OKO.press

W tym artykule omówimy OKO.press, temat, który w ostatnich latach przykuł uwagę wielu osób. OKO.press był przedmiotem debaty w społeczeństwie, generując szeroką gamę opinii i perspektyw. Ponieważ OKO.press jest nadal aktualny w dzisiejszym świecie, ważne jest zbadanie różnych aspektów związanych z tym tematem. W tym artykule przyjrzymy się różnym punktom widzenia i analizom, aby zapewnić kompleksowy pogląd na OKO.press. Ponadto przeanalizujemy jego wpływ w różnych obszarach i ewolucję na przestrzeni czasu. Ten artykuł ma na celu rzucić światło na OKO.press i promować głębsze zrozumienie jego dzisiejszego znaczenia.

OKO.press
Typ strony

serwis informacyjny

Data powstania

15 czerwca 2016

Autor

Piotr Pacewicz
Michał Danielewski
Magdalena Chrzczonowicz
Agata Szczęśniak
Adam Leszczyński

Właściciel

Fundacja Ośrodek Kontroli Obywatelskiej „OKO”

Rejestracja

opcjonalna

Wersje językowe

polska

Strona internetowa

OKO.press – polski internetowy serwis informacyjny i opiniotwórczy o tematyce polityczno-społecznej o profilu lewicowym, głównie skoncentrowany na dziennikarstwie śledczym i kontroli władzy.

Piotr Pacewicz, Bartosz Kocejko i Daniel Flis z redakcji OKO.press
Piotr Pacewicz, Bartosz Kocejko i Daniel Flis z redakcji OKO.press

Historia

Serwis OKO.press został uruchomiony 15 czerwca 2016 przez Fundację Ośrodek Kontroli Obywatelskiej „OKO”, założoną 10 marca 2016 przez Helenę Łuczywo, Seweryna Blumsztajna, Jacka Rakowieckiego, Jana Ordyńskiego i Piotra Pacewicza, przy wsparciu: Agory, wydawcy „Gazety Wyborczej”, spółki Polityka i osób prywatnych. Jest przedsięwzięciem non-profit, utrzymując się wyłącznie z dobrowolnych datków czytelników oraz grantów od niezależnych organizacji pozarządowych. W październiku 2018 serwis zanotował ponad 1 milion unikalnych użytkowników. Półtora roku później, w kwietniu 2020 roku, odnotowano już ponad 5 milionów unikalnych użytkowników, którzy dokonali ponad 13 milionów odsłon.

Działalność i zespół redakcyjny

Jako „obywatelskie narzędzie kontroli władzy” serwis OKO.press ma weryfikować wypowiedzi polityków i osób publicznych. Spośród publikacji serwisu wyróżniają się: „Śledztwa Oka” o nadużyciach i przypadkach korupcji, dział „Prawda czy fałsz?” ze sprawdzanymi wypowiedziami osób publicznych, analizy realizacji obietnic rządzącej partii i urzędującego prezydenta, a także teksty analityczne o problemach gospodarczych, demograficznych, historycznych i społecznych. W styczniu 2021 roku OKO.press uruchomiło nowy podcast „Powiększenie” prowadzony przez Agatę Kowalską. Jesienią 2021 wystartował dział reportażu OKO.press prowadzony przez Włodzimierza Nowaka, a w maju 2022 roku wydanie weekendowe portalu (odpowiadają za nie Edward Krzemień i Miłada Jędrysik).

Redaktorem naczelnym portalu jest Piotr Pacewicz, były zastępca redaktora naczelnego „Gazety Wyborczej”, jego zastępcami są Magdalena Chrzczonowicz i Michał Danielewski. W skład zespołu redakcyjnego wchodzą również m.in. Edward Krzemień, Adam Leszczyński, Agata Szczęśniak, Anton Ambroziak, Dominika Sitnicka, Maria Pankowska, Daniel Flis, Sebastian Klauziński, Katarzyna Kojzar, Agnieszka Jędrzejczyk, Miłada Jędrysik.

Krytyka

Portal był krytykowany przez Polska Press zarzucający portalowi jednostronny przekaz, krytyczny wobec Prawa i Sprawidliwości.

