Park Narodowy Wysokich Taurów

W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Park Narodowy Wysokich Taurów. Od jego początków po obecną ewolucję, zbadamy każdy istotny aspekt i aspekt Park Narodowy Wysokich Taurów. Nie ma znaczenia, czy jesteś ekspertem w danej dziedzinie, czy dopiero zaczynasz się nią interesować, w tym artykule znajdziesz pełny i szczegółowy przegląd oraz aktualne informacje na temat Park Narodowy Wysokich Taurów. Poprzez analizy, statystyki i zeznania odkryjemy jego prawdziwy wpływ i znaczenie we współczesnym społeczeństwie. Przygotuj się na zanurzenie się w podróż pełną odkryć i wiedzy o Park Narodowy Wysokich Taurów.

Park Narodowy Wysokich Taurów
Logotyp Park Narodowy Wysokich Taurów
ilustracja
park narodowy
Państwo

 Austria
 Tyrol
 Salzburg
 Karyntia

Data utworzenia

1981

Powierzchnia

1856 km²

Plan Park Narodowy Wysokich Taurów
Obszar parku w 1992
Położenie na mapie Austrii
Mapa konturowa Austrii, na dole znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy Wysokich Taurów”
Ziemia47°05′58″N 12°39′25″E/47,099444 12,656944
Strona internetowa

Park Narodowy Wysokich Taurów (niem. Nationalpark Hohe Tauern) – park narodowy w Austrii, obejmujący większą część grupy górskiej Wysokie Taury. Najstarszy i największy park narodowy w całej Austrii, a jednocześnie największy obszar chroniony w całych Alpach. Utworzony został w 1981 r.

Opis

Obejmuje ponad 1800 km² (z tego 1189 km² ścisłej strefy ochrony i 627 km² otuliny). Na terenie parku rośnie 3300 gatunków roślin (1150 gatunków porostów, 950 gatunków mchów i 1200 gatunków roślin naczyniowych). Szczególne bogactwo reprezentują grzyby, których naliczono tu ponad 4000 gatunków. Z kręgowców stale występuje tu 9 gatunków ryb, 11 gatunków płazów, 8 gatunków gadów, 114 gatunków ptaków i 52 gatunki ssaków. Wielkie drapieżniki, jak niedźwiedź brunatny, wilk szary czy ryś, zostały tu wytępione na przełomie XIX i XX stulecia.

Symbolem alpejskiej przyrody jest w Wysokich Taurach koziorożec alpejski (chroniony prawem). Jego populacja została odnowiona w latach 60. XX w., ponieważ pierwotne stado tych zwierząt również w większości zostało wcześniej wytrzebione. Wraz z koziorożcem występują tu kozica w podgatunku alpejskim (Rupicapra rupicapra rupicapra) i świstak - obydwa gatunki mają status zwierzyny łownej, jednak wielkość ich odstrzału jest ściśle regulowana.

Powierzchnia

Zmiany powierzchni parku do 1992 roku:

Przypisy