja
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w języku wietnamskim
Słownik języka wietnamskiego
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.
Schemat tonów w języku wietnamskim
Porównanie języka wietnamskiego, chińskiego, japońskiego i koreańskiego

Język wietnamski (wiet. tiếng Việt, tiếng Việt Nam lub Việt ngữ) – narodowy i oficjalny język Wietnamu. Jest językiem ojczystym Wietnamczyków (người Việt), stanowiących ok. 87% populacji tego kraju, oraz ok. dwóch milionów wietnamskich emigrantów. Jako drugi język używany jest przez mniejszości narodowe Wietnamu.

Język wietnamski zawiera wiele zapożyczeń z chińskiego i pierwotnie zapisywany był za pomocą znaków chińskich. Z punktu widzenia klasyfikacji genetycznej jest jednak przedstawicielem rodziny języków austroazjatyckich, podczas gdy chiński należy do rodziny sinotybetańskiej. Wietnamski ma największą liczbę użytkowników spośród języków austroazjatyckich. Podobnie jak chiński, jest językiem tonalnym, izolującym i analitycznym.

Dialekty

Istnieją trzy główne dialekty języka wietnamskiego: północny (Hanoi), centralny (dawna stolica cesarska Huế) oraz południowy (Ho Chi Minh, dawniej Sajgon). Użytkownicy dialektów bez trudu rozumieją się wzajemnie. Różnice między nimi dotyczą zwłaszcza wymowy, w niektórych przypadkach występują także różnice w słownictwie. Praktycznie nie ma różnic w gramatyce i ortografii. Język standardowy oparty jest na dialektach północnych.

Gramatyka

Wietnamski jest językiem izolującym, o szyku zdania SVO (podmiot-orzeczenie-dopełnienie).

Słownictwo

Poza wielką liczbą dawnych zapożyczeń chińskich, język wietnamski przejął w okresie kolonialnym pewną liczbę wyrazów z języka francuskiego. Ich zapis jest fonetyczny, dostosowany do zasad ortografii wietnamskiej:

  • sơ-mi – chemise
  • cà vạt – cravate
  • măng tô – manteau
  • bành tô – paletot
  • sô cô la – chocolat
  • bích quy – biscuit
  • bia – bière
  • an-ten – antenne
  • đầm – dâme
  • cà phê – café
  • pho mát – fromage
  • xi nê – cinéma
  • ban công – balcon
  • các đăng – cardan
  • ô tô – auto
  • ghi đông – guidon
  • bu lông – boulon
  • búp-bê – poupée
  • xà bông – savon
  • áp phích – affiche
  • gá – gare

Alfabet wietnamski

 Osobny artykuł: Alfabet wietnamski.

Obecnie język wietnamski zapisywany jest za pomocą alfabetu łacińskiego, z dużą liczbą znaków diakrytycznych. Ze względu na to, że jest to język tonalny, przy każdej literze oznaczającej samogłoskę może dodatkowo wystąpić jeden z pięciu znaków tonalnych.

Zobacz też

Przypisy

  1. Vietnamese, Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International (ang.).
  2. An Introduction to Vietnam, wyd. 4, Saigon: The Vietnam Council on Foreign Relations, 1970, s. 47 (ang.).
  3. N.J. Enfield, Mainland Southeast Asian Languages: A Concise Typological Introduction, Cambridge: Cambridge University Press, 2019, s. 73, DOI10.1017/9781139019552, ISBN 978-0-521-76544-2, OCLC 1078649008 (ang.).
  4. Eva Hung, Judy Wakabayashi (red.), Asian Translation Traditions, Abingdon–New York: Routledge, 2014, s. 21, DOI10.4324/9781315759876, ISBN 978-1-900650-78-6, OCLC 885457355 (ang.).
  5. Asya Pereltsvaig, Languages of the World: An Introduction, wyd. 2, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 224, DOI10.1017/9781316758854, ISBN 978-1-107-17114-5 (ang.).
  6. Asya Pereltsvaig, Languages of the World: An Introduction, Cambridge: Cambridge University Press, 2012, s. 135, ISBN 978-1-107-00278-4, OCLC 756913021 (ang.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne