Obecnie Kościół Świętej Trójcy w Warszawie (Solec) to temat, który przykuł uwagę szerokiego grona odbiorców ze względu na jego wpływ na różne obszary społeczeństwa. Od momentu pojawienia się Kościół Świętej Trójcy w Warszawie (Solec) wywołał debaty i dyskusje, począwszy od jego znaczenia w historii po wpływ na codzienne życie ludzi. W tym artykule szczegółowo zbadamy najważniejsze aspekty związane z Kościół Świętej Trójcy w Warszawie (Solec), analizując jego pochodzenie, ewolucję i implikacje, jakie ma dzisiaj. Dodatkowo zbadamy, jak Kościół Świętej Trójcy w Warszawie (Solec) ukształtował różne aspekty kultury, polityki, ekonomii i technologii, pokazując swój wpływ w różnych kontekstach na przestrzeni czasu.
539/1 z dnia 01.07.1965 r. | |||||||||
kościół parafialny | |||||||||
Widok ogólny świątyni | |||||||||
Państwo | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||
Miejscowość | |||||||||
Wyznanie | |||||||||
Kościół | |||||||||
Parafia | |||||||||
Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Warszawy | |||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |||||||||
52°13′53″N 21°02′23″E/52,231389 21,039722 |
Kościół Świętej Trójcy w Warszawie – świątynia rzymskokatolicka pod wezwaniem Świętej Trójcy znajdująca się przy ul. Solec w Warszawie.
Pierwszy kościół powstał przed 1339 r. jako kościół filialny parafii św. Jana w miejscu obecnej figury św. Barbary na rogu ulic Solec i Ludnej. W XV wieku kościół stał się kościołem parafialnym dla mieszkańców osad Solec, Sielce, Czerniaków, Mokotów, Kałęczyn, Ujazdów, Saska Kępa (d. Solecka Kępa).
Parafia Świętej Trójcy na Solcu powstała na początku XV wieku. Trynitarzy sprowadził ze Lwowa biskup poznański Stanisław Jan Witwicki i nadał im poza miastem t.j. za ulicą Zakroczymską na gołem polu niedaleko Wisły kaplicę S-go Krzyża, którą ostatniemi czasy zwano kościółkiem gwardyi (23 lipca 1688 r.). Nie mieli tam księżą wygody, bo pomieszczenie szczupłe i daleko było od miasta; woleli kościółek Ś-to Krzyski zostawić dla starców, wysłużonych zakonników, …a sami pragnęli przyjąć większą fundacyją w mieście na dwunastu przynajmniej księży, jak ich prawidła wymagały… (pisownia oryginalna).
Fundatorami kościoła i klasztoru po namowach królowej Marii Kazimiery byli wojewoda czernihowski Fryderyk Felkerzamb (Otton Fryderyk Felkerzamb?) i jego żona Elżbieta Windischgraetz, którzy przeszli z protestantyzmu na katolicyzm. Felkerzamb kupił od wojewody ruskiego Marka Matczyńskiego dworek za 10 000 zł, a także zapisał trynitarzom summy (siedem tysięcy złotych z procentem po siedm od sta) na wsi swojej Ołtarzewie pod Warszawą, a w dzień poświęcenia kaplicy zrobił drugi zapis, i raz wraz pamiętał o swojej fundacyi. Trynitarze zajęli dworek 4 sierpnia 1693 r. a Felkerzamb zaczął budować kaplicę. Wreszcie na dniu 21 listopada 1693 r. zjechał Witwicki z dwoma drugiemi biskupami na Solec, to jest z chełmińskim Kazimierzem Szczuką, i inflanckim Popławskim w gronie wielu prałatów; licznych znowu gości sprosił na tę uroczystość sam Felkerzamb. Witwicki kaplicę poświęcił i pierwsze w niej odprawił nabożeństwo, założyciel zaś gości uraczył obiadem w samym klasztorze, poczem biskup oddał zabudowania trynitarzom i ogłosił klauzurę zakonną.
Obecny murowany budynek kościoła na Rynku Soleckim był budowany od 1698 r., przypuszczalnie według projektu Tylmana z Gameren. Prace wstrzymywały m.in.: wojna rosyjsko-szwedzka, powódź 1 sierpnia 1713 r. i następne, ale przede wszystkim brak funduszy. Osobiste zaangażowanie króla Augusta II Mocnego i jego sympatia dla prezydenta klasztoru O. Hieronima (Włocha) skutkowały założeniem w Ujazdowie kalawryi z wielą kaplicami, o której głucha wieść tylko w kronice Warszawy pozostała (darowanej przez króla „na wieczne czasy” trynitarzom), za prowadzenie której trynitarze otrzymywali wynagrodzenie z kasy królewskiej, a ponadto otrzymywali hojne ofiary od wiernych odwiedzających kalwarię. Kościół wybudowano prawdopodobnie na wzór kościoła Świętej Trójcy przy ul. Lope de Vega w Madrycie. Świątynię na Solcu w 1726 wyświęcił biskup kijowski Samuel Ożga.
Murowany budynek klasztoru wzniesiono w latach 1773–1779.
Represje, jakie spadły na Kościół katolicki w Polsce po powstaniu styczniowym, dotknęły również zakon ojców trynitarzy, który wraz z innymi zakonami został rozwiązany ukazem carskim z 1864 roku. Zakonnikom pozwolono jedynie mieszkać na terenie klasztoru do śmierci ostatniego z ojców. W 1887 roku kościół Świętej Trójcy w trosce o dobro duchowe wiernych przejęła władza diecezjalna.
W latach 1881–1883 dobudowano do kościoła nową fasadę, wydłużając nawę od strony ulicy.
W 1904 roku zbudowano kaplicę Serca Jezusowego.
W 1939 kościół został znacznie uszkodzony, ponieważ w wyniku ostrzału zawaliły się dach część sklepień. Kościół został prawie całkowicie zniszczony podczas powstania warszawskiego w 1944. Odbudowa trwała do lat 60. XX wieku.
W latach 1980–2015 w klasztorze mieściło się Muzeum Archidiecezji Warszawskiej.
26 sierpnia 2017 kościół i parafia decyzją kardynała Kazimierza Nycza zostały przekazane karmelitom bosym.