Konsulat Generalny Rosji w Krakowie

Obecnie Konsulat Generalny Rosji w Krakowie to temat, który budzi duże zainteresowanie i generuje debatę w różnych sektorach społeczeństwa. W całej historii Konsulat Generalny Rosji w Krakowie był powracającym tematem, do którego podchodzino z różnych perspektyw i ewoluował w czasie. W tym artykule przeanalizujemy różne wymiary Konsulat Generalny Rosji w Krakowie i jego wpływ na codzienne życie ludzi. Od swoich początków do chwili obecnej Konsulat Generalny Rosji w Krakowie był przedmiotem badań, refleksji i kontrowersji, co pokazuje jego znaczenie w obecnym kontekście. Podobnie zbadamy implikacje Konsulat Generalny Rosji w Krakowie w obszarach takich jak polityka, kultura, technologia i ogólnie społeczeństwo.

Konsulat Generalny
Federacji Rosyjskiej w Krakowie
Генеральное консульство Российской Федерации в Кракове
Logo
Ilustracja
Siedziba Konsulatu Generalnego Rosji w Krakowie przy ul. Biskupiej
Państwo

 Polska

Data utworzenia

1818, 1939, 1945

Data likwidacji

1846, 1941

Siedziba

Kraków

Konsul generalny

Siergiej Liniewicz

Zatrudnienie

3+

Adres
ul. Biskupia 7, 31-144 Kraków
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Konsulat GeneralnyFederacji Rosyjskiej w Krakowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Konsulat GeneralnyFederacji Rosyjskiej w Krakowie”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Konsulat GeneralnyFederacji Rosyjskiej w Krakowie”
Ziemia50°04′02,2″N 19°56′08,4″E/50,067278 19,935667
Strona internetowa
Pałac Walerego Rzewuskiego
Była siedziba Konsulatu Generalnego Rosji w Krakowie przy ul. Westerplatte 11.

Konsulat Generalny Federacji Rosyjskiej w Krakowie (ros. Генеральное консульство Российской Федерации в Кракове) – misja konsularna Federacji Rosyjskiej w Krakowie, w Rzeczypospolitej Polskiej.

Historia

Rosja dysponowała przedstawicielstwem dyplomatyczno-konsularnym w Krakowie, jako jedno z „państw opiekuńczych”, w randze rezydentury pełniącej też funkcję konsulatu generalnego, w okresie Rzeczypospolitej Krakowskiej (1818-1846).

Pierwsze swoje przedstawicielstwo w Krakowie ZSRR utrzymywał, w randze konsulatu generalnego, w latach 1939–1941.

Siedziba

Po II wojnie światowej konsulat pomieszczono w mieszkaniu w kamienicy z 1934 (proj. Alfred Düntuch i Stefan Landsberger) przy ul. Lenartowicza 18/7 (1945-1946), następnie w wilii art déco z 1924 (proj. Jerzy Struszkiewicz) przy ul. Sienkiewicza 27 (1946), obecnie Hotel „Grottger”, w kamienicy z końca lat 30., po 1935?, przy ul. Szopena 1 (1946-), w willi/pałacu z 1900 przy ul. Rakowickiej 10 (1973), domu z 1867 (proj. Feliks Księgarski) przy ul. Westerplatte 11 (1976–2001).

Po rozpadzie ZSRR i powstaniu Federacji Rosyjskiej kraj ten ulokował swój konsulat w domu (proj. E. Zaklik) z 1905 przy ul. Biskupiej 7, który zajmował wcześniej Konsulat Węgier.

Rezydenci/Kierownicy konsulatu" class="mw-editsection-visualeditor">edytuj | edytuj kod]

