Nicolás Maduro
W dzisiejszym świecie Nicolás Maduro odegrał kluczową rolę w społeczeństwie. Jego wpływ rozciąga się na wszystkie dziedziny życia, od polityki po kulturę popularną. Z dnia na dzień Nicolás Maduro staje się coraz bardziej istotny, a jego wpływ jest odczuwalny wszędzie. W tym artykule szczegółowo zbadamy rolę, jaką odgrywa Nicolás Maduro w różnych aspektach społeczeństwa i jak ewoluowała na przestrzeni czasu. Od początków do obecnego stanu Nicolás Maduro wzbudził bezprecedensowe zainteresowanie, budząc debaty i refleksje u wszystkich typów odbiorców. Dlatego konieczne jest dokładne zbadanie różnych punktów widzenia otaczających Nicolás Maduro, aby zrozumieć jego znaczenie i wiedzieć, jak dostosować się do jego ciągłych zmian.
 Nicolás Maduro (2023) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Prezydent Wenezueli | |
| Okres | |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Wiceprezydent Wenezueli | |
| Okres |
od 13 października 2012 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister spraw zagranicznych | |
| Okres |
od 8 sierpnia 2006 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| |
| Odznaczenia | |
      _Ribbon.svg){kind=small}
| |
.jpg)
Nicolás Maduro Moros (ur. 23 listopada 1962 w Caracas) – wenezuelski polityk, minister spraw zagranicznych w latach 2006–2013, wiceprezydent Wenezueli (2012–2013). Od 5 marca do 19 kwietnia 2013 pełniący obowiązki prezydenta Wenezueli, zaprzysiężony na ten urząd 19 kwietnia 2013, zaś 10 stycznia 2019 zaprzysiężony na drugą kadencję.
Od 24 stycznia 2019 nieuznawany za prezydenta przez USA oraz większość państw Ameryki Łacińskiej i kilkanaście państw Europy, które uznały Juana Guaidó za tymczasową głowę państwa.
Życiorys
Działalność związkowa i początek kariery
Nicolás Maduro urodził się w 1962 w Caracas, gdzie po ukończeniu szkoły średniej, rozpoczął pracę jako kierowca miejskich autobusów. Jednocześnie, w latach 70. i 80. angażował się w działalność związkową. Należał do władz związku zawodowego stołecznego metra.
Pod koniec lat 80. rozpoczął działalność polityczną, związując się ze środowiskiem Hugo Cháveza. Został członkiem Boliwariańskiego Ruchu Rewolucyjnego-200, a w latach 1994–1997 wchodził w skład jego Biura Narodowego. W 1997, razem z Chavezem, współtworzył Ruch Piątej Republiki (MVR). Z ramienia tej partii w styczniu 1999 został deputowanym do Izby Deputowanych. W sierpniu 1999 objął mandat w Zgromadzeniu Konstytucyjnym, wyłonionym na drodze specjalnych wyborów powszechnych i mającego opracować nową konstytucję kraju. Po przyjęciu konstytucji i przeprowadzeniu w 2000 kolejnych wyborów, został deputowanym do Zgromadzenia Narodowego. W wyborach w 2005 uzyskał reelekcję, dwa lata później wszedł w skład nowo utworzonej Zjednoczonej Partii Socjalistycznej Wenezueli (PSUV).
Członkostwo w rządzie i wiceprezydent
Od stycznia 2005 do stycznia 2006 zajmował stanowisko przewodniczącego Zgromadzenia Narodowego. 8 lipca 2006 został mianowany przez prezydenta Cháveza ministrem spraw zagranicznych. 10 października 2012, trzy dni po zwycięstwie Cháveza w wyborach prezydenckich, został mianowany wiceprezydentem Wenezueli. Urząd ten objął uroczyście 13 października, zachowując jednocześnie stanowisko szefa dyplomacji, które zajmował jeszcze do 15 stycznia 2013. Po nominacji uważany był przez wielu komentatorów politycznych za potencjalnego sukcesora urzędującego prezydenta, który od 2011 zmagał się z chorobą nowotworową.
8 grudnia 2012 prezydent Chávez poinformował w orędziu do narodu o wznowieniu swojej choroby i konieczności podjęcia ponownego leczenia na Kubie. Jednocześnie po raz pierwszy zasygnalizował możliwość przeprowadzenia wyborów w kraju w przypadku pogorszenia się jego stanu zdrowia i wezwał do głosowania w takiej sytuacji na Nicolása Maduro.
Po przejściu niezbędnych operacji na Kubie, prezydent nie był jednakże w stanie powrócić do kraju i przez ponad dwa miesiące przebywał za granicą. Ostatecznie 18 lutego 2013 został przetransportowany do szpitala wojskowego w Caracas, gdzie 5 marca zmarł. Po jego śmierci wiceprezydent Maduro przejął obowiązki szefa państwa do czasu organizacji nowych wyborów prezydenckich – 8 marca został zaprzysiężony na tymczasowego prezydenta Wenezueli.
Prezydent
Głównym zadaniem Maduro jako tymczasowego prezydenta było rozpisanie wyborów prezydenckich. 9 marca komisja wyborcza Wenezueli poinformowała o rozpisaniu wyborów na 14 kwietnia. Maduro został wybrany przez Zjednoczoną Partię Socjalistyczną jako jej kandydat w wyborach. Jego głównym rywalem był Henrique Capriles Radonski z opozycyjnego ugrupowania. W przeprowadzonych 14 kwietnia wyborach Maduro uzyskał 50,7% głosów. 19 kwietnia 2013 został oficjalnie zaprzysiężony na prezydenta Wenezueli.
Od początku lutego 2014 w kraju trwają antyrządowe protesty. Przyczyną negatywnych społecznych nastrojów była niska skuteczność rządu prezydenta w walce z przestępczością, korupcją oraz rosnącą inflacją. W trwających zamieszkach zginęły jak dotąd 42 osoby, około 800 zostało rannych a ponad 3000 aresztowanych. Pomimo chęci ze strony opozycji do rozmów, nie udało się osiągnąć porozumienia, demonstrujący chcą aby Maduro ustąpił ze stanowiska.
Wyrazy poparcia dla prezydenta Maduro w związku z sytuacją w kraju wyrazili m.in. prezydent Boliwii Evo Morales i prezydent Syrii Baszszar al-Asad.
22 sierpnia 2015 prezydent Nicolás Maduro wprowadził stan wojenny na obszarach przygranicznych z Kolumbią i zamknął na trzy doby przejścia graniczne z tym krajem. Powodem takich decyzji były zamieszki i starcia przemytników z wenezuelskimi żołnierzami w tamtym regionie.
Fatalna sytuacja ekonomiczna kraju odbiła się na wynikach wyborów parlamentarnych, jakie odbyły się w Wenezueli 6 grudnia 2015 – Zjednoczona Partia Socjalistyczna Wenezueli przegrała z opozycyjną Koalicją na rzecz Jedności Demokratycznej i uzyskała jedynie 55 miejsc w parlamencie liczącym 167 członków.
W kwietniu 2016 rząd wprowadził zmiany w prawie pracy, by jak najbardziej ograniczyć zużycie prądu w kraju. Pierwszym krokiem było wprowadzenie w sektorze publicznym piątków wolnych od pracy, jednak już trzy tygodnie później prezydent powiększył pulę dni wolnych również o środę i czwartek. Wkrótce potem nakazano podniesienie minimalnego wynagrodzenia o 30%, była to już 12. sztuczna podwyżka od momentu objęcia prezydentury przez Maduro. W tym okresie kraj zaczął się mierzyć z największym kryzysem ekonomicznym od objęcia władzy przez socjalistów w 1999, radykalnie zwiększył się poziom przestępczości, powszechne są braki leków oraz brak funduszy nawet na dodrukowanie waluty.
W maju 2018 Maduro został wybrany w przedterminowych wyborach prezydenckich na drugą kadencję z wynikiem 68% poparcia. Przyspieszone wybory przeprowadzono 20 maja; nie wzięła w nich udziału większość opozycji, a główni potencjalni jej kandydaci zostali pozbawieni praw wyborczych bądź uwięzieni – głównym kontrkandydatem był gubernator Henri Falcon deklarujący przejście do opozycji. Stany Zjednoczone uznały wybory za sfałszowane i nałożyły sankcje na Wenezuelę.
Do zaprzysiężenia doszło 10 stycznia 2019 w Caracas. Na uroczystość nie przybyli ani przedstawiciele rządu USA ani Unii Europejskiej, uznając wybory za nieuczciwe. Prezydentura Maduro uzyskała jednak wsparcie części krajów, w tym Rosji, Chińskiej Republiki Ludowej, Turcji, czy Iranu. Uznanie większości państw zachodnich zyskał natomiast Juan Guaido, ogłoszony pełniącym obowiązki prezydenta przez Zgromadzenie Narodowe.
Odznaczenia
- Wielki Łańcuch Orderu Oswobodziciela (2013)
- Wielki Mistrz Orderu Francisco de Mirandy (ex offico)
- Łańcuch Orderu Wyzwoliciela San Martina (Argentyna, 2013)
- Wielki Łańcuch Narodowego Orderu Kondora Andów (Boliwia, 2013)
- Order Gwiazdy Palestyny (Palestyna, 2014)
- Order Augusto Césara Sandino I klasy (Nikaragua, 2015)
- Order Joségo Martí (Kuba, 2016)
Uwagi
- ↑ Do 19 kwietnia 2013 pełniący obowiązki.