Portal przegrał w 2019 proces w trybie wyborczym za nieprawdziwe przypisanie Kai Godek hajlowania na zdjęciach.

Pozycja na rynku mediów

W 2020 roku znalazło się wśród najbardziej opiniotwórczych i czytanych mediów w Polsce. W badaniu Digital News Report 2020 roku na zlecenie Instytutu Reutersa, OKO.press zajęło w Polsce pierwsze miejsce w kategorii „Other Online News Brands”, która skupia marki medialne niebędące tradycyjnymi mediami i nienależące do żadnej firmy medialnej.

W lipcu 2020 roku w badaniu Instytutu Monitorowania Mediów OKO.press znalazło się w dziesiątce najbardziej opiniotwórczych portali internetowych w Polsce.

W badaniu Digital News Report 2021 OKO.press znalazło się w czołówce najpopularniejszych źródeł informacyjnych online w Polsce, z zasięgiem tygodniowym na poziomie 11%.

Nagrody

  • Grand Press 2016 w kategorii „News”: nagroda za cykl tekstów Afera misiewiczowa Konrada Radeckiego-Mikulicza i Stanisława Skarżyńskiego;
  • Grand Press 2016 w kategorii „Dziennikarka roku”: Bianka Mikołajewska;
  • Pióro Nadziei 2018 przyznane przez Amnesty International: Anton Ambroziak;
  • Nagroda Radia Zet im. A. Woyciechowskiego 2019: Bianka Mikołajewska „Dziennikarką Dekady 2010–2019”;
  • Nagroda „Freedom of Expression” przyznana przez organizację Index on Censorship (2020);
  • Nagroda „Korony Równości” w kategorii „media” przyznana w plebiscycie Kampanii Przeciw Homofobii za zaangażowanie w walkę o równe prawa dla społeczności LGBTQI (2020);
  • Pióro Nadziei 2021 - Nagroda dla Szymona Opryszka za serię reportaży o drodze do granicy polsko-białoruskiej;
  • Festiwal Wrażliwy w Gdyni 2022 - Nagroda dla Szymona Opryszka i Doroty Borodaj za reportaże OKO.press;
  • Nagroda im. Inge Feltrinelli 2022 - Agata Kubis, fotoreporterka OKO.press, laureatką za cykl zdjęć z polsko-białoruskiej granicy;
  • Pióro Nadziei 2022 - Redaktorka OKO.press Agnieszka Jędrzejczyk laureatką nagrody Amnesty International;
  • Nagroda im. Teresy Torańskiej 2022 - Dorota Borodaj laureatką nagrody magazynu Newsweek;
  • Polsko-Niemiecka Nagroda Dziennikarska im. Tadeusza Mazowieckiego 2023 Katarzyna Kojzar za reportaż „Rzeka płynie i umiera. Czy walka o Odrę jest z góry przegrana?”.

Uwagi

  1. ↑ Innymi nominowanymi byli Hong Kong Free Press, SOS Médias Burundi i wenezuelski dziennikarz Marco Ruiz Silvera. 16 kwietnia 2020 r. zwycięzcą ogłoszono OKO.press. Zasiadająca w jury nagrody Rachael Jolley, redaktorka naczelna magazynu „Index on Censorship”, uzasadniła wyróżnienie: „OKO.press działa w Polsce, gdzie media spotykają się z coraz większymi ograniczeniami i coraz trudniej o rzetelną, obiektywną, zweryfikowaną informację. OKO jej dostarcza w czasach, kiedy naprawdę jest potrzebna”.

