Muzyka pop

Ten artykuł dotyczy muzyki. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

Pop

Pochodzenie	country, rock and roll, jazz, folk, muzyka taneczna, pop tradycyjny, soul
Czas i miejsce powstania	lata 60. XX wieku, Stany Zjednoczone, Wielka Brytania
Instrumenty	gitara, gitara basowa, perkusja, instrumenty klawiszowe
Podgatunki
synth pop, brit pop, indie pop, twee pop, jangle pop, pop symfoniczny, noise pop, power pop, avant-pop
Podgatunki powstałe z połączenia z innym stylem muzycznym
dream pop, pop-rock, pop punk, country pop
Style regionalne
j-pop, k-pop, c-pop, t-pop

Muzyka pop – ogólnie muzyka popularna, termin ten jest jednak wieloznaczny, w najszerszym sensie oznacza każdy rodzaj muzyki rozrywkowej, niezależnie od jej charakteru.

Definicja

W węższym zakresie popem nazywa się bardziej „miękki” i nastawiony na masowego odbiorcę odłam muzyki rockowej, charakteryzujący się prostotą, melodyjnością i szerszym niż w klasycznej muzyce rockowej użyciem syntezatorów i studyjnych technik nagraniowych. Często style popowe są „łagodniejszymi” odmianami pierwotnych stylów wyrosłych z różnych odmian muzyki rozrywkowej (nie tylko rockowej), lub kombinacjami tych odmian tak zestawianymi, aby usunąć brzmienia nietolerowane w danym momencie przez większość potencjalnych słuchaczy, oraz aby zachować brzmienia, które są aktualnie modne. Encyklopedia wydawnictwa Kluszczyński z 2009 roku definiuje muzykę pop jako rytmiczną muzykę instrumentalno-wokalną, często o charakterze tanecznym, utrzymaną w tonacjach durowych o prostej strukturze rytmicznej i melodycznej z powierzchownymi zapożyczeniami z różnych stylów muzycznych tworzonej w celach komercyjnych, natomiast encyklopedia wydawnictwa PWN definiuje muzykę pop jako każdy rodzaj muzyki rozrywkowej.

Za popowych uważa się więc, niezależnie od stylu muzyki, tych artystów, którzy tworzą swoją muzykę, kierując się wyłącznie gustami publiczności i całkowicie rezygnują z prób przekazywania jakichś głębszych wartości. Artystów, którzy się do tego oficjalnie przyznają, jest jednak niewielu i większość stara się dodawać do tworzonej przez siebie muzyki jakiś rodzaj „ideologii”. Dodatkowo wielu artystów, którzy u zarania swojej działalności byli dla pewnych kręgów odbiorców „kultowi” i „alternatywni”, po osiągnięciu sukcesu przestają być za takich uważani, mimo że bardzo często ich muzyka się nie zmienia, lecz tylko staje się popularna i modna, by nie rzec – spowszedniała. W efekcie odróżnienie „popu” od „nie popu” na bazie tej definicji jest często bardzo trudne i zaliczenie jakiegoś artysty do jednej z tych kategorii zależy od punktu widzenia.

Fakt, że muzyka pop jest „produkowana” dla czystej przyjemności słuchania, nie oznacza, że jest muzyką cechującą się amatorstwem. Wręcz przeciwnie, w produkcję piosenek pop zaangażowani są zazwyczaj profesjonaliści: tekściarze, kompozytorzy, choreografowie i muzycy sesyjni.

Charakterystyka

Typowy utwór muzyki pop zazwyczaj składa się ze stosunkowo krótkich partii muzycznych granych na gitarze elektrycznej, standardowym brzmieniu basu, perkusji i wokalu oraz bardzo chwytliwym refrenem i zapożyczeniami z innych stylów muzycznych.

Podgatunki i style muzyki pop

Rozwój muzyki pop spowodował wykształcenie w jej ramach wielu różnorodnych stylów muzycznych, takich jak:

• avant-pop
• brit pop
• college rock
• dream pop
• indie pop
• jangle pop
• noise pop
• pop symfoniczny
• progressive pop
• psychedelic-pop
• power pop
• synth pop
• twee pop

Praktycznie każdy gatunek muzyki rozrywkowej posiada swój popularny, komercyjny nurt, można więc wyróżniać takie style jak:

• country-pop
• dance pop
• pop metal
• pop punk
• pop-rock
• pop-rap

W zasadzie każda kultura muzyczna wykształciła swoją wersję muzyki pop. Można więc wyróżnić takie style jak:

• afro pop
• c-pop (pop chiński)
• indyjski pop
• j-pop (pop japoński)
• k-pop (pop koreański)
• latynoski pop
• t-pop (pop tajski)

i tym podobne.

Podsumowanie

Pop wykształcił szereg specyficznych dla siebie zjawisk związanych z kulturą masową, takich jak:

• boysband
• girlsband
• idol
• power play
• przebój (hit)

Z powodu wykrystalizowania się terminu „muzyka popowa” nastąpiło oddzielenie znaczeniowe tego terminu od terminu „muzyka rozrywkowa”, gdyż ten ostatni obejmuje zakres zarówno szerszy, jak i nieco inny, zajmując się w mniejszym stopniu odmianami o silnie rockowym pochodzeniu, za to nawiązując nawet do najbardziej lekkich odmian muzyki poważnej. Wychodzącym z użycia synonimem muzyki popowej jest termin „muzyka estradowa”.

Z powodu powyższych niejasności zaczęto również stosować określenie pop tradycyjny lub muzyka środka na określenie stylów muzyki popularnej powstałych przed epoką rock’n’rolla.

Przypisy