Mariawici w Krakowie
W artykule Mariawici w Krakowie zajmiemy się tematem, który był przedmiotem dużego zainteresowania i debaty w dzisiejszym społeczeństwie. Przez lata Mariawici w Krakowie przykuł uwagę naukowców, ekspertów i ogółu społeczeństwa, generując szeroki wachlarz opinii i perspektyw. Od wpływu na życie codzienne po wpływ na trendy kulturowe, Mariawici w Krakowie pozostawił znaczący ślad w różnych obszarach. W tym artykule postaramy się zagłębić w historię, wpływ i przyszłe implikacje Mariawici w Krakowie, w celu przedstawienia kompleksowej i wzbogacającej wizji na ten temat. Dzięki szczegółowej i wnikliwej analizie czytelnik będzie mógł zagłębić się w złożoność i wymiary Mariawici w Krakowie, wzbogacając swoje zrozumienie i perspektywę na ten temat.
Mariawici w Krakowie – grupa wiernych (pozostających w diasporze), którzy przynależą do dwóch Kościołów mariawickich: Kościoła Starokatolickiego Mariawitów (denominacja płocka) i Kościoła Katolickiego Mariawitów (denominacja felicjanowska).
W 2013 w Krakowie mieszkało 21 mariawitów denominacji płockiej i z denominacji felicjanowskiej. Według danych spisu powszechnego z 2021 roku, na terenie województwa małopolskiego 341 osób podało w deklaracji wyznaniowej Kościół Starokatolicki Mariawitów.
Od początku swojej obecności na terenie Krakowa mariawici nie utworzyli parafii. Wierni denominacji felicjanowskiej spotykali się na liturgiach odprawianych przez kapłanów ludowych. W roku 1935 do Krakowa przeprowadziła się rodzina Dorynków, u których w mieszkaniu prywatnym, przy ul. Krowoderskiej odbywały się nabożeństwa.
W 1968 kapłanem gminy denominacji płockiej został Konrad M. Paweł Rudnicki, który przeniósł się do Krakowa w związku z rozpoczęciem pracy na Uniwersytecie Jagiellońskim. Wspólnota została zaliczona do filii parafii św. Marii Magdaleny w Gniazdowie. Nabożeństwa zorganizowano w improwizowanej kaplicy w mieszkaniu kapłana przy ul. św. Sebastiana. Na prośbę zwierzchnika denominacji felicjanowskiej bpa Józefa M. Rafaela Wojciechowskiego, kapł. Rudnicki objął opieką duszpasterską także wiernych z tego nurtu.
W latach 1981–1989 mariawici gromadzili się wspólnie na nabożeństwach w kaplicy katechetycznej baptystów. 1 stycznia 2007 rada parafii ewangelicko-augsburskiej udostępniła mariawitom kościół św. Marcina.
12 listopada 2013 roku zmarł dotychczasowy duszpasterz krakowskich mariawitów kapłan M. Paweł Rudnicki. Od tego czasu wierni z denominacji płockiej podlegali opiece duszpasterskiej parafii św. Marii Magdaleny w Gniazdowie koło Koziegłów. W latach 2015-2017 kapłan Tomasz Maria Daniel Mames odprawiał mariawickie nabożeństwa w kościele ewangelickim w Krakowie. Nabożeństwa zostały wznowione w listopadzie 2021 roku, odkąd opiekę nad krakowskimi mariawitami przejęła parafia Przemienienia Pańskiego w Wierzbicy.
Mariawickie nabożeństwa celebrowane są, najczęściej w II niedzielę miesiąca o godzinie 17.00, w kościele ewangelickim św. Marcina. Organizowane są także dla wiernych rekolekcje adwentowe i wielkopostne. Informacje z życia diaspory krakowskiej zamieszczane są na stronie facebookowej Mariawici w Krakowie. Okazjonalnie nabożeństwa mariawickie sprawowane są również w parafii polskokatolickiej Wniebowstąpienia Pańskiego w Krakowie. Mariawicka społeczność angażuje się w życie ekumeniczne miasta i należy do Krakowskiego Oddziału Polskiej Rady Ekumenicznej.
Krakowska wspólnota Kościoła Starokatolickiego Mariawitów swoim zasięgiem obejmuje mariawitów z województwa małopolskiego, w tym także rodziny z Nowego Sącza, gdzie również sporadycznie sprawowane są nabożeństwa mariawickie w miejscowym kościele ewangelicko-augsburskim.
Przypisy
Bibliografia
- Paluch, Marta: Mariawici – wyklęci przez papieża, współpracują z katolikami. „Gazeta Krakowska” 8 II 2013 (wersja cyfrowa).
- Rudnicki, Konrad: Bóg jest rozsądnym rodzicem. . "Don't Schoot The Prophet" 8 IX 2010 ().
- Audycja z cyklu "Kościoły w Polsce i na świecie" w II Programie Polskiego Radia