Julius Fučík (dziennikarz)

W świecie Julius Fučík (dziennikarz) znajdujemy szeroką gamę aspektów i osobliwości, które zasługują na zbadanie i zrozumienie. Od początków do dzisiejszego znaczenia Julius Fučík (dziennikarz) był przedmiotem zainteresowania i badań ekspertów i badaczy. Różnorodność opinii i podejść na temat Julius Fučík (dziennikarz) zachęca nas do refleksji nad jego wpływem na różne sfery społeczeństwa. Na przestrzeni historii Julius Fučík (dziennikarz) wywoływał debaty, kontrowersje, a nawet inspiracje, pozostawiając swoje piętno w kulturze, nauce, polityce i innych obszarach. W tym artykule zagłębimy się w fascynujący wszechświat Julius Fučík (dziennikarz), badając jego liczne aspekty i znaczenie we współczesnym świecie.

Julius Fučík
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 lutego 1903
Praga, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

8 września 1943
Berlin, III Rzesza

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Czechosłowacji

Julius Fučík, znaczek pocztowy, NRD

Julius Fučík (ur. 23 lutego 1903 w Pradze, zm. 8 września 1943 w Berlinie) – czeski dziennikarz, działacz Komunistycznej Partii Czechosłowacji, zamordowany przez nazistów.

Siedząc w więzieniu na Pankrácu, napisał m.in. antywojenny Reportaż spod szubienicy (cz. Reportáž psaná na oprátce). Oskarżył w nim faszystów o zbrodnie popełnione na czeskich patriotach. Jest to relacja świadka, a zarazem ofiary hitleryzmu, mówiąca o wytrwałości, odwadze, poświęceniu ludzi walczących w obronie ojczyzny i wyjątkowa pozycja przekazująca doznania towarzyszące człowiekowi skazanemu na śmierć.

Był patronem ulicy w Warszawie. W 2010 r. patronem tej ulicy został kompozytor Julius Fučík, który był jego stryjem.

Legenda Fučíka i kontrowersje

Według innych informacji Julius Fučík był agentem NKWD współpracującym z Gestapo, która umożliwiła mu wyjazd do Ameryki Południowej. Argument, iż Reportaż spod szubienicy jest mistyfikacją (notatki skazanego nie miały prawa opuścić więzienia III Rzeszy) został podniesiony m.in. w czasie Praskiej Wiosny. Odsłonięty w 1979 pomnik Juliusa Fučíka w Pradze został po 1989 usunięty, a w 2013 roku - w 110. rocznicę urodzin – odsłonięty ponownie na Cmentarzu Olszańskim. Zarzuty wobec Fučíka nie potwierdziły się.

Prace

  • Julius Fučík: Reportaż spod szubienicy. Warszawa: Książka, 1947, s. 110. OCLC 560995272.

Przypisy

  1. Marzena Zabierzewska-Kucharska, Nurt heroizacyjny i deheroizacyjny w czeskiej prozie wojennej, „Bohemistyka” 2002, nr 1, s. 26
  2. Praca zbiorowa pod redakcją Grażyny Kieniewiczowej i Aliny Sokołowskiej, Od Agrykoli do Żywnego. Mały słownik patronów ulic warszawskich, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1968, s. 53.
  3. Uchwała nr LXXXVI/2571/2010 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 15 lipca 2010 r. w sprawie zmiany nazwy ulicy, nadania nazwy ulicy oraz zmiany patrona ulicy w Dzielnicy Mokotów m.st. Warszawy. Biuletyn Informacji Publicznej m.st. Warszawy. . (pol.).
  4. Marcel Cornis-Pope, John Neubauer: History of the literary cultures of East-Central Europe: junctures and disjunctures in the 19th and 20th centuries / Vol. III, The making and remaking of literary institutions. Amsterdam: John Benjamins cop., 2007, s. 103. ISBN 978-90-272-3455-1, ISBN 90-272-3455-8. OCLC 774860196. (ang.).
  5. Waldemar Łysiak: Ulica im. Gestapo. Uważam Rze. (pol.).
  6. Peter Steiner: Making a Czech hero: Julius Fučík through his writings. Pittsburg: Center for Russian and East European Studies, University Center for International Studies, University, 2000, s. 61. OCLC 445362034. (ang.).
  7. a b Ladislav Holý: The little Czech and the Great Czech Nation: national identity and the post-communist transformation of society. Cambrdge, New York: Cambridge University Press, 1996, s. 132-133. ISBN 0-521-55469-1, ISBN 978-0-521-55469-5, ISBN 0-521-55584-1, ISBN 978-0-521-55584-5. OCLC 33949160. (ang.).
  8. Julius Fučík se vrátil do rodné Prahy