W tym artykule zajmiemy się tematem Musashi (1940), tematem, który wywołał zainteresowanie i debatę we współczesnym społeczeństwie. Musashi (1940) był przedmiotem badań, refleksji i kontrowersji, a jego wpływ był odczuwalny w różnych obszarach, od poziomu osobistego po globalny. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Musashi (1940), od jego pochodzenia i ewolucji po jego znaczenie w dzisiejszym świecie. Przeanalizujemy także różne opinie i stanowiska istniejące wokół Musashi (1940), a także implikacje, jakie ma to na życie ludzi i społeczeństwo w ogóle. Poprzez podejście interdyscyplinarne, artykuł ten stara się przedstawić wszechstronną i dogłębną wizję Musashi (1940), aby przyczynić się do zrozumienia i refleksji na temat tego tematu, który jest dziś tak istotny.
Musashi | |
Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Położenie stępki | |
Wodowanie | |
Dai-Nippon Teikoku Kaigun | |
Wejście do służby | |
Zatopiony | |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
65 000 t (standardowa) |
Długość |
262,7 m |
Szerokość |
36,9 m |
Zanurzenie |
9,8 m |
Napęd | |
4 turbiny parowe, 4 śruby | |
Prędkość |
27 węzłów |
Zasięg |
7200 mil morskich przy prędkości 16 węzłów |
Uzbrojenie | |
9 dział kalibru 460 mm 6 dział kalibru 155 mm 12 dział kalibru 127 mm 35 potrójnych dział przeciwlotniczych kalibru 25 mm 25 dział przeciwlotniczych kalibru 25 mm 4 wkm kalibru 13 mm | |
Załoga |
2399 |
Musashi (jap. 武蔵 Musashi) – japoński pancernik typu Yamato służący w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej w okresie II wojny światowej. Nazwa okrętu pochodzi od historycznej japońskiej prowincji Musashi. „Musashi” oraz bliźniaczy okręt „Yamato” były największymi i najcięższymi pancernikami w historii.
Okręt, zbudowany w latach 1938–1941, został oddany do służby w 1942 r. i pełnił funkcję okrętu flagowego japońskiej Połączonej Floty admirałów Isoroku Yamamoto (1941–1943) oraz Mineichi Koga (1943–1944). Pancernik został zatopiony 24 października 1944 podczas bitwy morskiej o Leyte przez amerykańskie samoloty startujące z lotniskowców.
Wrak okrętu został odnaleziony 1 marca 2015, w wyniku poszukiwań trwających ponad osiem lat, przez zespół pod kierownictwem Paula Allena.