W tym artykule Marian Głosek zostanie omówiony z globalnej i otwartej perspektywy, w celu zapewnienia kompleksowej wizji na ten temat. Przeanalizowane zostanie jego znaczenie, implikacje i możliwe wyzwania stojące obecnie przed nim. Podobnie zbadane zostaną różne podejścia i punkty widzenia, aby zaoferować panoramiczny widok, który pozwoli czytelnikom głęboko zrozumieć znaczenie Marian Głosek w różnych kontekstach. Poprzez wyczerpującą analizę będziemy starali się przyczynić do debaty i refleksji na ten temat, mając na celu przedstawienie nowych perspektyw i wzbogacenie wiedzy na temat Marian Głosek.
Data i miejsce urodzenia |
29 maja 1941 |
---|---|
Profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: archeologia średniowiecza, historia wojskowości w starożytności i średniowieczu | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1971 |
Habilitacja |
1984 |
Profesura |
19 maja 1999 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Uniwersytet Łódzki |
Odznaczenia | |
Marian Głosek (ur. 29 maja 1941 w Rząśniku w województwie mazowieckim) – polski archeolog, profesor nauk humanistycznych, specjalista w zakresie archeologii średniowiecza, historii wojskowości w starożytności i średniowieczu.
W 1965 ukończył studia z zakresu archeologii na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego. W 1971 uzyskał stopień naukowy doktora na podstawie pracy Znaki i napisy na mieczach średniowiecznych w Polsce, a w 1984 habilitował się w oparciu o rozprawę zatytułowaną Miecze środkowoeuropejskie z X–XV wieku. W 1999 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych.
Zawodowo związany z macierzystą uczelnią, na której doszedł do stanowiska profesora zwyczajnego i kierownika Katedry Bronioznawstwa w Instytucie Archeologii UŁ. Był także pracownikiem Instytutu Archeologii i Etnologii PAN oraz wiceprezesem Stowarzyszenia Naukowego Archeologów Polskich.
W latach 1994–1995 był kierownikiem polskiej ekipy prowadzącej badania terenowe i ekshumacyjne w Katyniu, która wytyczyła plan Polskiego Cmentarza Wojenny w Katyniu (w tym czasie zostały m.in. odnalezione trumny z ciałami generałów Bronisława Bohatyrewicza i Mieczysława Smorawińskiego).
W 2015 został laureatem nagrody honorowej „Świadek Historii” przyznanej przez Instytut Pamięci Narodowej.