Przypisy
- ↑ a b c Maduro rozpoczął drugą kadencję jako prezydent Wenezueli , TVN24.pl, 10 stycznia 2019 (pol.).
- ↑ Patryk Osowski (oprac.), Polska uznała Juana Guaido za tymczasowego prezydenta Wenezueli , wiadomosci.wp.pl, 4 lutego 2019 (pol.).
- ↑ a b Venezuela’s Chavez names Maduro vice-president. Reuters, 11 października 2012. . (ang.).
- ↑ a b c Maduro Moros, Nicolás. asambleanacional.gob.ve. . (hiszp.).
- ↑ a b Nicolás Maduro Moros. embavenez-turquia.com. . . (ang.).
- ↑ August 2006. rulers.org. . (ang.).
- ↑ Hugo Chavez names Nicolas Maduro as his vice-president. BBC News, 11 października 2012. . (ang.).
- ↑ Chavez’s heir apparent, a favorite of Cuba. AFP, 15 października 2012. . . (ang.).
- ↑ Chavez misses key speech, but names new foreign minister, Venezuelan VP says. cnn.com, 16 stycznia 2013. . (ang.).
- ↑ Venezuela’s Chavez says cancer back, plans surgery. usatoday.com, 9 grudnia 2012. . (ang.).
- ↑ Nicolas Maduro zaprzysiężony prezydentem Wenezueli. Opozycja: To pogwałcenie konstytucji. Polska The Times. . (pol.).
- ↑ W Wenezueli rozpoczęły się wybory prezydenckie. Duże szanse „polskiego” kandydata. Gazeta.pl. . (pol.).
- ↑ Maduro narrowly wins Venezuela’s presidential poll. Euronews. . (ang.).
- ↑ Nicolas Maduro sworn in as new Venezuelan president. BBC World. . (ang.).
- ↑ Antyrządowe protesty w Wenezueli. Pojawiła się szansa na przełom?. Polskie Radio. . (pol.).
- ↑ Policeman shot dead in Venezuela protests. Yahoo. . (ang.).
- ↑ Al menos 80 jóvenes detenidos por la GNB en la Av. Francisco de Miranda (Fotos). lapatilla. . (hiszp.).
- ↑ Bolivia acusa de golpismo a la oposición venezolana. DW. . (hiszp.).
- ↑ Al Assad expresa su solidaridad a Maduro ante el intento de «sembrar el caos» que se produce en Siria y Venezuela. La Razon. . (hiszp.).
- ↑ Venezuela state under martial law against smugglers, BBC News, 2015-08-22.
- ↑ Przemytnicy ranili żołnierzy. Prezydent zamyka granicę, tvn24.pl, 2015-08-22.
- ↑ Wenezuela: rząd wprowadza dwudniowy tydzień pracy, by oszczędzać prąd, bankier.pl, 2016-04-28.
- ↑ Wenezuela: prezydent Maduro podniósł minimalne wynagrodzenie o 30%, bankier.pl, 2016-05-01.
- ↑ Wenezueli nie stać na dodruk pieniędzy, wp.pl, 2016-05-02.
- ↑ Wenezuela: brakuje 85% leków, rynekaptek.pl, 2016-04-25.
- ↑ Wybory w czasach kryzysu. Chce wygrać, choć naród ma go dość , TVN24.pl, 20 maja 2018 (pol.).
- ↑ Maduro ogłoszony zwycięzcą. Opozycja nie uznaje wyniku wyborów , TVN24.pl, 21 maja 2018 (pol.).
- ↑ Wenezuela po sfałszowanych wyborach. USA nakładają kolejne sankcje – tvp.info , www.tvp.info (pol.).
- ↑ Nicolás Maduro asume Presidencia en Venezuela, „El Economista” (hiszp.) .
- ↑ Maduro es condecorado en Argentina con la Orden Libertador de San Martín, Gobierno Bolivariano de Venezuela (hiszp.) .
- ↑ Presidente Maduro fue condecorado con la orden Cóndor de los Andes en Bolivia, AVN (hiszp.) .
- ↑ Mahmud Abbas condecoró al Presidente Maduro con la Estrella Palestina, VTV (hiszp.) .
- ↑ Presidente Maduro fue condecorado con orden Augusto Sandino. minci.gob.ve. ., Gobierno Bolivariano de Venezuela (hiszp.) .
- ↑ Condecorado Nicolás Maduro con la Orden José Martí, cubadebate.cu (hiszp.) .
