Jan Tarasin

W dzisiejszym świecie Jan Tarasin stał się powracającym tematem o niekwestionowanym znaczeniu. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, politykę czy codzienne życie ludzi, Jan Tarasin zyskał dziś duże znaczenie. Jego wpływ nie ogranicza się do określonego obszaru, ale obejmuje różne aspekty, od technologii po kulturę. Wraz z postępem globalizacji Jan Tarasin stał się wspólnym punktem zainteresowania we wszystkich zakątkach świata, generując debaty, refleksje i działania mające na celu zrozumienie i zajęcie się jego zakresem i wpływem. W tym artykule dokładnie zbadamy wpływ Jan Tarasin i jego konsekwencje na różne aspekty współczesnego życia.

Jan Tarasin
Data i miejsce urodzenia

11 września 1926
Kalisz

Data i miejsce śmierci

8 sierpnia 2009
Warszawa

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie

Dziedzina sztuki

malarstwo, grafika, rysunek, fotografia

Epoka

sztuka współczesna

Ważne dzieła
  • Deszcz
  • Przedmioty
  • Przedmioty policzone
Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Strona internetowa
Grób Jana Tarasina na warszawskim Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Jan Tarasin (ur. 11 września 1926 w Kaliszu, zm. 8 sierpnia 2009 w Warszawie) – polski malarz, grafik, rysownik, fotograf, eseista, pedagog, profesor i rektor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

Życiorys

W 1946 ukończył Liceum im. Kazimierza Wielkiego w Olkuszu. Studiował na ASP w Krakowie (1946–1951) w pracowniach malarstwa prof. Zygmunta Rudnickiego, Zbigniewa Pronaszki i Wacława Taranczewskiego oraz w pracowniach grafiki prof. Andrzeja Jurkiewicza i Konrada Srzednickiego. Od 1955 należał do PZPR. W latach 1963–1967 był pedagogiem na Wydziale Architektury Wnętrz tej uczelni.

W 1967 przeniósł się do Warszawy. Mieszkał na Mokotowie przy ulicy Dolnej 4/59. Pracę pedagogiczną podjął ponownie w 1974, obejmując Pracownię Malarstwa warszawskiej ASP. W 1985 mianowany został profesorem nadzwyczajnym. W 1987 objął stanowisko rektora warszawskiej ASP, które sprawował do 1990. Członek „Grupy Krakowskiej (od 1962). W latach 1974–1982 wydawał autorskie Zeszyty z serigrafiami i tekstami. Uprawiał malarstwo, grafikę warsztatową (litografia, serigrafia) i użytkową (plakat) oraz refleksję teoretyczną o sztuce.

Otrzymał liczne nagrody, w tym m.in. za cykl litografii „Dom” na Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki w Arsenale (Warszawa, 1955), I nagrodę na I Biennale Grafiki (Kraków, 1960), nagrodę gazety „Yomiuri” na Międzynarodowej Wystawie Młodych Plastyków (Tokio, 1964), Nagrodę Krytyki im. Cypriana Norwida za najlepszą wystawę indywidualną w Warszawie (1976) i Nagrodę im. Jana Cybisa za 1984 (Warszawa, 1985). Jego prace znajdują się w licznych zbiorach muzealnych w kraju i zagranicą.

Sławę zyskał dzięki plakatowi Bumelant (1952), jednak później miejsce tematyki społecznej zajęły w twórczości artysty bardziej awangardowe projekty. Obecnie najbardziej znane jego prace to seria płócien, na których prezentował przedmioty jako znaki i symbole ponadmaterialnych znaczeń.

Był uczestnikiem międzynarodowej akcji „Polscy Artyści Plastycy – Dzieciom” organizowanej przez Fundację Serce – Europejskie Centrum Przyjaźni Dziecięcej w Świdnicy. W 1997 został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1997). W 2005 został odznaczony przez ministra kultury Waldemara Dąbrowskiego Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera C29-tuje-9).

W 2010 imię Jana Tarasina nadano Biuru Wystaw Artystycznych w Kaliszu.

Wybrane wystawy indywidualne

  • 1962 – Galerie Lambert, Paryż
  • 1965 – Konstsalongen Kavaletten, Uppsala
  • 1968 – Galeria Krzysztofory, Kraków
  • 1975 – Galeria Sztuki Współczesnej Zapiecek, Warszawa
  • 1977 – Galeria Sztuki Współczesnej Zapiecek, Warszawa
  • 1980 – Biuro Wystaw Artystycznych, Lublin – Muzeum Okręgowe, Radom – Galeria Krzysztofory, Kraków
  • 1981 – Galeria Sztuki Współczesnej Zapiecek, Warszawa
  • 1983 – Galeria 72, Chełm
  • 1984 – Galeria Centrum Sztuki Studio, Warszawa
  • 1985 – Galeria Zero, Tokio 1988 – Galeria Centrum Sztuki Studio, Warszawa
  • 1991 – „Zeszyty”, Galeria Starmach, Kraków
  • 1994 – „Grupa Krakowska 1932-1994”, Galeria Zachęta, Warszawa – „Klasycy współczesności”, Muzeum Narodowe, Warszawa
  • 1995 – Wystawa retrospektywna, Galeria Zachęta, Warszawa – Wystawa retrospektywna, Muzeum Narodowe, Wrocław
  • 1997 – Galeria Zapiecek, Warszawa
  • 1998 – „Jan Tarasin”, Galeria ABC, Poznań
  • 1998 – „Jan Tarasin”, Zamek Książąt Pomorskich, Szczecin
  • 1999 – Galeria Sztuki Alicji i Bożeny Wahl, Warszawa
  • 1999 – „Jan Tarasin”, Starmach Gallery, Kraków
  • 2002 – „Jan Tarasin, Fotografie”, Starmach Gallery, Kraków
  • 2004 – „Jan Tarasin”, Galeria Sztuki Plastycznej KUL, Lublin
  • 2005 – „Jan Tarasin, Obrazy”, Galeria Piekary, Poznań
  • 2006 – „Jan Tarasin – malarstwo i prace na papierze 2005-1959,” Państwowa Galeria Sztuki, Sopot
  • 2007 – „Jan Tarasin. Obrazy najnowsze”, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa – „Jan Tarasin”, Galeria Art-New-Media, Warszawa
  • 2008 – „Jan Tarasin”, Galeria Stefan Szydłowski, Warszawa – „Jan Tarasin, Obrazy istotne”, Muzeum Mazowieckie, Płock
  • 2009 – „Tarasin. Mała retrospektywa”, Muzeum Mazowieckie, Płock.
  • 2013 – „W czym rzecz”, Galeria Bardzo Biała, kurator: Magdalena Sołtys, Warszawa.
  • 2023 - "Jan Tarasin. Ciągi znaczeń", MOLSKI gallery&collection, Poznań.

Przypisy

  1. a b c Tarasin Jan. W: Słownik artystów plastyków. Artyści plastycy Okręgu Warszawskiego ZPAP 1945–1970. Słownik biograficzny. Maria Serafińska (kierownik redakcji). Warszawa: Okręg Warszawski ZPAP, 1972, s. 576.
  2. Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 988. ISBN 83-223-2073-6.
  3. Tarasin Jan. W: Słownik artystów plastyków. Artyści plastycy Okręgu Warszawskiego ZPAP 1945–1970. Słownik biograficzny. Maria Serafińska (kierownik redakcji). Warszawa: Okręg Warszawski ZPAP, 1972, s. 577.
  4. a b Joanna Chrzanowska-Pieńkos, Andrzej Pieńkos, Leksykon sztuki polskiej XX wieku. Sztuki plastyczne, Poznań: Wyd. Kurpisz, 1996, s. 222–223, ISBN 83-86600-48-9 (pol.).
  5. Poczet Rektorów , Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie (pol.).
  6. Jan Tarasin nie żyje. .
  7. M.P. z 1997 r. nr 16, poz. 151.
  8. M.P. z 1997 r. nr 33, poz. 315.
  9. Warszawa. Wręczono złote medale „Gloria Artis”. e-teatr.pl, 10 września 2005. .
  10. Jerzy S. Majewski, Tomasz Urzykowski. Narodowy Panteon na Powązkach. Sławne osoby pochowane w latach 2007–2017. „Gazeta Stołeczna”, s. 11, 27 października 2017. 
  11. A. Burchacka, BWA im. Tarasina, „Życie Kalisza”, nr 37/2010, s. 14. ISSN 1231-6350.

Linki zewnętrzne