Mitsubishi F1M

W dzisiejszym świecie Mitsubishi F1M stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum ludzi. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, wpływ na kulturę popularną, czy też znaczenie w dziedzinie nauki, Mitsubishi F1M nadal wywołuje debatę i fascynację w różnych obszarach. W miarę upływu czasu Mitsubishi F1M nadal ewoluuje i zaskakuje społeczność, demonstrując swoje znaczenie i zdolność do ciągłego przyciągania uwagi zróżnicowanej publiczności. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty i perspektywy związane z Mitsubishi F1M, aby zapewnić pełny i wzbogacający pogląd na ten globalnie istotny temat.

Mitsubishi F1M
(Dane F1M2)
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Japonia

Producent

Mitsubishi

Typ

wodnosamolot obserwacyjny

Konstrukcja

dwupłat o konstrukcji całkowicie metalowej, podwozie – pływakowe, stałe

Załoga

2

Historia
Data oblotu

1936

Lata produkcji

1940 – 1944

Wycofanie ze służby

1945

Liczba egz.

944

Dane techniczne
Napęd

1 silnik gwiazdowy, 14-cylindrowy Mitsubishi Zuisei 13

Moc

875 KM (645 kW)

Wymiary
Rozpiętość

11,00 m

Długość

9,50 m

Wysokość

4,00 m

Powierzchnia nośna

29,50 m²

Masa
Własna

1960 kg

Startowa

2550 kg (normalna)
2 850 kg (maksymalna)

Osiągi
Prędkość maks.

370 km/h

Prędkość przelotowa

205 km/h

Prędkość wznoszenia

5 min 4 sek. na wysokość 3000 m

Pułap

9440 m

Zasięg

445 km (normalny)
740 km (maksymalny)

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 km Typ 97 kal. 7,7 mm
1 km Typ 92 kal. 7,7 mm
2 bomby o łącznej masie 120 kg
(do zastosowań samobójczych 1 bomba o masie 250 kg)
Użytkownicy
Japonia, Tajlandia
Rzuty
Rzuty samolotu

Mitsubishi F1M (amerykańskie oznaczenie kodowe Pete) – japoński wodnosamolot obserwacyjny z okresu drugiej wojny światowej. Potocznie nazywany był też skróconą nazwą japońską Reikan (od rei-shiki kansokuki - wodnosamolot obserwacyjny typ 1).

Historia

W 1934 roku dowództwo lotnictwa japońskiej marynarki wojennej ogłosiło wymagania dla wodnosamolotu obserwacyjnego małego zasięgu nowej kategorii F, który miał uzupełnić i częściowo zastąpić wodnosamoloty Nakajima E8N1/2. Dzięki lepszym osiągom, zwrotności i uzbrojeniu, miał w założeniach łączyć funkcje wodnosamolotu obserwacyjnego dla dużych okrętów oraz wodnosamolotu myśliwskiego, do zwalczania wrogich samolotów rozpoznawczych. Dobra prędkość wznoszenia miała także ułatwić jego zastosowanie do korygowania ognia artylerii pancerników. Na podstawie tych wymagań projekty opracowały wytwórnie: Aichi (F1A1), Kawanishi i Mitsubishi. Najlepszym okazał się projekt Mitsubishi, mający oznaczenie fabryczne Ka-17, opracowany przez zespół inż. Eitarō Sano, pod nadzorem inż. Jōjiego Hattoriego.

W czerwcu 1936 roku oblatano prototyp samolotu, który otrzymał skrócone oznaczenie F1M1 i nazwę opisową rei-shiki kansokuki ichi-ichi-gata (wodnosamolot obserwacyjny typ 1 model 11), w skrócie Reikan. W samolocie zastosowano silnik Nakajima Hikari-1. Wymogi dla osiągów samaolotu nakazały zastosowanie zwartej konstrukcji, z centralnym pływakiem, dobrze opracowanej aerodynamicznie. Próby samolotu prowadzone w Nagoi wykazały szereg usterek. Samolot był niestateczny i łatwo wpadał w korkociąg. Po dokonaniu zmian i zainstalowaniu mocniejszego silnika Mitsubishi Zuisei 13, o mniejszej średnicy, samolot otrzymał oznaczenie F1M2 i został w 1940 roku wprowadzony do produkcji seryjnej.

Wodnosamoloty F1M2 produkowano w wytwórni Mitsubishi Jukogyo K. K, gdzie według najnowszych publikacji zbudowano 342 samoloty, oraz w wytwórni samolotów Arsenału Marynarki w Sasebo, a następnie 21. Arsenału Lotniczego Marynarki w Ōmura koło Sasebo, gdzie zbudowano łącznie 598 samolotów. Produkcję zakończono w 1944 roku; łącznie zbudowano 944 samoloty, w tym 4 prototypy.

Użycie w lotnictwie

Wodnosamolot F1M2 w grudniu 1940 roku został wprowadzony do jednostek lotnictwa japońskiej marynarki wojennej, gdzie był wykorzystywany jako samolot obserwacyjny, ale również wodnosamolot myśliwski i szturmowy. Startował zarówno z okrętów przy użyciu katapult, jak i z baz przybrzeżnych.

Stosowany był do końca drugiej wojny światowej, do jego głównych zadań należało zwalczanie okrętów podwodnych i eskortowanie konwojów.

Opis konstrukcji

Wodnosamolot Mitsubishi F1M2 był dwupłatem o konstrukcji całkowicie metalowej. Kabina pilota odkryta, a kabina strzelca-obserwatora częściowo zakryta.

Napęd samolotu stanowił silnik gwiazdowy, czternastocylindrowy, chłodzony powietrzem.

Uzbrojenie samolotu stanowiły trzy karabiny maszynowe: dwa stałe i jeden ruchomy. Samolot też mógł przenosić dwie bomby lotnicze o masie 30 lub 60 kilogramów każda lub (do ataków samobójczych) jedną o masie 250 kilogramów.

Uwagi

  1. a b Według Wieliczko 2017 ↓, s. 20-22 powyższe dane pochodzą z najnowszej literatury, natomiast w starszych publikacjach podawane były inne liczby, jak np. 524 w Mitsubishi i 470 w 21. Arsenale, łącznie 1016 wraz z prototypami.

Przypisy

  1. a b Wieliczko 2017 ↓, s. 19.
  2. a b c Wieliczko 2017 ↓, s. 17.

Bibliografia

  • Tadeusz Januszewski, Krzysztof Zalewski: Japońskie samoloty marynarki. T. I. Warszawa: Lampart, 2000. ISBN 83-86776-50-1.
  • Joao Paulo Juliao Matsuura: Mitsubishi F1M. WWII Imperial Japanese Naval Aviation Page. . (ang.).
  • Leszek A. Wieliczko. Mitsubishi F1M (Pete). „Technika Wojskowa Historia”. Nr specjalny 6(36)/2017, s. 16-25, 2017. Magnum X.