Dzisiaj Odznaka „Za zasługi w obronie granic PRL” jest tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem i znaczeniem w dzisiejszym społeczeństwie. Wpływ Odznaka „Za zasługi w obronie granic PRL” rozciąga się na różne aspekty życia codziennego, wywołując debaty, badania i refleksje w różnych obszarach. Ważne jest, aby dogłębnie przeanalizować Odznaka „Za zasługi w obronie granic PRL”, aby zrozumieć jego wpływ i znaleźć możliwe rozwiązania problemów, jakie stwarza. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Odznaka „Za zasługi w obronie granic PRL”, odnosząc się do jego implikacji w różnych kontekstach i oferując kompleksowe spojrzenie na ten ważny temat. Idąc tym tropem, zagłębimy się w krytyczną analizę Odznaka „Za zasługi w obronie granic PRL”, starając się zrozumieć jego zakres i przewidzieć jego możliwe konsekwencje w przyszłości.
Awers odznaki złotej, rewers odznaki srebrnej i awers odznaki brązowej | |
Baretka odznaki złotej | |
Baretka odznaki srebrnej | |
Baretka odznaki brązowej | |
Ustanowiono | |
---|---|
Wycofano | |
Dewiza |
ZA ZASŁUGI W OCHRONIE |
Wielkość |
∅ 33 mm |
Kruszec |
metal w kolorze brązowym, srebrnym lub złotym |
Powiązane |
Odznaka „Za zasługi w ochronie porządku publicznego”, |
Odznaka „Za zasługi w obronie granic PRL” – polskie resortowe odznaczenie cywilne okresu PRL, nadawane przez ministra spraw wewnętrznych.
Odznaka „Za zasługi w obronie granic PRL” została ustanowiona uchwałą Rady Ministrów z 6 czerwca 1975. Uchwała ta została uchylona 7 grudnia 1990 i tym samym nadawanie odznaki zakończono. Odznaka podzielona była na trzy stopnie (odznaka złota, odznaka srebrna i odznaka brązowa).
Odznaka mogła być nadawana:
Odznaka mogła być również nadana jednostce Wojsk Ochrony Pogranicza, instytucji, zakładowi, przedsiębiorstwu lub organizacji społecznej szczególnie zasłużonym w ochronie granic Państwa.
Odznakę nadawał minister spraw wewnętrznych na wniosek Dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza. Nadawana była z okazji Święta Odrodzenia Polski – 22 lipca, rocznicy powołania Wojsk Ochrony Pogranicza – 10 czerwca lub Dnia Wojska Polskiego – wówczas 12 października, a w szczególnie uzasadnionych wypadkach w innych terminach. Osoba wyróżniona otrzymywała odznakę i jej legitymację. Przy nadawaniu odznaki zachowywano kolejność w stopniach (najpierw brązową, następnie srebrną i złotą), lecz w szczególnie uzasadnionych wypadkach można było od niej odstąpić.
Minister mógł pozbawić odznaki w razie stwierdzenia, że jej nadanie nastąpiło w wyniku błędu albo że osoba wyróżniona dopuściła się czynu, wskutek którego stała się niegodna tej odznaki. Koszty związane z nadawaniem odznaki pokrywano z budżetu MSW.
Odznaka miała kształt krążka o średnicy 33 mm, wykonanego z metalu w kolorze brązowym, srebrnym lub złotym. Na awersie pośrodku znajdował się kontur granic PRL z wkomponowanym wizerunkiem orła (według wzoru godła Polski). Od konturu granic promieniście obchodziło osiem stylizowanych słupów granicznych, między którymi znajdował się skrót: PRL. Na rewersie umieszczony był skierowany w dół miecz przesłonięty tarczą, na której umieszczony był napis w siedmiu wierszach: ZA ZASŁUGI / W OCHRONIE / GRANIC / POLSKIEJ / RZECZYPO / SPOLITEJ / LUDOWEJ. Od dolnej krawędzi tarczy ku górze po obu stronach rozchodziły się dwie gałązki laurowe.
Odznakę noszono na wstążce o szerokości 35 mm, której środkowa część była koloru zielonego, a boczne oblamowania były koloru biało-czerwonego.
Odznakę noszono na lewej stronie piersi w kolejności za odznaczeniami państwowymi.