W dzisiejszym świecie Johann Bernhard Fischer von Erlach to temat, który nabrał dużego znaczenia w różnych dziedzinach nauki. Niezależnie od tego, czy chodzi o sferę naukową, kulturalną, historyczną czy społeczną, Johann Bernhard Fischer von Erlach przykuł uwagę zarówno naukowców, ekspertów, jak i entuzjastów. Jego wpływ rozciąga się w czasie i obejmuje szeroki zakres perspektyw, od jednostki po zbiorowość, umożliwiając w ten sposób głęboką i refleksyjną analizę jego znaczenia i konsekwencji. W tym artykule zbadamy różne aspekty i podejścia do Johann Bernhard Fischer von Erlach, aby zapewnić wszechstronną i wzbogacającą wizję tego tematu, który jest dziś tak istotny.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość |
austriacka |
Praca | |
Styl | |
Budynki |
Johann Bernhard Fischer (ur. 20 lipca 1656 w Grazu, zm. 5 kwietnia 1723 w Wiedniu) – austriacki architekt i rzeźbiarz okresu baroku.
Na początku lat 70. XVII wieku wyjechał na studia w Rzymie. Podjął współpracę z Johannem Paulem Schorem , dzięki któremu uzyskał znajomości i dojścia do twórców i mecenasów kultury. W 1687 powrócił do Austrii, osiedlając się w Wiedniu. W trakcie studiów poznawał ruiny antycznego Rzymu, kształcił się w zakresie architektury okresu renesansu i baroku. Opublikował Historię architektury, jedną z ważniejszych osiemnastowiecznych książek poświęconych architekturze.
Był czołowym przedstawicielem baroku w austriackiej architekturze. Zaprojektował m.in. kościół św. Karola Boromeusza i Pałac Schönbrunn w Wiedniu, a także budowle pałacowe i sakralne w Salzburgu (kościoły Trójcy Świętej, św. Marka, szpitalny św. Jana i Uniwersytecki) i Pradze, kaplicę Bożego Ciała we wrocławskiej Katedrze.
Jego synem był Joseph Emanuel Fischer von Erlach (1693–1742), również architekt.