Péter Erdő

Dziś Péter Erdő to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Dzięki swojemu wpływowi na współczesne społeczeństwo Péter Erdő stał się przedmiotem debaty i refleksji dla osób w każdym wieku. Od swoich początków do obecnej ewolucji, Péter Erdő wzbudził niespotykane dotąd zainteresowanie, stając się punktem odniesienia dla zrozumienia podstawowych aspektów życia codziennego. W tym artykule szczegółowo zbadamy wpływ Péter Erdő na różne aspekty społeczeństwa, analizując jego wpływ w różnych sferach i oferując kompleksowe spojrzenie na jego dzisiejsze znaczenie.

Péter Erdő
Kardynał prezbiter
Prymas Węgier
Ilustracja
Herb duchownego Initio non erat nisi gratia
Na początku nie było niczego oprócz łaski
Kraj działania

Węgry

Data i miejsce urodzenia

25 czerwca 1952
Budapeszt

Arcybiskup metropolita ostrzyhomsko-budapeszteński
Okres sprawowania

od 2002

Prymas Węgier
Okres sprawowania

od 7 grudnia 2002

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

18 czerwca 1975

Nominacja biskupia

5 listopada 1999
biskup pomocniczy Székesfehérvár
biskup tytularny Puppi

Sakra biskupia

6 stycznia 2000

Kreacja kardynalska

21 października 2003
Jan Paweł II

Kościół tytularny

S. Balbinae

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

6 stycznia 2000

Miejscowość

Watykan

Miejsce

bazylika św. Piotra

Konsekrator

Jan Paweł II

Współkonsekratorzy

Giovanni Battista Re
Marcello Zago

Péter Erdő (ur. 25 czerwca 1952 w Budapeszcie) – węgierski duchowny katolicki, arcybiskup-metropolita Esztergomu (Ostrzyhomia-Budapesztu), kardynał, prymas Węgier.

Życiorys

Studiował w seminariach w Esztergomie i Budapeszcie, święcenia kapłańskie przyjął 18 czerwca 1975 w Budapeszcie z rąk László Lékaia. Inkardynowany do archidiecezji Esztergom, przez dwa lata był wikarym parafii w Dorog. W latach 1977–1980 odbył uzupełniające studia w Rzymie, uwieńczone doktoratami z teologii i prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim. Po powrocie na Węgry był profesorem seminarium w Esztergomie; w 1988 związał się z Katolickim Uniwersytetem Pétera Pázmánya w Budapeszcie, gdzie był kolejno profesorem, dziekanem Wydziału Teologicznego (1997) i rektorem (1998). W 1986 wykładał gościnnie na rzymskim Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Jako ekspert wziął udział w II specjalnej sesji Światowego Synodu Biskupów na temat Kościoła w Europie w październiku 1999 roku.

5 listopada 1999 Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym Székesfehérvár, ze stolicą tytularną Puppi; 6 stycznia 2000 także papież udzielił mu w Watykanie sakry biskupiej. W grudniu 2002 Erdő został promowany na stolicę arcybiskupią i prymasowską Esztergom-Budapeszt. Rok później, 21 października 2003, odebrał z rąk papieża nominację kardynalską, z tytułem prezbitera S. Balbinae. Był najmłodszym uczestnikiem konklawe po śmierci Jana Pawła II w kwietniu 2005 roku.

W latach 2005–2015 był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Węgier.

W październiku 2006 został wybrany na przewodniczącego Rady Konferencji Episkopatów Europy.

W roku 2011 Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie przyznał mu tytuł doktora honoris causa.

Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka.

Przypisy

  1. Doktorzy honoris causa. Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego. .

Linki zewnętrzne