Mandragora (roślina)
W dzisiejszym świecie Mandragora (roślina) stał się tematem ogólnego zainteresowania wielu ludzi. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, polityczne, naukowe czy kulturowe, Mandragora (roślina) przyciągnął uwagę szerokiego grona odbiorców. Aby lepiej zrozumieć jego znaczenie i implikacje, konieczne jest zagłębienie się w szczegółową analizę Mandragora (roślina). W tym artykule zbadamy różne aspekty, które sprawiają, że Mandragora (roślina) jest tematem zainteresowania, a także jego wpływ na różne obszary społeczeństwa. Poprzez wyczerpującą analizę postaramy się rzucić światło na najbardziej istotne i kontrowersyjne aspekty Mandragora (roślina), umożliwiając czytelnikowi pogłębienie zrozumienia i refleksji na ten temat.
 Mandragora lekarska | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
mandragora | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Mandragora L. Sp. Pl. 181. 1 Mai 1753 | |||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
Mandragora (Mandragora L.) – rodzaj roślin z rodziny psiankowatych. Obejmuje 3, a według niektórych źródeł 4–6 gatunków występujących na obszarze śródziemnomorskim (jeden gatunek – mandragora lekarska – lub dwa, w zależności od ujęcia taksonomicznego) oraz w Azji, sięgając na wschodzie po Środkową Azję i Himalaje. Rośliny te mają zgrubiały, spichrzowy korzeń, który zwłaszcza u gatunku mandragora lekarska (M. officinarum) czasem może przypominać kształtem postać ludzką. Podobieństwo to oraz narkotyczne działanie na ludzi (z powodu zawartości hioscyjaminy i skopolaminy) spowodowało, że roślina od dawnych czasów używana była w medycynie i obrosła wielką ilością mitów (→ alrauna). Dodatkowo próbowano identyfikować gatunek Mandragora turcomanica z wedyjską somą, co jednak było poglądem fałszywym, ze względu na bardzo ograniczony zasięg tego gatunku (południowo-zachodni Turkmenistan).
Morfologia
- Pokrój
- Byliny osiągające do 20 cm wysokości z głębokim, grubym i rozgałęziającym się korzeniem. Łodyga skrócona, rzadko rozgałęziona. Pędy omszone, włoski pojedyncze.
- Liście
- Pojedyncze i skupione w przyziemną rozeta liściowa. Liście niemal siedzące (ogonek krótki, słabo wyróżniający się). Blaszka często falista, całobrzega, zatokowo wcinana lub ząbkowana, czasem silnie zredukowana.
- Kwiaty
- Promieniste, 5-krotne, wyrastają w kątach liści prosto wzniesione lub zwieszające się. Działki kielicha zrośnięte u nasady, z głębokim, zatokowatym wcięciem między nimi. Płatki zrośnięte do połowy w szeroką, dzwonkowatą koronę długości do 2,5 cm, barwy zielonkawej lub fioletowej. Pręciki w liczbie 5, osadzone są u nasady rurki korony i mają równą długość. Zalążnia górna, dwukomorowa, z licznymi zalążkami, z pojedynczą szyjką słupka zakończoną kolistym, okazałym znamieniem.
- Owoce
- Kuliste lub jajowate jagody leżące na ziemi, o średnicy 2–3 cm, barwy żółtej do pomarańczowej, zawierające liczne, drobne, brązowe nasiona. W czasie owocowania kielich się zachowuje i powiększa.
Systematyka
Rodzaj z podrodziny Solanoideae z rodziny psiankowatych Solanaceae.
- Wykaz gatunków
- Mandragora caulescens C. B. Clarke
- Mandragora officinarum L. – mandragora lekarska
- Mandragora turcomanica Mizg.
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– (ang.).
- ↑ a b Mandragora. Index Nominum Genericorum (ING) . Smithsonian Institution. .
- ↑ a b c d e f g Mandragora Linnaeus. Flora of China . eFloras.org. .
- ↑ a b c d David J. Mabberley, Mabberley’s Plant-Book, Cambridge: Cambridge University Press, 2017, s. 560, DOI: 10.1017/9781316335581, ISBN 978-1-107-11502-6, OCLC 982092200.
- ↑ a b c Genus: Mandragora L.. Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) . USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. .
- ↑ a b c d e f g h i Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 224. ISBN 0-333-74890-5.