W tym artykule zbadamy kwestię Jacek Wójcicki z perspektywy wielowymiarowej, analizując jej implikacje, reperkusje i możliwe rozwiązania. Jacek Wójcicki to temat, który przykuł uwagę naukowców, aktywistów, instytucji rządowych i ogólnie społeczeństwa, ze względu na jego znaczenie w obecnym kontekście. Poprzez głęboką analizę staramy się przedstawić kompleksową wizję Jacek Wójcicki, uwzględniającą jego najważniejsze aspekty, powiązania z innymi zjawiskami i potencjalny wpływ w różnych obszarach. Aby wzbogacić debatę wokół Jacek Wójcicki, artykuł ten ma na celu przedstawienie holistycznej wizji, która zachęca do refleksji i konstruktywnego dialogu.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód | |
| Lata aktywności |
od 1982 |
| Odznaczenia | |
| Strona internetowa | |

Jacek Wójcicki (ur. 21 stycznia 1960 w Krakowie) – polski aktor, śpiewak (tenor) i muzyk.
Dorastał na krakowskim Zwierzyńcu z rodzicami i siostrą Małgorzatą[1]. Gdy był dzieckiem, śpiewał w chórze Filharmonii Krakowskiej, z którym koncertował po świecie[1]. Jako nastolatek grał epizodyczną rolę w spektaklu Dziady w Starym Teatrze w Krakowie[1].
Ukończył studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie[1]. W latach 1982–1991 był aktorem Teatru Słowackiego w Krakowie, w którym zagrał m.in. główną rolę w spektaklu Niebieski ptak[1]. W 1986 został laureatem Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. W 1987 za wykonanie utworu „Wiersz gazetowo-miłosny” odebrał nagrodę za interpretację na 24. Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu[2].
W latach 1992–1997 występował w Kabarecie Olgi Lipińskiej, poza tym wcielał się w Pana Tenorka w telewizyjnym programie dla dzieci Budzik w TVP1. Wykonuje piosenki filmowe i serialowe (Szpital na perypetiach, Konie apokalipsy, Ostatni dzwonek). W 2010 roku brał udział w programie Polsatu Just the Two of Us. Tylko nas dwoje, gdzie brał udział z Ewą Wachowicz.
9 września 2016 prezydent Andrzej Duda odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w działalności na rzecz polskiej kultury oraz za osiągnięcia w pracy artystycznej[3].
Podczas wyborów prezydenckich w 2020 roku poparł kandydaturę Władysława Kosiniaka-Kamysza. Na konwencji kandydata w Jasionce zaśpiewał wiersz Adama Asnyka "Miejcie nadzieję"[4].