Koninklijke Landmacht

W tym artykule zostanie poruszony temat Koninklijke Landmacht, który stał się dziś bardzo aktualny. Koninklijke Landmacht przykuł uwagę ludzi na całym świecie ze względu na swój wpływ na różne aspekty codziennego życia. Od momentu pojawienia się Koninklijke Landmacht wywołał szeroką debatę i dał początek wielu sprzecznym opiniom. W całym tekście zostaną przeanalizowane różne spojrzenia na Koninklijke Landmacht, a także jego implikacje dla dzisiejszego społeczeństwa. Zbadane zostaną również możliwe rozwiązania lub alternatywy pozwalające zaradzić temu zjawisku, aby zapewnić wszechstronną i wzbogacającą wizję Koninklijke Landmacht.

Koninklijke Landmacht
Godło
Logo Koninklijke Landmacht
Państwo

 Holandia

Siły zbrojne

Holenderskie Siły Zbrojne

Data utworzenia

9 stycznia 1814

Najwyższe dowództwa
Cywilne

Ministerie van Defensie

Wojskowe

Commandant Landstrijdkrachten

Koninklijke Landmacht (Królewska Armia Holenderska) – wojska lądowe Holandii, będące częścią Holenderskich Sił Zbrojnych. W 2011 roku liczba żołnierzy pełniących służbę w holenderskiej armii wynosiła ok. 26 000.

Holenderscy żołnierze uczestniczyli m.in. w II wojnie światowej (1940-1945), w konflikcie na terenie Holenderskich Indii Wschodnich (1945-1949), w II wojnie w Zatoce Perskiej (2003-2005) oraz w interwencji w Afganistanie (2001-2010).

Koninklijke Landmacht składa się obecnie z trzech brygad, rozmieszczonych wokół miejscowości Havelte, Arnhem i Oirschot. Wojska lądowe nie dysponują własnym lotnictwem, główne wyposażenie stanowią 193 bojowe wozy piechoty CV9035NL, 568 transporterów opancerzonych YPR-765 (wariant M113), 200 kołowych transporterów Boxer, 18 samobieżnych haubic Panzerhaubitze 2000 oraz 200 specjalistycznie wyposażonych wozów Fennek. Na wyposażeniu jest także 8000 ciężarówek DAF i 4000 samochodów terenowych Mercedes-Benz klasy G.

W 2011 roku, w ramach planu oszczędnościowego, ze służby wycofano ostatnie z czołgów Leopard 2A6 – z 445 wyprodukowanych na licencji czołgów większość sprzedano do Austrii, Finlandii, Kanady, Norwegii i Portugalii.

Przypisy

Linki zewnętrzne