Mereczanka
Obecnie Mereczanka to temat, który zyskał duże znaczenie w społeczeństwie. Wraz z postępem technologii i dostępem do informacji coraz więcej osób interesuje się poznawaniem Mereczanka i jego implikacjami w dzisiejszym świecie. Niezależnie od tego, czy chodzi o podejście historyczne, naukowe czy kulturowe, Mereczanka poruszył wyobraźnię ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. W tym artykule zbadamy niektóre kluczowe aspekty Mereczanka, od jego początków po obecny wpływ, w celu rzucenia światła na temat, który nadal jest przedmiotem debaty i refleksji.
| |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Rzeka | |
| Długość | 203 km |
| Powierzchnia zlewni |
4415,7 km² |
| Średni przepływ |
32 m³/s |
| Źródło | |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Niemen |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie Litwy  | |
Mereczanka (biał. Мяркіс, Miarkis; lit. Merkys; ros. Мяркис, Miarkis) – rzeka na Białorusi i Litwie, prawy dopływ Niemna. Ma 215 km długości, jej dorzecze zajmuje powierzchnię 4400 km², średni przepływ przy ujściu do Niemna wynosi 32,4 m³/s.
Mereczanka wypływa z rejonu na wschód od Onżadowa, koło wsi Równiny, na Białorusi i płynie w kierunku zachodnim. W całym swym biegu ma charakter rzeki nizinnej. Jej koryto jest naturalne, kręte, ma progi, dolina wąska, płaskie zbocza obfitują w źródła. W zalesionej dolinie dominuje olszyna, która zmienia otwarte łąki w źródlane kępiaste bagienka. Od Jaszun, tj. od 132 km, była niegdyś spławna. Mereczanka ma kręte koryto, wąską zalesioną dolinę i liczne źródliska w dolinie. Występują też progi. Główne dopływy w rejonie solecznickim to Solcza oraz Wierża, Szpigujec, Szczybra i Mała Upiesia. W okresie lodowcowym Mereczanka była dopływem Narwi, ale późniejsze procesy geologiczne spowodowały zmiany w korycie Niemna. Geografowie wyróżniają Pradolinę Narwi i Mereczanki. W zlewni Mereczanki znajduje się 175 jezior.
W XX wieku, w okresie międzywojennym na odcinku od wsi Paakmenė (Podkamień, ob. gmina Jakėnai) – ujścia strugi Dobupis po okolice wsi Dubieniki (ob. gmina Marcinkańce) i Trasninkas (Trośniki, ob. gmina Merkinė) – ujście strugi Skrobilis rzeka stanowiła granicę polsko-litewską.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Mapa topograficzna 1:100 000, arkusz Olkieniki Zachód (pas 31, słup 39), Wojskowy Instytut Geograficzny, 1935 (pol.).
- ↑ Mapa topograficzna 1:100 000, arkusz Marcinkańce (pas 32, słup 39), Wojskowy Instytut Geograficzny, 1927 (pol.).
- ↑ Mapa topograficzna 1:100 000, arkusz Druskienniki (pas 32, słup 38), Wojskowy Instytut Geograficzny, 1939 (pol.).
Linki zewnętrzne
- Mereczanka, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 259.
- Mereczanka, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 316.