Miejska Przychodnia Specjalistyczna w Toruniu

W tym artykule dokładnie zgłębimy temat Miejska Przychodnia Specjalistyczna w Toruniu i jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Niezależnie od tego, czy jest to istotna postać, wydarzenie historyczne, aktualny temat czy jakikolwiek inny aspekt zainteresowania, zagłębimy się w jego pochodzenie, ewolucję i konsekwencje. Przeanalizujemy jego wpływ w różnych obszarach, od kultury po politykę, w tym ekonomię i technologię. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu będziemy starali się zapewnić wszechstronną i wzbogacającą wizję Miejska Przychodnia Specjalistyczna w Toruniu, aby zrozumieć jego znaczenie i wpływ we współczesnym świecie.

Miejska Przychodnia Specjalistyczna w Toruniu
Ilustracja
Przychodnia Specjalistyczna widziana od strony wschodniej
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Miejscowość

Toruń

Adres

ul. Uniwersytecka 17

Typ budynku

przychodnia lekarska

Styl architektoniczny

modernizm

Architekt

Kazimierz Ulatowski

Ukończenie budowy

6 lutego 1931

Położenie na mapie Torunia
Mapa konturowa Torunia, w centrum znajduje się punkt z opisem „Miejska Przychodnia Specjalistyczna w Toruniu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Miejska Przychodnia Specjalistyczna w Toruniu”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Miejska Przychodnia Specjalistyczna w Toruniu”
Ziemia53°00′55″N 18°36′18″E/53,015278 18,605000

Miejska Przychodnia Specjalistyczna w Toruniumodernistyczny gmach przychodni specjalistycznej położony przy ul. Uniwersyteckiej 17, na Chełmińskim Przedmieściu w Toruniu. Jest to największy tego typu obiekt w mieście.

Dawniej była to siedziba Ubezpieczalni Społecznej (Miejskiej Kasy Chorych) przy ówczesnej ul. 3 Maja. Został zaprojektowany przez Kazimierza Ulatowskiego, na zlecenie Toruńskiej Kasy Chorych. Budynek zbudowano na rzucie litery „U”. Nad portalem wejściowym umieszczono supraportę z płaskorzeźbą autorstwa Ignacego Zelka, przedstawiającą pojenie osób spragnionych. W środku budynku znajdują się elementy zdobnicze w stylu art déco. Całkowity koszt budowy wyniósł 1 mln zł. Otwarcie gmachu miało miejsce 6 lutego 1931 roku.

W chwili oddania do użytku przychodnia dysponowała m.in. zakładem elektroleczniczym, ambulatoriami, urządzeniami do hydroterapii, stacją leczniczą dla chorób gruźliczych.

Po II wojnie światowej mieściła się tu Przychodnia obwodowa (później w strukturach Zespołu Opieki Zdrowotnej im. Kopernika, od marca 1994 w strukturze jednostki pod nazwą Szpital Miejski z Przychodnią Specjalistyczną). W 1996 roku gmach rozbudowano. Obiekt figuruje w gminnej ewidencji zabytków (nr 2098).

Zobacz też

Przypisy