  • 1818-1834 – Stanisław Kostka Zarzecki (Станислав Костка Заржецкий), minister-rezydent/konsul generalny (1750-1853)
  • 1831-1834 – Józef Riccard, chargé d’affaires
  • 1835-1847 – Ernst Wilhelm Rembert von Ungern-Sternberg (Эрнест Романович Унгерн-Штернберг), minister-rezydent/konsul generalny (1794-1879)
  • 1945-1946 – Wasyl Czernyszew, wicekonsul
  • 1946 – I. Ejduk, p.o. wicekonsula
  • 1946-1948 – Roman Owsijenko, konsul
  • 1948-1951 – Wasilij Bakunow, konsul
  • 1951-1953 – Aleksandr Nikitin, konsul
  • 1953-1956 – Jurij Biernow, konsul
  • 1956-1958 – Iwan Władimirow, konsul
  • 1959 – Grigorij Poliakow, konsul
  • 1960-1965 – Michaił Wołkow, konsul
  • 1967 – Wasilij Miedow, konsul
  • 1969-1971 – W. Nestierowicz, konsul/konsul generalny
  • 1972 – Michaił Nowiczkow, konsul
  • 1973 – Lech Wachramiejew, konsul generalny
  • 1974 – Michaił Nowiczkow, konsul
  • 1976 – Iwan Korczma, konsul generalny
  • 1980-1986 – Gieorgij Rudow, konsul generalny
  • 1986 – Andriej Czertow, konsul
  • 1986-1991 – Piotr Sardaczuk, konsul generalny
  • 2000-2001 – Iwan Tkaczenko, konsul generalny
  • 2015-2019 – Aleksandr Minin, konsul generalny
  • 2019- – Siergiej Liniejew, konsul generalny

Zobacz też

Uwagi

  1. Dom i atelier Walerego Rzewuskiego, obecnie własność Arcybractwa Miłosierdzia, siedziba szeregu szkół w okresie międzywojennym, po wyprowadzeniu się konsulatu Wyższej Szkoły Europejskiej im. ks. Józefa Tischnera (2005-).

Przypisy

  1. Misje dyplomatyczne, urzędy konsularne i organizacje międzynarodowe w Polsce – Ministerstwo Spraw Zagranicznych – Portal Gov.pl , www.gov.pl (pol.).
  2. Janusz R. Budziński: Rosyjskie przedstawicielstwa konsularne i podstawy prawne ich funkcjonowania w latach 1809–1914, Zarys problematyki, Roczniki Humanistyczne Tom LXVIII, zeszyt 2 – 2020.
  3. Österreichischer Beobachter z 21 lutego 1822.
  4. a b Paweł Cichoń: Dyrekcja Policji Wolnego Miasta Krakowa 1827-1846. Studium historyczno-prawne, Kraków 2014.
  5. a b Radosław Paweł Żurawski vel Grajewski: Ostatnie polskie miasto. Rzeczpospolita Krakowska w „dyplomacji” Hotelu Lambert wobec Wielkiej Brytanii (1831-1845), Ośrodek Myśli Politycznej/Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego Kraków-Łódź 2018.
  6. Andrzej L. Sowa: Kraków pod okupacją hitlerowską – stan badań, Kraków w czasie II wojny światowej. Materiały z sesji Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa, 1992.
  7. a b Gminna ewidencja zabytków – KRAKÓW.
  8. a b Mirosław Golon: Radzieckie służby dyplomatyczne i konsularne w Polsce w latach 1944–1961, Czasy Nowożytne, Tom XX, Rok 2007.
  9. a b Mariusz Rzeszutko: Konsulaty w Krakowie. Historia i działalność, Petrus Kraków 2014.
  10. Dziennik Polski z 1 marca 1959.
  11. Echo Krakowa z 22 lutego 1960.
  12. Słowo Ludu z 22 lipca 1967.
  13. Dziennik Polski z 10 maja 1969.
  14. Dziennik Polski z 9 grudnia 1972.
  15. Dziennik Polski z 28 września 1973.
  16. Dziennik Polski z 13 lutego 1974.
  17. Dziennik Polski z 26 kwietnia 1976.
  18. Українська дипломатична енциклопедія, t. 2, Знання України Київ 2004.
  19. http://pbc.up.krakow.pl/Content/5917/PDF/konspekt_nr_5_2000_2001_5__czubala_henryk_red__000659.pdf.
  20. Koniec misji konsula rosyjskiego, Rzeczpospolita z 12 stycznia 2001.
  21. https://www.krakow.pl/otwarty_na_swiat/wydarzenia_miedzynarodowe_z_udzialem_prezydenta_miasta_krakowa/194994,143,komunikat,nowy_konsul_generalny_rosji_z_wizyta_w_magistracie.html.

Bibliografia