Notker Balbulus

W dzisiejszym świecie Notker Balbulus jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona odbiorców. Od jego początków po wpływ na społeczeństwo, Notker Balbulus był przedmiotem badań i debat w różnych obszarach. Z biegiem czasu Notker Balbulus ewoluował i dostosował się do zmian, utrzymując swój wpływ na różne aspekty codziennego życia. W tym artykule zbadamy znaczenie Notker Balbulus, analizując jego różne wymiary i znaczenie we współczesnym świecie. Poprzez kompleksową analizę będziemy starali się lepiej zrozumieć znaczenie Notker Balbulus i jego wpływ na nasze społeczeństwo.

Błogosławiony
Notker Balbulus OSB
Ilustracja
Notker, ikona
Data i miejsce urodzenia

ok. 840
Jonschwil (w dzis. kantonie St. Gallen)

Data i miejsce śmierci

6 kwietnia 912
Opactwo Sankt Gallen

Czczony przez

Kościół katolicki
Kościoły ewangelickie

Beatyfikacja

1624 (zatwierdzenie kultu)

Wspomnienie

6 kwietnia

Notker Balbulus (Jąkała) (ur. ok. 840 prawd. w Jonschwil, zm. 6 kwietnia 912 w St. Gallen)benedyktyn (OSB) i kronikarz z czasów Karola Wielkiego, kompozytor, poeta i teoretyk muzyki, błogosławiony Kościoła katolickiego.

Życiorys

Niemal przez całe życie, jako zakonnik, związany był z klasztorem w opactwie Sankt Gallen (istniejącym w latach 719-1805). Napisał kilkadziesiąt sekwencji, z których najlepiej znany jest cykl roczny liczący sobie 40 utworów. W latach 881-887 napisał traktat o muzyce pt. Proemium. Notkerowi przypisywane jest również autorstwo Gesta Caroli Magni ("Żywota Karola Wielkiego") sporządzonego prawdopodobnie w latach 883-887 na prośbę cesarza Karola III Grubego (Otyłego).

Jego kult został zatwierdzony w 1624 roku.

Wspomnienie liturgiczne bł. Notkera obchodzone jest w Kościele rzymskokatolickim w dzienną pamiątkę śmierci. Również ewangelicy wspominają błogosławionego tego dnia. Uroczystości w diecezji Sankt Gallen obchodzone są 9 maja.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Notker (Ndger). DEON.pl z inicjatywy SJ i Wydawnictwa WAM. .
  2. a b Notker Balbulus. Ökumenisches Heiligenlexikon. . (niem.).
  3. Anna Rydzanicz: Trzy Tradycje we Wrocławiu. Przegląd Prawosławny Numer 9(243), wrzesień 2005. .
  4. Benedyktyni. Encyklopedia Gutenberga online. .
  5. Matthew Innes, Memory, Orality and Literacy in an Early Medieval Society, „Past & Present”, luty 1998, s. 6, JSTOR651220 (ang.).

Bibliografia

  • Gustaw Faber – Merowingowie i Karolingowie, PIW, Warszawa 1994.