Jerry Lee Lewis

W świecie Jerry Lee Lewis znajdujemy ogromną różnorodność podejść, opinii i perspektyw. Niezależnie od tego, czy z punktu widzenia nauki, literatury, polityki czy jakiejkolwiek innej dziedziny, Jerry Lee Lewis był przedmiotem badań, debat i refleksji na przestrzeni dziejów. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Jerry Lee Lewis, od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Przeanalizujemy różne teorie, badania i odkrycia, które przyczyniły się do poszerzenia naszego zrozumienia Jerry Lee Lewis, a także kontrowersje i wyzwania, przed którymi obecnie stoi. Poprzez tę wszechstronną analizę postaramy się rzucić światło na ten istotny i intrygujący temat oraz zobaczyć, jak ukształtował on i nadal kształtuje nasz świat.

Jerry Lee Lewis
Ilustracja
Jerry Lee Lewis w Credicard Hall (2009)
Pseudonim

The Killer

Data i miejsce urodzenia

29 września 1935
Ferriday

Data i miejsce śmierci

28 października 2022
DeSoto

Instrumenty

wokal, fortepian, gitara

Gatunki

rock and roll, country, rockabilly

Zawód

piosenkarz, autor piosenek, pianista

Aktywność

1949–2022

Wydawnictwo

Sun, Mercury, Warner Bros, MCA

podpis
Strona internetowa
Jerry Lee Lewis (lata 50.)

Jerry Lee Lewis (ur. 29 września 1935 w Ferriday, Luizjana, zm. 28 października 2022 w DeSoto) – amerykański piosenkarz, autor tekstów i pianista znany również jako „Killer”. Uważany za jednego z pionierów rockabilly i rock and rolla.

Gdy dorastał, śpiewał chrześcijańską muzykę gospel w południowych kościołach zielonoświątkowych. Karierę muzyczną rozpoczął w 1956, nagrywając w Sun Records cover piosenki country „Crazy Arms”. Wkrótce sławę zyskał przebojami: „Whole Lotta Shakin’ Going On”, „Great Balls of fire”, „Breathless” i „High School Confidential”. Ekspresyjny śpiew łączył z olbrzymią dynamiką sceniczną. W swej innowacyjnej technice gry na fortepianie uważał, że do gry nadaje się każda część ciała, a nie tylko dłonie. Został członkiem legendarnego Million Dollar Quartet, do którego należeli także Elvis Presley, Johnny Cash i Carl Perkins.

W wieku 22 lat poślubił 13-letnią kuzynkę Myrę Gale Brown, co wywołało obyczajowy skandal i oznaczało regres w karierze u schyłku lat 50. Wprawdzie dalej koncertował, ale za sporo niższe stawki, a jego utwory zwykle nie odnosiły wielkich sukcesów. Przełom nastąpił w drugiej połowie lat 60., kiedy to artysta zwrócił się w kierunku muzyki country i wylansował przeboje, takie jak: „Another Place, Another Time” czy „To Make Love Sweeter for You”. Jego album All Killer, No Filler: The Anthology został umieszczony na 242. miejscu listy 500 albumów wszech czasów dwutygodnika „Rolling Stone”. Wczesna kariera muzyka została przedstawiona w filmie Wielkie kule ognia.

Jest laureatem nagrody Grammy, w tym tej za całokształt twórczości. W 1986 został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame.

Dzieciństwo

Urodził się w Ferriday, w Luizjanie. Imię Jerry otrzymał po bliżej nieokreślonym aktorze kina niemego. Jego ojciec Elmo (1902-1979) był farmerem, cieślą, a także przemytnikiem alkoholu. Zarówno Elmo, jak i jego żona Mamie lubili muzykę, wspólnie śpiewali. Kiedy Lewis miał trzy lata, w wypadku zginął jego starszy brat Elmo jr. Lewis tak wspominał rodziców: „Powiedziałbym, że 90% moich możliwości, tego, co potrafię, to zasługa taty i mamy. Byli najlepszymi rodzicami na świecie, jakich każdy by sobie wymarzył. Zrobili wszystko, aby podziwiać mnie spełnionego i moją muzykę”. Rodzice Lewisa wzięli kredyt pod zastaw farmy, aby zakupić synowi pianino za 250 dolarów.

Młody Lewis ćwiczył na nim wraz z kuzynami Mickey Gilleyem i Jimmy Lee Swaggartem. W wieku 10 lat został zainspirowany przez kuzyna Carla McVoya do grania boogie woogie. Źródłem inspiracji był także Hank Williams oraz nocne lokale, gdzie grano bluesa. W 1949 miał miejsce jego pierwszy publiczny występ w salonie Forda w Ferriday. Lewis zaprezentował tam swój własny styl gry na pianinie, który stanowił połączenie elementów bluesa, country i boogie-woogie. W czasie występu zagrał piosenkę „Drinkin’ Wine Spo-Dee O´Dee”. W tym samym roku wystąpił w radiowej audycji dla radiostacji WNAT w Natchez, gdzie podjął pierwszą pracę w Hilltop Club. Na początku lat 50. był uczniem Southwest Bible Institute w Teksasie. Po trzech miesiącach został usunięty ze szkoły w następstwie zagrania pieśni „My God Is Real” w stylu boogie woogie podczas jednego ze spotkań w kościele. Wówczas zaczął grać w klubach Ferriday i Natchez. Pracował fizycznie, a także jako sprzedawca maszyn do szycia w Atlas Sewing Machine Company. W 1954 przeniósł się do Nashville, ale jego starania nie zostały dostrzeżone przez producentów, którzy stwierdzili, że powinien zrezygnować z pianina na rzecz gitary.

Życie prywatne

W 1951 poznał wówczas 17-letnią Dorothy Barton, córkę kaznodziei Jewella Bartona. Ich małżeństwo trwało 20 miesięcy, od lutego 1952 do października 1953. W 1957 poślubił 13-letnią kuzynkę Myrę Gale Brown, co wywołało obyczajowy skandal.

Dyskografia

  • Jerry Lee Lewis (1958)
  • Jerry Lee's Greatest! (1962)
  • Live at the Star Club, Hamburg (1964)
  • The Return of Rock (1965)
  • Country Songs for City Folks/All Country (1965)
  • Memphis Beat (1966)
  • Soul My Way (1967)
  • Another Place, Another Time (1968)
  • She Still Comes Around (1969)
  • Sings the Country Music Hall of Fame Hits, Vol. 1 (1969)
  • Sings the Country Music Hall of Fame Hits, Vol. 2 (1969)
  • The Golden Cream of the Country (1969)
  • She Even Woke Me Up to Say Goodbye (1970)
  • A Taste of Country (1970)
  • There Must Be More to Love Than This (1971)
  • Touching Home (1971)
  • Would You Take Another Chance on Me? (1971)
  • The Killer Rocks On (1972)
  • Who's Gonna Play This Old Piano? (1972)
  • The Session...Recorded in London with Great Artists (1973)
  • Sometimes a Memory Ain't Enough (1973)
  • Southern Roots: Back Home to Memphis (1973)
  • I-40 Country (1974)
  • Boogie Woogie Country Man (1975)
  • Odd Man In (1975)
  • Country Class (1976)
  • Country Memories (1977)
  • Jerry Lee Keeps Rockin' (1978)
  • Jerry Lee Lewis (1979)
  • When Two Worlds Collide (1980)
  • Killer Country (1980)
  • Class of '55 (1986)
  • Young Blood (1995)
  • Last Man Standing (2006)
  • Last Man Standing Live (2007)
  • Mean Old Man (2010)
  • Rock and Roll Time (2014)
  • The Boys From Ferriday (2022)

Uwagi

  1. Właściwie nazywała się Marry Ethel Herron. Jej matka pochodziła z zamożnej rodziny natomiast ojciec był ubogim farmerem.

Przypisy

Linki zewnętrzne