W tym artykule poznamy fascynujący świat Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i wszystko, co wiąże się z tą koncepcją. Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej to temat, który na przestrzeni dziejów przyciągnął uwagę niezliczonych osób, wywołując ogromne zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Przez lata Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej ewoluował i dostosowywał się do zmian współczesnego świata, demonstrując swoje znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. W tym artykule szczegółowo przeanalizujemy różne aspekty i perspektywy związane z Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, aby zapewnić szeroką i kompletną wizję tego ekscytującego tematu.
Gmach KC PZPR w Warszawie, lata 60. XX wieku | |
Państwo | |
---|---|
Data utworzenia |
1948 |
Data likwidacji |
1990 |
Zatrudnienie | |
Adres | |
ul. Nowy Świat 6/12 00-497 Warszawa | |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
52,23111°N 21,02222°E/52,231111 21,022222 |
Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (KC PZPR) – organ kierowniczy Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR) w latach 1948–1990; najwyższa władza PZPR między zjazdami, kierująca całokształtem pracy partii.
Komitet Centralny był najwyższą władzą PZPR między zjazdami, kierującą pracą partii i w efekcie kraju. I sekretarze KC PZPR (do 1954 sekretarze generalni PZPR) byli de facto najważniejszymi osobami w państwie w czasach Polski Ludowej.
Komitet Centralny był powoływany na zjazdach partii. Po utworzeniu powoływał z kolei Biuro Polityczne KC i Sekretariat KC, a także inne organy pomocnicze. Biuro Polityczne kierowało jego pracą między posiedzeniami plenarnymi, odbywającymi się nie rzadziej niż raz na cztery miesiące. Sekretariat KC kierował pracą bieżącą, głównie w dziedzinie kontroli wykonania uchwał partii i doboru kadr.
Komitetowi Centralnemu podlegały komitety wojewódzkie PZPR, które kierowały komitetami powiatowymi, miejskimi, zakładowymi, miejsko-gminnymi i gminnymi PZPR.
Do 1990 aparat KC PZPR składał się z komórek:
.
Przy KC funkcjonowały:
W latach 1948–1952 centrum decyzyjne PPR (a następnie PZPR) mieściło się przy ul. Chopina 1, róg Al. Ujazdowskich 19, w budynku wybudowanym w miejscu wypalonej kamienicy Spokornego, później zajmowanym przez Komitet Warszawski PZPR, a obecnie przez szereg komórek Ministerstwa Sprawiedliwości i Sądu Okręgowego w Warszawie. Następnie, do 1990, Komitet Centralny pomieszczono w budynku wzniesionym w latach 1948–1952 z obligatoryjnych składek (cegiełek) rozprowadzanych wśród całego społeczeństwa, oficjalnie noszącym nazwę Domu Partii, popularnie – „Białego Domu” lub „Domu pod Baranami”.