W dzisiejszym świecie Jan Tarasin stał się powracającym tematem o niekwestionowanym znaczeniu. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, politykę czy codzienne życie ludzi, Jan Tarasin zyskał dziś duże znaczenie. Jego wpływ nie ogranicza się do określonego obszaru, ale obejmuje różne aspekty, od technologii po kulturę. Wraz z postępem globalizacji Jan Tarasin stał się wspólnym punktem zainteresowania we wszystkich zakątkach świata, generując debaty, refleksje i działania mające na celu zrozumienie i zajęcie się jego zakresem i wpływem. W tym artykule dokładnie zbadamy wpływ Jan Tarasin i jego konsekwencje na różne aspekty współczesnego życia.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka | |
Ważne dzieła | |
| |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Jan Tarasin (ur. 11 września 1926 w Kaliszu, zm. 8 sierpnia 2009 w Warszawie) – polski malarz, grafik, rysownik, fotograf, eseista, pedagog, profesor i rektor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
W 1946 ukończył Liceum im. Kazimierza Wielkiego w Olkuszu. Studiował na ASP w Krakowie (1946–1951) w pracowniach malarstwa prof. Zygmunta Rudnickiego, Zbigniewa Pronaszki i Wacława Taranczewskiego oraz w pracowniach grafiki prof. Andrzeja Jurkiewicza i Konrada Srzednickiego. Od 1955 należał do PZPR. W latach 1963–1967 był pedagogiem na Wydziale Architektury Wnętrz tej uczelni.
W 1967 przeniósł się do Warszawy. Mieszkał na Mokotowie przy ulicy Dolnej 4/59. Pracę pedagogiczną podjął ponownie w 1974, obejmując Pracownię Malarstwa warszawskiej ASP. W 1985 mianowany został profesorem nadzwyczajnym. W 1987 objął stanowisko rektora warszawskiej ASP, które sprawował do 1990. Członek „Grupy Krakowskiej” (od 1962). W latach 1974–1982 wydawał autorskie Zeszyty z serigrafiami i tekstami. Uprawiał malarstwo, grafikę warsztatową (litografia, serigrafia) i użytkową (plakat) oraz refleksję teoretyczną o sztuce.
Otrzymał liczne nagrody, w tym m.in. za cykl litografii „Dom” na Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki w Arsenale (Warszawa, 1955), I nagrodę na I Biennale Grafiki (Kraków, 1960), nagrodę gazety „Yomiuri” na Międzynarodowej Wystawie Młodych Plastyków (Tokio, 1964), Nagrodę Krytyki im. Cypriana Norwida za najlepszą wystawę indywidualną w Warszawie (1976) i Nagrodę im. Jana Cybisa za 1984 (Warszawa, 1985). Jego prace znajdują się w licznych zbiorach muzealnych w kraju i zagranicą.
Sławę zyskał dzięki plakatowi Bumelant (1952), jednak później miejsce tematyki społecznej zajęły w twórczości artysty bardziej awangardowe projekty. Obecnie najbardziej znane jego prace to seria płócien, na których prezentował przedmioty jako znaki i symbole ponadmaterialnych znaczeń.
Był uczestnikiem międzynarodowej akcji „Polscy Artyści Plastycy – Dzieciom” organizowanej przez Fundację Serce – Europejskie Centrum Przyjaźni Dziecięcej w Świdnicy. W 1997 został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1997). W 2005 został odznaczony przez ministra kultury Waldemara Dąbrowskiego Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera C29-tuje-9).
W 2010 imię Jana Tarasina nadano Biuru Wystaw Artystycznych w Kaliszu.