Nikołaj Rubinstein

W tym artykule zbadamy różne aspekty Nikołaj Rubinstein, tematu, który z biegiem czasu wzbudził ciekawość i zainteresowanie wielu osób. Od wpływu na współczesne społeczeństwo po znaczenie w historii, Nikołaj Rubinstein odegrał fundamentalną rolę w różnych aspektach naszego życia. Poprzez wyczerpującą analizę zagłębimy się w niuanse i wymiary Nikołaj Rubinstein, ujawniając jego znaczenie i wpływ w różnych obszarach. Podobnie zbadamy różne perspektywy, które istnieją wokół Nikołaj Rubinstein, umożliwiając w ten sposób szersze i pełniejsze zrozumienie tego bardzo istotnego tematu.

Nikołaj Rubinstein
Николай Григорьевич Рубинштейн
Ilustracja
Nikołaj Rubinstein, 1872
Imię i nazwisko

Nikołaj Grigorjewicz Rubinstein

Data i miejsce urodzenia

14 czerwca 1835
Moskwa

Pochodzenie

rosyjskie

Data i miejsce śmierci

23 marca 1881
Paryż

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianista, kompozytor, dyrygent, pedagog

Nikołaj Grigorjewicz Rubinstein (ros. Николай Григорьевич Рубинштейн; ur. 2 czerwca?/14 czerwca 1835 w Moskwie, zm. 11 marca?/23 marca 1881 w Paryżu) – rosyjski pianista, dyrygent, kompozytor i pedagog; brat pianisty Antona Rubinsteina.

Życiorys

W wieku 4 lat rozpoczął naukę gry na fortepianie u matki. W latach 1844–1846 studiował grę na fortepianie u Theodora Kullaka i kompozycję u Siegfrieda Dehna w Berlinie. Po powrocie do Moskwy uczył się u Aleksandra Villoinga. Studiował prawo na Uniwersytecie Moskiewskim, uzyskując dyplom w 1855 roku. Prowadził działalność jako pianista. Założył moskiewski oddział Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego, którym kierował w latach 1860–1881. W 1863 roku zorganizował przy nim klasy muzyczne, doprowadzając następnie do przekształcenia ich w 1866 roku w Konserwatorium Moskiewskie. Zmarł na gruźlicę. Piotr Czajkowski zadedykował jego pamięci swoje Trio fortepianowe a-moll.

Zasłynął przede wszystkim jako pedagog i organizator życia muzycznego, jako pianista nigdy nie dorównał sławą bratu. Jako dyrygent wprowadził na sceny rosyjskie dzieła twórców europejskich takich jak J.S. Bach i Richard Wagner, propagował też twórczość Piotra Czajkowskiego, dokonując prawykonań wielu jego utworów. Do jego uczniów należeli Siergiej Taniejew, Aleksandr Siloti i Emil von Sauer.

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 509–510. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3081. ISBN 0-02-865530-3.
  3. a b c d Daniel Jaffé: Historical Dictionary of Russian Music. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 273. ISBN 978-0-8108-5311-9.

Linki zewnętrzne