W dzisiejszym świecie Ols nadal jest tematem zainteresowania i debaty. Z biegiem czasu stała się podstawowym elementem społeczeństwa i wpłynęła na różne aspekty codziennego życia. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, politycznym, naukowym czy kulturowym, Ols pozostawił znaczący ślad w historii i nadal generuje kontrowersje i sprzeczne opinie. W tym artykule dokładnie przestudiujemy wpływ Ols w różnych kontekstach, a także postępy i wyzwania, jakie reprezentuje na przyszłość.
Ols w Puszczy Białowieskiej, początek maja | |
Symbol |
Ol |
---|---|
Tereny |
nizinne |
Gleby |
torfowomurszowe, torfowe, mineralnomurszowe, mułowomurszowe, torfowomułowe |
Gatunki główne |
olsza czarna I–II bonitacji |
Gatunki domieszkowe |
jesion, brzoza omszona, świerk (kraina II) |
Gatunki podszytowe |
leszczyna, kruszyna, bez czarny, porzeczka czarna, jarząb, czeremcha |
Typ siedliskowy lasu |
Ols, oles, bagienny las olszowy lub olchowy – las z dominacją olszy czarnej porastający bagienne siedliska, o okresowo wysokim poziomie wody stojącej i różnej żyzności. Ma zwykle charakterystyczną kępową strukturę runa – na kępach wokół szyi korzeniowej olszy rosną gatunki borowe, w dolinkach przynajmniej okresowo wypełnianych wodą – rośliny bagienne.
Olsy są zazwyczaj trudno dostępne, głównie ze względu na podmokły grunt. Poziom wody sięga od kilku do kilkudziesięciu centymetrów. Są to najczęściej wody stojące, rzadziej wolno płynące.
Kępy w mniej zwartych olsach mogą być znacznie od siebie oddalone, rozdzielone wodą.
Zbiorowisko to wytwarzane jest na glebach wytworzonych z torfowisk niskich, lecz często spotyka się je na glebach murszowych wytworzonych na piaskach i madach rzecznych, najczęściej są to gleby murszowo-mineralne, murszowe, mulowo-murszowe, torfowo-murszowe, murszowo-glejowe z mullem murszowatym. Dominującą forma próchnicy typu mull.
Gatunkiem drzewa dominującym w lesie tego typu jest olsza czarna, czasem towarzyszy jej brzoza omszona, jesion wyniosły lub sosna zwyczajna. Na podszyt składają się: czeremcha zwyczajna (Padus avium), kalina koralowa (Viburnum opulus), kruszyna pospolita (Frangula alnus) a także niektóre gatunki wierzb, np. wierzba uszata (Salix aurita). Często spotykany jest również chmiel zwyczajny (Humulus lupulus). Kępy porasta bogata roślinność leśna, w tym: bluszczyk kurdybanek (Glechoma hederacea), kosaciec żółty (Iris pseudacorus), kuklik zwisły (Geum rivale) i czyściec leśny (Stachys sylvatica).
Rośliny bagienne występujące w zalanych fragmentach lasu to przeważnie knieć błotna (Caltha palustris), pępawa błotna (Crepis paludosa), psianka słodkogórz (Solanum dulcamara).
Gatunki runa różnicujące ols od lasu wilgotnego:
Gatunki częste:
Z punktu widzenia syntaksonomii olsy są tożsame ze zbiorowiskiem Carici elongatae-Alnetum Koch 1926 (ols środkowoeuropejski). Często jednak, zwłaszcza w polskich pracach fitosocjologicznych, zbiorowisko to dzielone jest na dwa zespoły:
W Europie zachodniej występuje atlantycka odmiana olsu określana jako zbiorowisko Carici laevigatae-Alnetum.