W tym artykule chcemy zbadać i zagłębić się w Kościół św. Marcina w Krakowie, temat, który w ostatnim czasie przyciągnął uwagę i zainteresowanie wielu osób. Kościół św. Marcina w Krakowie wywołał debatę, badania i ciekawość w różnych obszarach, a jego znaczenie jest niezaprzeczalne. Idąc tym tropem, zagłębimy się w szczegóły i specyfikę Kościół św. Marcina w Krakowie, analizując jego wpływ, konsekwencje i dzisiejsze znaczenie. Z różnych perspektyw i podejść będziemy starali się zrozumieć, w jakim stopniu Kościół św. Marcina w Krakowie kształtuje nasz świat i nasze doświadczenia, oferując szczegółowe i wszechstronne spojrzenie na ten fascynujący temat.
A-17 z 2 marca 1973 | |||||||||||||||||||
kościół diecezjalny | |||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||
Adres |
ul. Grodzka 56 | ||||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||||
Kościół |
Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP / Kościół Ewangelicko-Reformowany w RP | ||||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Krakowa | |||||||||||||||||||
50°03′21,3″N 19°56′18,5″E/50,055917 19,938472 | |||||||||||||||||||
Strona internetowa |
Kościół św. Marcina – zabytkowy kościół ewangelicki w Krakowie przy ul. Grodzkiej 56.
Znajduje się w nim siedziba krakowskiej parafii ewangelicko-augsburskiej oraz diaspory ewangelicko-reformowanej. Ponadto odprawiane są nabożeństwa Kościoła Starokatolickiego Mariawitów.
Wierni Kościoła Ewangelicko-Reformowanego (kalwini) nie uznają umieszczania rzeźb i obrazów w miejscach kultu, jednak iż jest to kościół ekumeniczny, poszli oni na ustępstwo ws. umieszczenia w prezbiterium obrazu Jezusa uciszającego burzę i dwóch figur.
Kościół stanął na miejscu poprzedniego, przedlokacyjnego, romańskiego kościoła, prawdopodobnie z XII wieku. Obecna świątynia, fundowana karmelitankom bosym, wzniesiona została w latach 1637–1640 w stylu wczesnego baroku według projektu Giovanniego Trevana. Świątynię konsekrowano w 1644. Zakonnice wyprowadziły się z niego w 1787 do ufundowanego przez kanclerza Jana Szembeka nowego klasztoru i kościoła św. Teresy na Wesołej. Kościół został wystawiony na sprzedaż. Dopiero kilkadziesiąt lat później (w 1816) przekazano go zborowi ewangelickiemu.
W ołtarzu głównym znajduje się obraz pędzla Henryka Siemiradzkiego z 1882 przedstawiający Chrystusa uciszającego burzę na morzu. Powyżej ołtarza głównego znajduje się pochodzący z końca XIV wieku gotycki krucyfiks. Przy wejściu zaś uwagę zwraca zniszczone przez Niemców w czasie II wojny światowej epitafium Mikołaja Reja (dzieło Jana Raszki), które odsłonięto 10 kwietnia 1921 (ufundowane przez rodziny Grosse i Maurizio).