Przypisy

  1. ↑ O nas - Redakcja OKO.press , oko.press (pol.).
  2. ↑ Ruszył serwis OKO.press patrzący na ręce władzy. W redakcji dziennikarze z „GW”, „Polityki”, TVN i TOK FM. wirtualnemedia.pl. . (pol.).
  3. ↑ Kamil Jastrzębski, Wizerunek konserwatyzmu w polskich portalach społeczno-politycznych, „Naukowy Przegląd Dziennikarski” (2/21), luty 2021, s. 78.
  4. ↑ Fundacja OKO. oko.press. . (pol.).
  5. ↑ Jarosław Kurski: Mamy na was OKO. wyborcza.pl. .
  6. ↑ a b Po co OKO?. oko.press. . (pol.).
  7. ↑ Rekordowy miesiąc OKO.press. Pedofilia w Kościele, PiS prze/wy/grywa wybory, Europa, tęczowa flaga. oko.press, 2018-11-04. . (pol.).
  8. ↑ Trzykrotny wzrost liczby Czytelników OKO.press. Dzięki za zaufanie! , OKO.press, 11 maja 2020 .
  9. ↑ Agora i Polityka wsparły powstanie serwisu Oko.press. press.pl. . (pol.).
  10. ↑ Jerzy Baczyński: Otwieramy OKO. polityka.pl, 2016-06-14. . (pol.).
  11. ↑ „Powiększenie”
  12. ↑ Agata Kowalska w OKO.Press, zajmie się treściami audio , wirtualnemedia.pl (pol.).
  13. ↑ Dzięki Wam wzmacniamy skład! Poznajcie nowe twarze w OKO.press , OKO.press .
  14. ↑ Zapraszamy na Weekend OKO.press. .
  15. ↑ O nas – Redakcja OKO.press , oko.press (pol.).
  16. ↑ a b c d e O nas – redakcja OKO.press , oko.press (pol.).
  17. ↑ Oko.press od początku stoi po jednej ze stron podziału polityczno-medialnego , Press.pl (pol.).
  18. ↑ OKO.press mało obywatelski, może być zbyt stronniczy politycznie i ma niejasny model biznesowy (opinie) , www.wirtualnemedia.pl, 20 czerwca 2016 (pol.).
  19. ↑ Godek: Wygrałam w trybie wyborczym z oko.press , Rzeczpospolita (pol.).
  20. ↑ Poland , Digital News Report (ang.).
  21. ↑ Miłada Jędrysik, Piotr Pacewicz, OKO.press wśrod opiniotwórczych i najchętniej czytanych portali , OKO.press, 23 czerwca 2020 .
  22. ↑ Najbardziej opiniotwórcze media w Polsce – lipiec 2020 , IMM – monitoring mediów, 25 sierpnia 2020 (pol.).
  23. ↑ Poland , Reuters Institute for the Study of Journalism (ang.).
  24. ↑ a b Index on Censorship – Journalism 2020 , Index on Censorship, 16 kwietnia 2020 (ang.).
  25. ↑ Anna Wójcik: OKO.press z nagrodą Freedom of Expression 2020 za obronę wolności słowa w Polsce! Dziękujemy!. OKO.press, 16 kwietnia 2020. .
  26. ↑ Kampania Przeciw Homofobii przyznała Korony Równości za wspieranie społeczności LGBT+. noizz.pl, 28 września 2020. .
  27. ↑ Mateusz Witczak: Korony Równości. Kilka pokoleń przeciw homofobii. polityka.pl, 28 września 2020. .
  28. ↑ Magdalena Chrzczonowicz, Agata Szczęśniak: OKO.press z Koroną Równości! Nagrodzono też Wandę Traczyk-Stawską, Agnieszkę Dziemianowicz-Bąk, Atlas Nienawiści. OKO.press, 27 września 2020. .
  29. ↑ Szymon Opryszek z nagrodą Pióro Nadziei za serię reportaży o drodze do granicy polsko-białoruskiej , oko.press (pol.).
  30. ↑ Za czułość i odwagę. Dorota Borodaj i Szymon Opryszek nagrodzeni za reportaże w OKO.press , oko.press (pol.).
  31. ↑ Agata Kubis, fotoreporterka OKO.press z nagrodą im. Inge Feltrinelli. Za cykl zdjęć z polsko-białoruskiej granicy , oko.press (pol.).
  32. ↑ Agnieszka Jędrzejczyk z OKO.press nagrodzona Piórem Nadziei przez Amnesty International , oko.press (pol.).
  33. ↑ Dorota Borodaj, reporterka OKO.press z nagrodą im. Torańskiej! Za „Spowiedź pogranicznika” , oko.press (pol.).
  34. ↑ "Niech żyje Odra!" Nasza dziennikarka Katarzyna Kojzar z Polsko-Niemiecką Nagrodą Dziennikarską , oko.press (pol.).

Linki zewnętrzne

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot