John King Fairbank

W tym artykule zbadamy fascynujący świat John King Fairbank i jego konsekwencje dla współczesnego społeczeństwa. Od początków do dzisiejszego wpływu John King Fairbank był przedmiotem debaty, dyskusji i ciągłego zainteresowania. Przez lata John King Fairbank udowodnił swoją przydatność w różnych dziedzinach, od polityki, nauki i kultury popularnej. Dzięki tej wszechstronnej analizie będziemy starali się lepiej zrozumieć znaczenie John King Fairbank w dzisiejszym świecie i to, jak ukształtował on sposób, w jaki myślimy, działamy i odnosimy się do otaczającego nas środowiska. Dołącz do nas w tej podróży pełnej odkryć i refleksji na temat John King Fairbank.

John King Fairbank
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 maja 1907
Huron (Dakota Południowa)

Data i miejsce śmierci

14 września 1991
Cambridge (Massachusetts)

Zawód, zajęcie

historyk, sinolog

Multimedia w Wikimedia Commons

John King Fairbank (ur. 24 maja 1907, zm. 14 września 1991) – amerykański historyk i sinolog.

Życiorys

Studiował na University of Wisconsin-Madison, a następnie przeniósł się na Harvard University, który ukończył w 1929 roku, po czym wyjechał na dalsze studia na Uniwersytet Oksfordzki. W Anglii, ponieważ uczelnie nie oferowały wtedy studiów sinologicznych, zaczął się samodzielnie uczyć języka chińskiego. Po uzyskaniu w 1932 roku doktoratu wyjechał do Pekinu, gdzie przez kilka lat pracował jako wykładowca na Uniwersytecie Tsinghua.

Po powrocie do USA w 1936 roku został wykładowcą historii na Harvardzie i zajmował się naukowo Chinami w epoce cesarstwa. Po japońskim ataku na Pearl Harbor podjął pracę w Biurze Informacji Wojennej i został wysłany do Chongqingu, tymczasowej siedziby rządu Republiki Chińskiej, która od 1937 roku toczyła wojnę z Japonią. Powrócił do Waszyngtonu w 1944 roku, po czym rok później wrócił do Chin i podjął pracę w Szanghaju. Z Chin wyjechał w 1946 roku, na krótko przed wznowieniem w tym kraju wojny domowej.

Po powrocie do USA wyrażał swoje poparcie dla Mao Zedonga i chińskich komunistów oraz nawoływał rząd amerykański do nawiązania stosunków dyplomatycznych z Chińską Republiką Ludową. Oskarżony o szpiegostwo i atakowany w okresie tzw. maccartyzmu. W latach 1955–1973 był dyrektorem Centrum Studiów Azji Wschodniej. Do Chin przyjechał ponownie w 1972 roku po wizycie Nixona w tym kraju. Na łamach dwumiesięcznika „Foreign Affairs” wyraził wówczas podziw dla rewolucji kulturalnej, co jednak po latach sam nazwał „znakomitym przykładem sentymentalnego sinofilizmu, sprawiającego, że skądinąd niesentymentalni uczeni nie chcą powiedzieć niczego złego o przedmiocie swoich badań”.

W 1977 roku przeszedł na emeryturę. Pozostawił po sobie liczne prace sinologiczne, uważane obecnie za klasyczne.

Wybrane prace

  • Trade and Diplomacy on the China Coast: The Opening of the Treaty Ports, 1842-1854, Harvard University Press, 1953.
  • Patterns Behind the Tientsin Massacre, w: Harvard Journal of Asiatic Studies 20, nr 3/4 (1957), str. 480-511.
  • Ch'ing Administration: Three Studies, Harvard University Press, 1960.
  • Chinabound: a fifty-year memoir, Harper & Row, 1982.
  • The United States and China, Harvard University Press, 1983.
  • China: A New History, Belknap Press of Harvard University Press, 1992.

Tłumaczenia na język polski

Przypisy

  1. ↑ a b c d Christopher Alesevich: John King Fairbank: Present at the Creation. US-China Today, 11 września 2007. . . (ang.).
  2. ↑ a b c d e f David Gonzales: John K. Fairbank, China Scholar Of Wide Influence, Is Dead at 84. The New York Times, 16 września 1991. . (ang.).
  3. ↑ a b Jakub Polit: Chiny. Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2004, s. 392. ISBN 83-88542-68-0.
  4. ↑ Jakub Polit: Chiny. Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2004, s. 259. ISBN 83-88542-68-0.
  5. ↑ John King Fairbank: Historia Chin. Nowe spojrzenie. Gdańsk: Wydawnictwo Marabut, 1996, s. 159. ISBN 83-85893-79-2.
Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot