James Stanhope (7. hrabia Stanhope)
W dzisiejszym świecie James Stanhope (7. hrabia Stanhope) stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona osób. Niezależnie od tego, czy chodzi o wpływ na społeczeństwo, znaczenie w historii, wpływ na kulturę czy wpływ na rozwój nauki i technologii, James Stanhope (7. hrabia Stanhope) przyciągnął uwagę i debatę naukowców, profesjonalistów, entuzjastów i ogółu społeczeństwa. W swojej karierze trwającej od kilkudziesięciu lat do chwili obecnej James Stanhope (7. hrabia Stanhope) wykazał zdolność do wywoływania pełnych pasji dyskusji i głębokich refleksji, budząc zarówno podziw, jak i krytykę w różnych obszarach. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z James Stanhope (7. hrabia Stanhope) i jego wpływem na współczesne społeczeństwo.
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Minister prac publicznych | |
| Okres |
od 16 czerwca 1936 |
| Minister edukacji | |
| Okres |
od 28 maja 1937 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
| |
James Richard Stanhope, 13. hrabia Chesterfield i 7. hrabia Stanhope KG (ur. 11 listopada 1880, zm. 15 sierpnia 1967), brytyjski arystokrata i polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Stanleya Baldwina i Neville’a Chamberlaina.
Był synem Arthura Stanhope’a, 6. hrabiego Stanhope, i Evelyn Pennefather. 21 kwietnia 1921 r. poślubił lady Eileen Browne (1889 - 1940), córkę George’a Browne’a, 6. markiza Sligo, i Agathy Hodgson. Nie miał dzieci. Po śmierci ojca w 1905 r. odziedziczył tytuł 7. hrabiego Stanhope i zasiadł w Izbie Lordów.
W latach 1924-1929 był cywilnym lordem Admiralicji. W rządzie narodowym został początkowo parlamentarnym i finansowym sekretarzem przy Admiralicji, a następnie, jeszcze w 1931 r., podsekretarzem stanu w Ministerstwie Wojny. W 1934 r. został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W 1936 r. objął stanowisko pierwszego komisarza ds. prac publicznych. W 1937 r. został przewodniczącym Rady Edukacji. W 1938 r. został przewodniczącym Izby Lordów i pierwszym lordem Admiralicji. W 1939 r. otrzymał stanowisko Lorda Przewodniczącego Rady, pozostając jednocześnie przewodniczącym izby wyższej. Stanowiska te utracił po zmianie rządu w 1940 r.
W 1952 r. odziedziczył po śmierci swojego kuzyna tytuł 13. hrabiego Chesterfield. Nie używał jednak starszego tytułu i do końca życia pozostał przy tytule hrabiego Stanhope. Zmarł w 1967 r. nie pozostawiając po sobie potomka. Wraz z jego śmiercią wygasły tytuły hrabiego Chesterfield i hrabiego Stanhope. Tytuły wicehrabiego Stanhope of Mahon i barona Stanhope of Elvaston odziedziczył jego kuzyn, William Stanhope, 11. hrabia Harrington.
Linki zewnętrzne
| Wiceprzewodniczący Komitetu Edukacji 1857–1902 | |
|---|---|
| Przewodniczący Rady Edukacji 1900–1944 |
|
| Ministrowie edukacji 1944–1964 | |
| Ministrowie edukacji i nauki 1964–1992 | |
| Ministrowie edukacji 1992–1995 | |
| Ministrowie edukacji i zatrudnienia 1995–2001 | |
| Ministrowie edukacji i zdolności 2001–2007 | |
| Ministrowie dzieci, szkół i rodzin 2007–2010 | |
| Ministrowie innowacji, uniwersytetów i zdolności 2007–2009 | |
| Ministrowie edukacji od 2010 |
